De ervaring met internationale mammoetconferenties, waar alles aan alles wordt gekoppeld, leert dat die niets opleveren. Dit was een van de lessen die kon worden getrokken uit de reeks van bijeenkomsten over de zogenoemde Nieuwe Internationale Economische Orde (NIEO), die in de jaren zeventig werden gehouden.
Zij stonden in het teken van het wereldorde-denken, waaraan vooral de naam van de Nederlandse econoom en Nobelprijswinnaar Jan Tinbergen was verbonden. Een belangrijke publicatie in dit verband is het RIO–rapport (RIO: ‘Reshaping the International Order’). Dit rapport, waarvan Tinbergen de eindredacteur was, bevatte bijdragen van vele vooraanstaande wetenschappers. Het was een verzameling van voorstellen om elementen van centrale planning op wereldniveau te introduceren. Of, zoals Tinbergen het formuleerde: ‘… many proposals will introduce conscious elements of global planning so as to safeguard the international economic system from unilateral and uncoordinated national decisions.’
Het rapport bevat gedetailleerde voorstellen voor een ‘… system for global planning and the management of resources’ En even verder: ‘Effective planning and management calls for the fundamental restructuring of the United Nations so as to give it broad economic powers and a more decisive mandate for international economic decision-making.’ Het hoeft dan ook geen verwondering te wekken dat het wereldordedenken op krachtige steun van de VN-bureaucratie en sympathiserende kringen daaromheen kon rekenen.
Deze en andere voorstellen zijn onderwerp geweest van jarenlange internationale onderhandelingen in het kader van de Nieuwe International Economische Orde (NIEO). Zij vonden plaats in de tweede helft van de jaren zeventig op talloze conferenties van onder andere de VN, UNCTAD (United Nations Conference on Trade and Development) en UNIDO (United Nations Industrial Development Organisation). De voorstellen behelsden een reeks maatregelen en hervormingen op het gebied van grondstoffen, inclusief olie, de internationale handel, de ontwikkelingshulp, het internationale geldstelsel, wetenschap en technologie, industriële ontwikkeling en de wereldvoedselvoorziening.
Het bleek allemaal te ingewikkeld en de belangen van de onderhandelende partijen lagen te ver uiteen. Daardoor is het NIEO–circus destijds een stille dood gestorven. Waarschijnlijk zullen nog slechts weinig lezers zich deze internationaal diplomatieke Sisyphus–arbeid herinneren, zo zij er al ooit van hebben gehoord.
De huidige klimaatonderhandelingen vertonen daarmee veel overeenkomst. Men hoeft daarom ook geen profeet te zijn om te voorspellen dat deze eenzelfde lot zal zijn beschoren.
Met het oog op ‘Parijs’ komen de onderhandelaars semi–permanent bijeen – op dit moment weer in Bonn – om te onderhandelen over de tekst die in Parijs op tafel moet liggen als basis van onderhandeling.
In een dergelijke situatie komt het nogal eens voor dat het voorzitterschap met een ‘non–paper’ komt om uit de impasse te geraken. Zo ook voor de huidige besprekingen in Bonn. Maar ruim een maand voor de klimaatconferentie in Parijs is er nog geen begin van overeenstemming. De tekst wemelt van teksthaken en losse eindjes. De zaak zit muurvast.
In plaats van waardering te uiten voor deze poging tot overbrugging van de tegenstellingen door het voorzitterschap reageerden de ontwikkelingslanden als door een wesp gestoken. Zijn waren van oordeel dat er onvoldoende rekening werd gehouden met hun belangen.
Voor ‘Business Standard’ rapporteerde Nitin Sethi daarover het volgende:
G77+China grouping opposes draft for Paris meeting.
Talks under threat if draft is not revised to include their issues on Monday itself
A storm of anger from developing countries gathered strength at the climate change talks at Bonn over the weekend, ahead of the formal launch of the negotiations on Monday.
One hundred and thirty-four developing countries, under the G77+China umbrella group, rejected the controversial draft of the agreement for the Paris talks, due in November.
A leading voice of the G77 group+China said on condition of anonymity: “G77 & China group met today and have concluded that the (draft Paris deal) text is unbalanced and that the co-chairs have failed to fulfill their mandate to take into account the views of developing countries.”
Earlier in the day, African countries — along with India, China and other Like Minded Developing Countries (LMDC) — had demanded the two co-chairs leading the negotiations first ensure that developing countries are allowed to re-insert their views in to the draft text of the agreement and only then the negotiations begin.
The G77+China too agreed that this would be the only way forward. The group’s negotiator said, “On Monday we will demand that developing countries introduce their formally written proposals to restore balance in the draft agreement. This should happen without any country done opposing the insertion. Once that is done and the balanced restored then the new consolidated text will then become the basis of the negotiations by Tuesday morning.” …
These countries had found that almost all the issues of interest to them at the climate talks had been dropped and others inimical to their interests given greater priority. India had found several of its red lines breached by the draft agreement.
Lees verder hier.
En voor de ‘Thomson Reuters Foundation’ rapporteerde Megan Rowling
Climate negotiators gear up for war of words at Bonn talks.
