In onze totalitaire bureaucratie waant ambtenaar Ton IJlstra zich almachtig (?)

Afgescheept, genieten geblazen, dat zal cynische ambtenarenhumor zijn…

Zie hier de trailer van de documentaire Afgescheept die Nina van Oostrum en Carolien Bootsma maakten over Zoutkamper vissers, die ambtenaar Ton IJlstra met zijn VIBEG-proces (sluiten Noordzeekust voor visserij) zonder compensatie van hun visgronden jaagt. Ton IJlstra- trouw volger van Climategate.nl zegt te genieten van een documentaire die de stress bij vissers door zijn besluiten als thema heeft.

Omdat alle vissers ons volgen kan IJlstra geen scheet laten of hij komt bij mij terecht. En ai, wat stinken die ambtenaarscheten. Vooral wanneer ze in de baas (dat zijn de belastingplichtigen, althans: wie betaalt zijn salaris?) zijn tijd gaan lopen twitteren.

Wat is het publieke nut van een twitterende ambtenaar?

Mijn vraag is: kan een ambtenaar niet financieel aansprakelijk worden gesteld voor de schade die hij met zijn beleid veroorzaakt? Of mag zo’n ongekozen figuur met Niet Gekozen Organisaties (als beleidsstok om mee te slaan en je verantwoordelijkheid op af te schuiven) de dictator uithangen. En vanuit zijn positie van vermeende onaantastbaarheid ook nog cynische grapjes gaan maken?

Volgens mij heeft hij zijn beste tijd hier op dit dossier gehad. Wie helpt mee zijn vertrek te realiseren, of zijn ambtenaar-CAO’s van dusdanig gewapend beton, dat ze alleen na moord en verkrachting van hun bureau losgeweekt kunnen worden? Door de stress die IJlstra bij gedupeerden veroorzaakte, heeft hij meerdere gezondheidsklachten op zijn geweten.

Het oude VIBEG loopt deze maand af, en nu wil hij een nieuw ‘akkoord’ door de neus boren, terwijl de Raad van State hem al op inhoudelijke gronden terugfloot. Dus gewoon doen alsof er niets aan de hand is, terwijl je onderbouwing van beleid niet deugt.

Als IJlstra meent dat zijn ambtenaartweets publiek nut hebben, dan maken wij ze toch publiek?..

Climategate.nl was afgelopen 4 jaar epicentrum van verzet tegen een overheid die fondsenwervende NGO’s op de stoel van de macht zet, om zo onze visserij kapot te polderen. Dat verzet begon in Trebol. Het Ministerie van Economische (…) Zaken kondigde hier aan vissers van hun visgronden te pesten, waar zij generaties vers Hollands natuurproduct oogsten. (VIBEG) Vol verbazing zag ik hoe een NGO-zweefteef in paarse jurk op de stoel van de overheid mocht plaatsnemen. Toen vissers vroegen: vertel ons dan wat wij fout doen, kon zij daar ook niet op antwoorden. Maar zij hoefde dat ook niet te doen, dankzij de macht die de overheid haar NGO gaf, door haar club te subsidiëren.

Meer dan 2/3 van haar club- Stichting duw MSC door ieder’s strot BV De Noordzee- leunde op subsidies van het Ministerie van Economische Zaken

Stakeholder ben je dan plots, ook al investeer je niets in de sector of het gebied (koop zelf vissers uit, of pacht je eigen stuk zee voor je wensen), maar parasiteer je enkel op die sector als praatclub waarmee vissers gedwongen in overleg moeten.

Pseudowetenschap, juridisch onhoudbaar
Tot bij de Raad van State heb ik met het Vergunningenhuis aangetoond dat de overheid de onderbouwing niet deugt van de vermeende ‘schade’ van sleepnetjes in de zeer dynamische getijdenzone van het Wad en de Noordzee. Ten opzichte van de natuurlijke dynamiek is die invloed zeer klein, vele andere factoren spelen een grotere rol. Daardoor kan het lukraak sluiten van gebieden voor visserij ook niet HET enig noodzakelijke instrument zijn voor halen van natuurdoelen. Natuurdoelen die per definitie al geen raakvlak hebben met wetenschappelijke ecologie op Darwinistische leest: want opgesteld door het Buckler van de Ec0logie: Imares/Alterra, waarbij zeereservaat-activist Han Lindeboom via Natura 2000 er verbeterdoelen in sjoemelde.

…..nee, IJlstra is klassiek Macchiavellist

Onkosten: waarom mogen ambtenaren zoveel schade veroorzaken, waarvoor zij nooit financieel worden belast?
We hebben nu vier jaar tijdverspilling, vissers maakten een halve ton juridische kosten, dit hele VIBEG-proces moet ook de overheid al vele miljoenen euro’s gemeenschapsgeld hebben gekost. En de overheid blijft maar doorgaan, nu dwingt het brein achter dit nodeloze energieverspillings-project- Ton IJlstra- vissers zelfs al om bij het Wereld Natuur Fonds op de koffie te komen. Een club die werkelijk niets, nul, nada met het dossier van doen heeft, maar zich via hun advocaat Auke Wouda vorig jaar nog net het dossier in wurmde. Een club die nooit 1 eurocent investeerde in de fysieke natuur van Wad en Noordzee maakt zich zo tot belanghebbende. Als extra stok van IJlstra om- Macchiavellist als hij is- vissers in zijn hok te duwen.

Hoe ver mag een ambtenaar gaan? Zijn wij werkelijk die totalitaire bureaucratie, dat Italie aan de Noordzee?

De visserij is een soort micro-kosmos waarin op kleine schaal gebeurt wat ook in het groot plaatsvindt: hoe de overheid met de milieubeweging onze sociaal economische duurzaamheid uitholt, met vaag gedefinieerde groene problematiek als excuus. Het grote publiek wordt door ons staatsjournaal NOS en andere pseudojournalistiek zoet gehouden, maar steeds meer mensen worden wakker. Wij dienen ons hier met kracht tegen te verweren.

Daarom vissers der Nederlanden, verenigt u, genoeg is genoeg.