Oerrr

Oerrr. Een reebok blaft om zijn aanwezigheid kenbaar te maken aan de wijfjes en tegen de mannetjes

Net wanneer ik geen eten meer kan kopen, rent in het donker een ree tegen mijn bumper. Valwild heet dat, de slachtoffers van inmiddels duizenden aanrijdingen die plaatsvinden wanneer reewild op de zwerf gaat. Bokken op zoek naar nieuw territorium of in dit geval gewoon een geit van 30 kilo die niet uitkeek bij oversteken.

Dus dat wordt smullen geblazen met dank aan de fusie tussen moeder natuur en Renault Clio, inclusief de Voorzienigheid die altijd aan mij denkt op het juiste moment. Het was een vreemde ervaring. Je rijdt door het donkere bos en in een flits en een knal vliegt de door je koplampen verlichte geit voorbij. Ze rende nog door van de weg af, en belandde in de sloot. Iets te direct- gelukkig geen ander verkeer- draai je de auto naast de weg om haar met Trudy de terrier op te sporen.

...zonde voor zo'n mooi beest, hier in de kofferbak

…zonde voor zo’n mooi beest, hier in de kofferbak blaast ze haar laatste adem uit, haar vlees zal een fantastische eindbestemming vinden

Bureaucratisering dankzij Klager Subsidie-verzamelaars hindert fatsoenlijk beheer en benutting
Inmiddels zijn er tussen de 50 en 100 duizend reebokken en geiten in dit land, die zich over het hele land hebben verspreid. Ook in de kale polders, dat is een vertwintigvoudiging van de stand ten opzichte van 1950. In de 18de eeuw was het ree bijna uitgestorven . Omdat mensen -die zo dicht bij de natuur in harmonie leefden  -ze allemaal schoten, strikten en soldaat maakten. Zo ging dat voordat de Industriële Revolutie die druk op de natuur wegnam.

Het wemelt dus van het reewild, en wat is er nu lekkerder dan goulash van reerug-filet?

Maar nee, De Klager Subsidie-verzamelaars van groene Postcodeloterij-clubs willen liever dat een ree sneuvelt in het verkeer en autoschade geeft om vervolgens weg te rotten. Voor hun linkse kerk-dogma van ‘De Natuurlijkheid’. Terwijl je als Paleo-adept meer bent van De Wilde Slager: het is doodzonde die verspilling, en ook Arjan Smit van de Pronckheer kookt met zogenaamd valwild.

  • Het is nog beter om tegelijk fatsoenlijk beheer te kunnen plegen, en het geschoten wild te serveren aan goed gezelschap bij een goed glas wijn. Want zeg nu zelf, wat is er beter: selectief afschot zonder lijden, of 10 duizend maal per jaar een kapot gereden ree inclusief menselijke overlast?

Maar nee: Het ree mag niet op de wildlijst van de Klager-Subsidieverzamelaars. Je moet eerst allerlei ontheffingen regelen voor je een ree schiet. We moeten eerst de gehele natuur met hekken omzomen.

Het mag namelijk geen jacht heten maar alleen in het kader van schadebestrijding. Zo kan het dat in een provincie als Utrecht ongeveer 300 reebokken en geiten door het verkeer sneuvelen, en er 600 worden geschoten onder het mom van ‘schadebestrijding’. Per provincie bestaan de meest waanzinnige regels en papierbulten om de jacht te voorkomen, alsof het een criminele daad is.

Overgesubsidieerde klager verzamelaars en ‘Oh wat Zielug’-e mensen vinden het diervriendelijker dat een zogende reegeit wordt doodgereden, zodat haar kalfjes in het veld van de honger sterven. En zij bij de Rendac eindigt of wegrot. Je kunt bij mijn boutje hieronder precies zien waar de bumper haar raakte. Is dat niet Zielug?

 

Mijn geit rende nog even door en belandde in de sloot.

 

De lange broek moest uit en in blote jodocus spring je dan de sloot in om het ree uit water te tillen. Op de kant getild, stond het dier niet meer op, maar hijgde nog in shock na. Je neemt het mee, laat het in alle rust de levensadem uitblazen, ontweidt het dier (ingewanden er uit) en hangt het als een grote haas aan zijn pootjes. Je snijdt de pezen in en steekt daar de andere poot door, trekt vervolgens van boven naar beneden de jas uit, spoelt de binnenkant schoon.

Hoe Oerrrr wil je het hebben?

Oerrr? Liever Nuchtere Boerrr!
Laat die Jesse Klaver-kids maar rond de meiboom dansen bij Natuurmonumenten in een met ‘Wordt Donateur!’- bordjes omzoomde ‘natuurspeeltuin’. Terwijl 1 van de 70 FTE communicatiemiepjes van die club  Uk,  Puk en Ygdrassil met Oerrr loopt te stalken, zodat ze voor het salaris van Marc van den Tweel hun spaarpotje keren. Ieder zijn ding op zijn eigen terrein, succes daar, zolang je ons maar niet lastig valt met je zuurzaamheid.

Bij mij en vele andere nuchtere natuurgebruikers in dit land krijgen kinderen les in het echte OERRRR-gevoel. Zoals mijn buurmeisje dat de geredde torenvalk mocht helpen opvoeden, mijn neefje dat mee gaat met de valkenier en met de visser. Gewoon op pad met leuke mensen. Niet van die van die zelfrechtvaardigende huilbuien uit de linkse kerk, zuurzame zeikerds en hun doempreken over Moeder Aarde die last heeft van de koorts die mensheid heet.

Reebok op de zwerf, in het Hulshorsterzand van.......mijn vrienden van Natuurmonumenten

Ree op de zwerf, in het Hulshorsterzand van…….mijn vrienden van Natuurmonumenten

Waarom moet zo’n klein clubje dogmatische en intellectueel oneerlijke zuurzamen het natuurgenot voor de overgrote meerderheid blijven bederven, en een vals beeld van de natuur schetsen?

Ree slachten dus, met het Herder-mes (de Herder is myn redder, ik stam af van een Waldpyk), ditmaal met meer volwassen publiek. Vis slachten, konijntje villen, 1 van de basale vaardigheden die een kind dient te leren voor hij een voet in de natuur zet. Een vriend van mij die goed kan koken (dat is mijn afdeling niet) en drinken belde net, die maakt er dan iets lekkers van.

En dan toasten wij als jager verzamelaar op een minder krampachtige omgang met de natuur zonder onzinnige bureaucratie in ons wildrijke landje. Onze natuur is overheerlijk. Jac P Thijsse wist dat, want hij deed niet krampachtig over jacht maar jaagde zelf ook.

Reebok blaft tegen de mannetjes en voor de vrouwtjes

Een Reebok blaft tegen de mannetjes en voor de vrouwtjes. Reebokjes bij Natuurmonumenten- het zijn Gaybokjes- die schijnen uitsluitend naar mannetjes te lonken, zodat er geen nageslacht meer komt en er dus ook geen wildoverlast meer is voor boeren en verkeer. Zo lost Natuurmonumenten het op