“It does not inspire,” Prakash Javadekar, India’s minister for environment, forests and climate change, said cuttingly of the chopped-down version of the draft text for a new U.N. deal to tackle climate change, released last week.
“We should certainly have a different text for the Paris (climate conference) to become (a) success,” he told the Times of India in a recent interview. ….
Javadekar did not specify what India didn’t like about the current draft, which was distilled by the co-chairs of the talks from around 85 pages down to 20 – or put on the “Atkins Diet” …. But India has been vocal in the past about the need for adequate financial and technical support for developing countries to cope with climate change and move to lower-carbon economies.
And New Delhi often reminds the international community that richer countries must cut down on their consumption and not expect poorer nations to put emissions cuts before economic development.
Lees verder hier.
De ontwikkelingslanden stellen dat de westerse landen een ‘historische schuld’ hebben. Zij zijn immers verantwoordelijk voor de stijging van de gemiddelde wereldtemperatuur over de afgelopen 150 jaar of zo door de uitstoot van CO2. Dat dezelfde periode qua welvaartsgroei zonder precedent was in de geschiedenis van de mensheid wordt daarbij even vergeten. En dat de wetenschap schuift, waarbij CO2 niet meer als boosdoener wordt gezien maar als godsgeschenk, speelt al helemaal geen rol.
De ontwikkelingslanden willen slechts meedoen aan actieve reductie van CO2 als zij een vergelijkbaar welvaartsniveau als de ontwikkelde landen hebben bereikt. Voor hen heeft ontwikkeling dus voorrang op vermindering van hun CO2–uitstoot. Daarnaast willen zij geld … véél geld. In het verleden was sprake van 100 miljard per jaar, bijvoorbeeld voor technische hulp en klimaatgerelateerde rampenbestrijding. De ontwikkelde landen zijn tot dusver niet bereid gebleken om met dit geld over de brug te komen. En gezien hun belabberde financiële situatie zit dat er ook in de toekomst niet in.
Zou dat onbekend zijn bij de onderhandelaars? Ik denk dat ze dat best wel weten. Het zijn geen dommerds. Maar zo gaat dat nu eenmaal in de internationale diplomatie. ‘The show must go on.’ Het zwartepieten gaat door. En de impasse blijft.
Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.
“En dat de wetenschap schuift, waarbij CO2 niet meer als boosdoener wordt gezien maar als godsgeschenk, speelt al helemaal geen rol.”
Nu dat kan je dan vast wel onderbouwen dat de wetenschap dat vindt…. Dus een paar wetenschappelijke publicaties (zeg maar 10-15 uit 2014 en 2015) zou ik erg op prijs stellen
Want zoals mijn grote vriend Hans Erren mij gister vertelde
“Aannamen zonder bewijs mogen verworpen worden zonder bewijs,”
In ieder geval alvast 3 mensen die gewoon geloven wat ze lezen en het vragen naar een onderbouwing onzin vinden….
Inderdaad sceptisch tot op het bot!
IK zou het woord ontkenners gebruiken maar dan begint Hans Erren weer over de 2e wereld oorlog
Die 3 (of 5 inmiddels) hebben kennelijk een beter geheugen dan jij, Janos:
slechts een paar dagen terug: http://climategate.nl/2015/10/16/co2-vrijgepleit/
en de link van Marcel naar de publicatie http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/wcc.194/abstract (oja, speciaal voor jou, peer-reviewed :-))
Ik ga nog geloven dat je hier werkelijk voor betaald wordt…. krijg je een bonus bij het als eerste plaatsen van een reactie of zo? Ongeacht de inhoud?
@Bart van Oerle,
Dit gaat alleen op bij stukjes van Hans Labohm, bij de andere bloggers zie je ‘m niet.
Feit is dat ~97% (magisch getal inmiddels) van de landen de klimaatproblematiek niet serieus nemen.
Ze willen tenminste eerst de welvaart van het boosaaardige westen evenaren.
Bovendien wordt het klimaatalarmisme gezien als een westerse knevel op de eigen ontwikkeling.
Precies zoals nuchtere denkers voorspelden.
Verder gaat het om geld te persen uit de opgedrongen schuldgevoelens door westerse klimaatdemagogen.
Nog fouter Janos, climategate ontkent het klimaat helemaal niet, dat doet niemand op de wereld, wij zijn catastrofe-ontkenners. Klimaatgeuzen, wellicht.
In onderstaande link een artikel , updated October 19, 2015.
http://www.tech-know- group.com/papers/sensitivity.pdf
In het paper wordt ook verwezen naar het artikel van Ferenc Miskolczi, die met veel groter geschut vaststelt dat CO2 bijna geen invloed heft op de oppervlakte temperatuur.
http://www.seipub.org/des
Janos,
Zie referenties in dit rapport:
http://www.thegwpf.org/climate-doomsayers-ignore-benefits-of-carbon-dioxide-emissions/
Zie ook:
http://www.thegwpf.org/patrick-moore-should-we-celebrate-carbon-dioxide/
Sinds vele jaren schenkt CO2 science aandacht aan ‘peer-reviewed’ publicaties over CO2.
http://www.co2science.org/about/chairman.php
Het zijn er honderden, zo niet duizenden.
