Monopolie op persoonlijke diskwalificatie voorbehouden aan progressief

Na de blog over de gemeenschappelijke ideologische wortels van milieu-zuiverheid van clubs als Greenpeace en ras-zuiverheid van milieu-activist Madison Grant, inspirator van A.H. regent het berispingen van ‘betere mensen’. Je mag organisaties waarmee Fatsoenlijke Menschen sympathiseren niet duiden met een veelvoud bronnen en literatuur . Zodat de denkwijze achter hun agenda meer zichtbaar wordt. Om dan te waarschuwen voor de potentieel totalitaire trekken van Greenpeace/Milieudefensie.

Dat is onfatsoenlijk. Althans, zo weten zij zonder zich ook maar in 1 bron of argument te verdiepen.Oftewel, ze debatteren niet en tonen direct daar niet toe bereid te zijn. Maar schelden je direct uit, openlijk of verkapt. Dit mechanisme- wat Ben Shapiro Bullying noemt (zie filmpje hieronder)- het zit tot in het hart van onze mediacultuur verpakt. Tot het punt dat velen het niet meer opmerken.

Vandaar deze blog over wat sommigen ‘cultuur-Marxisten’ noemen, de cultuurrevolutionaire kinderen van ’68. Amerikanen noemen ze ‘liberals‘.  De tactiek die zij steeds toepassen heet ‘bullying’, het framen van je opponent als minderwaardig mens, zodat niemand met je geassocieerd kan/wil/mag worden. Die tactiek is zeer effectief in een mediacratie, waar marketingmiljoenen bepalen wat waar is, en waar je frame als vanzelf de realiteit wordt.

Een ordinair scheldwoord: ‘klimaatscepticus, u bent ontkenner’
Ik kwalificeer mijzelf als ‘ecomodernist’, zie dit verhaal in Vrij Nederland. De term ‘klimaatscepticus’ krijg je echter al snel op geplakt, het is zo’n vinding van liberals om je persoonlijk te diskwalificeren. Dat is gewoon een scheldwoord, bedoeld om iedere kritiek bij een favoriet tijdverdrijf van progressievo’s- klimaatdemagogie – in een aparte categorie te duwen van sociaal gemankeerden. Een graadje erger, en schering en inslag bij het cultuur-Marxistische dagblad Trouw, de term ‘ontkenner‘: de abjecte vergelijking met Holocaust-ontkenning.

Waar zijn de fatsoensridders dan plotseling? Wie zich buiten de mainstream-visie beweegt moet kortom 10 keer meer op zijn tellen passen, terwijl progressivo’s zich alles kunnen permitteren.

 

Ik, beter dan Gij
Al sinds 1968 wordt het opinie-landschap en de subsidiepot voor media door dit genre belangenbehartigers gedomineerd. Moeiteloos passen zij het dier’/de vluchteling/ het klimaat in 1 harmonieuze wereldvisie, waarover zij het eerste en laatste woord hebben: wij zijn beter dan gij. Op ieder terrein zijn ze namelijk even deskundig over hun eigen ego. Wij beter dan gij, het rookgordijn waarachter de inhoud van het onderwerp moet verdwijnen

Het enige argument dat zij ten aanzien van andersdenkenden dan ook hebben is: u bent een slecht mens, want u deelt onze wereldvisie niet. Waarna zij zich vol zelfverheffing afwenden ‘nou, de toon, ooh, wij kunnen je zo niet serieus nemen’, in vele gedaantes en varianten. Let maar op.

De stroman die direct het gespreksthema moraliseert
Dat doen alsof jij beschaafder bent,  is gewoon bot en ordinair iemand vernederen en uitschelden, onder een subtiel aangebracht vernis van beschaving. Je dwingt het gesprek zo direct te laten gaan over de morele gesteldheid van de andersdenkende, in plaats van over de inhoud. Of over het vernis, in plaats van de grondverf en compositie van een schilderij.

De cultuur-Marxist heeft 1 gesprekstechniek. En dat is de stroman/het Ad Baculum-argument. Het dient om iemand MET argumenten te dwingen in het defensief te gaan tegen NON-argumenten. Die louter draaien rond het moreel superieure ego van de cultuur-marxist. Zodat iedere discussie op inhoud besmet raakt of onmogelijk wordt.

1. Feit: Dat demoniseren heeft tenminste al 1 politicus het leven gekost, die dat zelf ook aankondigde.
2. Feit: Een andere politicus is daardoor al jarenlang zijn leven niet zeker en moet onder persoonsbeveiliging zich verplaatsen.
3. En wie dat te berde brengt, laadt al morele verdenking op zich. Moet ik nu zeggen ‘nou ik ben niet van de PVV hoor, maar…..’
4. We leven kortom in een land waar iedereen vrij is om de zelfde mening te uiten, wil hij niet weggehoond worden of gediskwalificeerd als gek, gefrustreerd, dom of onbeschaafd onmens.

Ten aanval, in plaats van uit verdediging
We kennen allemaal die knullige taferelen, wanneer eerlijke mensen toch op de discussievoorwaarden van progressief een gesprek in gaan.

•  ‘Nou ik ben voor dierwelzijn hoor maar….’

Een verliespositie, je wordt gedwongen om andermans verhaal te vertellen met hooguit wat eigen details. Zodat je eigenlijk zegt: ja je hebt gelijk, ik ben een ezel. Of wanneer je wilt uitleggen dat windenergie geen oplossing is voor het energievraagstuk:

• ‘nee ik ben geen klimaatontkenner hoor en wil daar ook absoluut niet bij horen hoor, maar..

