stroomstoring 2Het was bijna zover in het Verenigd Koninkrijk, vorige week. Het scheelde een haar of de lichtjes waren uitgegaan.

De stroom was op. Wanneer de Wet van Murphy toeslaat dan is er net even geen wind voor de groene vogelvermalende wentelwouden, uitgerekend wanneer er technische problemen zijn met kolencentrales. Dan is ineens de capaciteit ontoereikend. De Britse nationale netwerkbeheerder was dan ook gedwongen om de industriële grootgebruikers van stroom te vragen om hun consumptie te verminderen. Welnu, dat kon; ze gingen over op hun eigen walmende, fijnstof–producerende dieselgenerators en vingen daarvoor 40 keer de normale prijs, 2500 pounds per megawatt uur.

De vraag rijst of zoiets ook mogelijk is in ons eigen landje. Ik heb daarover geen inside informatie, hetgeen natuurlijk de ideeën daarover in het geheel niet hindert.

Het Verenigd Koninkrijk is uiteraard een eiland. Het staat er alleen voor. En het kan kennelijk niet terugvallen op externe leveranciers. Nederland kan dat wel; in Europees verband is wordt druk gehandeld in elektriciteit en dat maakt zoiets echter veel complexer.

Maar, stel nu dat een blokkerend hogedrukgebied zich verankert boven centraal Europa, dan kan het wekenlang vrijwel windstil zijn boven een groot gebied. In de zomer hebben we dan een hittegolf, in de winter komen de rayonhoofden bij elkaar. Er zijn dan niet veel plaatsen waar de plattelands–autochtonen klagen over de laag frequente herrie en de draaiende slagschaduwen van de horizonvervuilers. Ze staan gewoon stil – met zijn allen – solidair in het grootste deel van Europa.

De netwerkbeheerders zullen hun handen vol hebben aan het herdistribuëren van de schaarste aan elektriciteit, zeker in de winter wanneer ook de zonnecellen het er bij laten zitten. Duitsland gaat dan ineens al die kerncentrales node missen, die ze als boze vijanden hebben afgestoten.

In zo’n situatie kan Murphy eenvoudig toeslaan. Een brandje in een transformatorhuisje in Ens of Enschede of een heftruck tegen een hoogspanningsmast in Rotterdam en het is al gebeurd.

Het probleem is nu dat in het Europees internationaal netwerk verband het aantal plaatsen enorm toeneemt, waar het zo mis kan gaan met transformatorhuisjes en hoogspanningsmasten en wie gaat dan bepalen, waar de schaarse elektriciteit naartoe gaat?

En als we nu eens aan de verkeerde kant van die beslissing zitten? draait uw centrale verwarming zonder stroom wanneer Henk Kroes “it giet oan” zegt?

Er zijn inmiddels de nodige klimaatalarmisten die sceptici ter verantwoording willen roepen voor volstrekt imaginaire klimaatslachtoffers, maar wie roept de alarmisten ter verantwoording voor het nodeloos ontwrichten van de samenleven en voor de energie-slachtoffers?