The Guardian is ook “optimistisch” over Parijs, maar dan vanuit de gepolitiseerde catastrofale opwarming alarmistische kijkhoek. Wat The Guardian voorstaat is een wereldwijde “consensus” gecontroleerde klimaatheilstaat. Wetenschappers zullen ter voorkoming van dergelijke knechting nu openlijk moeten strijden voor het behoud van recht van kritisch denken en spreken. Dat moet met durf en elan zijn zoals meteo-directeuren Philippe Verdier en Henk Tennekes hebben gedaan, met het reeële gevaar voor ontslag en zelfs een Berufsverbot: http://www.theguardian.com/environment/2015/sep/16/paris-climate-summit-pledges-wont-avoid-dangerous-warming-say-uk-and-un
Een verbijsterende constatering is dat een groep experts met een gezamenlijk besluit kan komen waar ieder zich afzonderlijk voor schaamt.
En wereldorganisaties vind ik een eng idee. Een monocultuur. Dat levert brokken op.
Zie hoe wij massaal met groene energie de beschaving ondermijnen.
Hoe je het went of keert en los van het geveinsde optimisme, is ook de Parijs conferentie van een hoog tussen-droom –en-daad gehalte. Die droom zal toch een keer uitgefaseerd moeten worden en begint het echte werk op de begane grond. Die Rubicon moet toch een keer overgestoken worden. Het mislukken van de vorige conferenties was voornamelijk te danken aan het niet goed beoordelen van noodzakelijkheden en mogelijkheden. Alhoewel het doelbereik van deze conferentie is bijgesteld t.o.v. de vorige, blijft de toestand onveranderd. De helft van de wereldbevolking laat zich immers geen welvaartsgroei afnemen en laat zich daar ook al helemaal niet op vastleggen, full stop. De conferentie zal weer eindigen met een eindconclusie; Als een mistbank boven een moeras. Kyoto (lik-me-reet) blijft toch geldig tot 2020 en Europa gaat freeriden op 50% reductie in 2030.
Outside Cop21 Paris 2015 , The Guardian: Developed nations have promised to “mobilise” $100bn a year to poorer nations by 2020 and the meeting will release an analysis of how much of that is already flowing via existing overseas aid programmes. Dat is al allemaal over de balk gegooid buiten Cop21 conferentie om.
Zou de G77 group+China niet veel sterker komen te staan als ze zich bewust werden en meer op de hoogte werden gesteld van het onnodige alarmisme van de klimaatlobbyisten
@Janos Ik vestig bij deze je aandacht op mijn commentaar op wat je gisteren beweerde over China’s energiebeleid in het bericht over Greenpeace en haar apocalyptische beeld. Ik denk dat dit verhelderend zal werken wat betreft elke discussie hier.
Heren,
vergeet Janos aub.
Hij plaatst opzettelijk zijn ongefundeerde commentaar en kortzichtige visie.
Of hij verdient aan de hoax, of hij heeft dringend hulp nodig.
En Ben krijgt het nooit voor elkaar om inhoudelijk commentaar te leveren
Is ook niet nodig om jou te beoordelen…
Nee als je mening al vast staat dan wordt iemand die een andere mening heeft als snel een trol
Aan het nuttigen van een glas rode wijn per dag wordt door velen meer positieve dan negatieve effecten toegeschreven. Neemt dat de risico’s weg van alcoholgebruik? De medische wetenschap is anoniem. De risico’s zijn er. Veelvuldig en ernstig. De voordelen van alcohol zijn er ook. Veelvuldig. Het is gezellig, sociaal, lekker en ontspannend en vergeet de werkgelegenheid niet.
Zo is het in de klimaatwetenschap ook. De voordelen van CO2 gebruik worden helemaal niet ontkent door de wetenschap. De wetenschap schuift daar ook niet in zoals Labohm suggereert. Dat Janos daar vragen over stelt lijkt mij geheel op zijn plaats. De wetenschap is het niet alleen eens over de voordelen maar ook over de nadelen en de risico’s. Anoniem? Nee dat niet. Er is een klein groepje dat er niets van wil weten. Ik noem die groep risico ontkenners.
Er is wel een verschil als we de risico’s van klimaat en alcohol vergelijken. De voordelen van klimaatverandering zijn bewezen de meeste nadelen nog niet. Van ernstige gevolgen is op dit moment nog geen sprake. Dat maakt natuurlijk het grote verschil met alcoholgebruik waarvan de nadelen klip en klaar zijn bewezen. Mogelijk is het gebrek aan bewijs dat CO2 slecht voor ons is een reden voor de halsstarrige opvatting van een kleine minderheid. Het kan ook zijn dat de schok gewoon te groot is voor deze mensen als het besef komt dat ‘hun geliefde wereld’ in gevaar is. Een blokkade in de hersenen is het gevolg en er ontstaat een ontkenners reactie.