Ook een door mij gerespecteerde natuurschrijver heeft dat soort trekjes. Iedereen die zijn beperkte wereldvisie over vluchtelingenproblematiek niet deelt zet hij meteen weg als ‘vluchtelingenhaat’. Dat is geen debatteren, maar gewoon iemand verkapt uitschelden en diskwalificeren als mens. Het is niets anders dan een smerige en asociale debattruc om er zelf beter uit te komen.

https://www.youtube.com/watch?v=sL3SQyK7H5E

Het is zo opzichtig, de hypocrisie van Links
Trap niet langer in die val. Het genre Marcel van Dam  (met zijn Veluwe-villa door Jan Publiek opgehoest) die nu ook plots klimaatexpert is. De tenenkrullende hypocrisie van deze mensen die ten diepste niets dan hun ego in de aanbieding hebben. Met in het klimaat-genre: Airmiles-sparende Al Gore die anderen de wereld rondvliegend vertelt dat zij dat vooral niet moeten doen.

Dus voor je met deze mensen een gesprek in gaat, pak ze meteen aan, herken wanneer ze op verkapte wijze met schelden, persoonlijk diskwalificeren van je gesprekspunt en zelfprofileren beginnen. Wijs ze daarop, en laat de gespreksvoorwaarden niet langer door hen dicteren.

Klimaatstroman
Ik zie zelf dat hele gebabbel over klimaat ook als 1 cultuur-Marxistische stroman. Je wordt gedwongen tot in detail te OH-en over zaken die er in een mensenleven in het geheel niet toe doen. Wat maakt het immers uit hoeveel ijsberen er per strekkende meter zijn in een ijskoud oord waar alleen Eskimo’s leven. Of dat november de koudste/natste/warmste maand was in De Bilt sinds 1950, terwijl miljoenen mensen geen toegang hebben tot schoon drinkwater, overlijden aan malaria, of vervolgd worden om hun geloof door Islamitische regimes. En terwijl vrouwen in Keulen op straat worden verkracht door bendes multiculti-knuffelberen.

Het klimaat kan je onmogelijk werkelijk interesseren. Niemand die zijn huwelijk afzegde vanwege enkele tienden van graden gemiddelde wereldopwarming in 150 jaar, die nog ruim binnen de natuurlijke variatie van het klimaat vallen. Kent u iemand in uw omgeving die enige fundamentele stap in zijn leven van carriere, kinderen, huwelijk en familie liet afhangen van de gemiddelde wereldtemperatuur ten opzichte van 1850? Wie dat doet, die vindt u waarschijnlijk knettergek…

Klimaatdebat, het is politieke onzin, debatteren over strekkende meters ijs op de Kilimanjaro of neerslagtrends in Buzwukistan, het mogelijke uitsterven van een pad op 1 berg in Costa Rica door El Nino, het is bezigheidstherapie. Volledig onbelangrijk voor het welzijn van enig mens op aarde, behalve voor belanghebbenden die met klimaatdemagogie aanzien en hun brood verdienen.

Het dient enkel om je aandacht af te leiden, terwijl de klimaatvarianten op Marcel van Dam (zijn enige gesprekstechniek ‘U bent een slecht mens’) ondertussen in je achterzak graaien en de macht grijpen. En langzaam onze beschaving en economie verder uithollen.

• De gene die Marcel van Dam slecht mens noemde kreeg een kogel in zijn kop. Iedereen met meer dan 2 hersencellen ziet hier toch wie de ware klootzakken zijn? Marcel van Dam heeft een politieke moord op zijn palmares. Wie is hier een slecht mens?

En dus mijn reactiebeleid
We moeten een evenwicht vinden: je wilt je niet tot het niveau verlagen van deze mensen, en graag op inhoud een gesprek in. Het doel van een gesprek is tot inzichten komen die je eerder niet had. Ongelijk hebben is leuk, als zo je wereldbeeld weer breder wordt.

Maar als de tegenpartij bij voorbaat dat niet wil, moet je kortom direct aangeven dat een gesprek op die voorwaarden geen zin heeft en deze persoon publiek vernederen met zijn eigen middelen. In mijn reactiebeleid heb ik daarom ook aangegeven, dat ik iedereen er direct afgooi die mij persoonlijk aanvalt om de inhoud te omzeilen.

En de enige reactie die ik dan van hen krijg is…de persoonsaanval; hij staat niet open voor blablabahahaha. Want dat is de enige manier waarop deze energiezuigende mensen kunnen reageren, ze willen je energie opzuigen om zichzelf op te blazen. Herken dat mechanisme en laat je er niet meer door meeslepen.

• Dus nogmaals: reageer op de inhoud van wat ik schrijf, dus over de wijze van debatteren: is het niet zo dat men aan progressieve zijde de persoonsaanval heeft verheven tot hoofdargument. Tot in de subtiele perfectie verheven in allerlei vormen, En tot in het meest smerige en laaghartige aan toe met een politieke moord (Fortuyn) tot gevolg. En dat zij menen scheidsrechter te kunnen zijn over de gespreksvoorwaarden?
• Wie mij weer persoonlijk diskwalificeert omdat zijn eigen normen superieur zouden zijn en hij de scheidsrechter zou zijn der beschaving, die zet ik op spam. En de reactie daarop demonstreert exact de pathetische wijze waarop progressievo’s reageren: ‘hij kan niet tegen kritiek’. (hij is minder dan ons/wij zijn beter)