This handout picture taken and released by Kyoto Prefecture on March 13, 2013 shows a windmill completely demolished after it crashed to the ground in the town of Ine, Kyoto prefecture. Kyoto prefecture announced that the propeller (50 meters in diameter and weighing 45 tons), with a generator attached fell approximately 50 meters to the ground at a wind farm. AFP PHOTO / KYOTO PREFECTURE ---EDITORS NOTE--- RESTRICTED TO EDITORIAL USE - MANDATORY CREDIT André Bijkerk.

Onlangs hadden we een discussie over de gemiddelde levensduurverwachting van windmolens. 20 jaar zou normaal zijn, optimisten dachten wel 25 jaar en pessimisten zoals ik, moesten nog maar eens zien of grotere windturbines de 15 jaar wel zouden gaan halen.

Maar discussie van meningen is uit de lucht gegrepen, we moeten het hebben van harde cijfers. Gelukkig hebben de Denen één en ander minutieus vastgelegd In dit stukje zal ik hieraan meer lucht geven, waarbij ik voorlopig de kwalitatieve discussie voorbij ga over wat levensduur nu echt is. Dit echter niet zonder de opmerking dat een molen met twee keer nieuwe vanen en vijf keer nieuwe lagers een aanzienlijk langere levensduur zal hebben dan een molen zonder verwisseling van dergelijke componenten.

Maar laten we de harde cijfers eens door de molen halen. Deze zijn te halen uit excel sheet waar deze link naar verwijst (anlaegprodtilnettet.xls). Het eerste antwoord is 17,2 +/- 4 jaar, de gemiddelde actieve periode van alle afgeschreven windmolens, maar liefst 3829 molens. Stel je die schroothoop eens voor.

Maar zoals ik eerder stelde is de technische levensduur van grotere windmolens toenemend afhankelijk van vermoeidheidsschade (fatigue). Daarom is het is relevant om de levensduur eens af zetten tegen de capaciteit voor kleinere en grotere molens. We krijgen dan dit:

André 1 image

We zien dat de wolk bij de kleine turbines in de onderste grafiek tussen de 10 en 25 jaar ligt. Deze heb ik rechts afgekapt om de schaal gelijk te houden maar een klein aantal turbines gaat over de dertig jaar mee en zijn dus niet zichtbaar. De oudste is bijna 35 jaar oud. Deze had duidelijk de wind mee, maar daar staat tegenover dat ze maar 22kW levert. De bovenste schaal van de grotere molens laat een ogenschijnlijk scheef beeld zien. Het lijkt erop dat nog  geen enkel exemplaar met een capaciteit van meer dan 1000 kW de 15 jaar heeft gehaald. Maar dit beeld wordt scheef getrokken door een behoorlijke zijwind, want die grotere molens zijn nog niet zo oud en we zien hier veelal de maandagmorgen exemplaren. We moeten dat vergelijken met de giganten die nog wel in dienst zijn.

André 3 image

Het gaat hier om de 1363 molens uit een totaal van 5649 met een vermogen vanaf 1000kW. We zien hier dat de turbines onder de 2000 kW aardig voorbij de 15 jaar aan het draaien zijn. De 2000kW serie is een belangrijke pijler voor de Deense windhandel Het betreft 214 exemplaren die nu een gemiddelde ouderdom hebben van ruim 10 jaar. In deze klasse zijn er nu 8 afgeschreven. De topper is bijna 20 jaar maar bij nader onderzoek blijkt deze maar ongeveer 35% energie te leveren ten opzichte van de rest in die klasse en is dus niet representatief. Wellicht dat statistici aan de data hier genoeg hebben om de Gauss curve verder af te maken voor de te verwachten levensduur. Wellicht dat deze tussen 15 en 20 jaar gaat uitkomen.

Interessant is ook het grote aantal 3600kW monsters. De 128 exemplaren die nog draaien hebben nu een gemiddelde leeftijd van 3,6 jaar. Maar er zijn er al vier afgeschreven gemiddeld na 5 jaar en dat is wel wat tegenwind voor een mooie Gauss curve. Ik durf te voorspellen dat deze grote jongens de 15 jaar gemiddeld niet gaan halen, althans niet zonder ingrijpende levensduurverlengende maatregelen.

Projecteer dit nu eens op Nederland. We moeten 94 Amalia luchtkastelen bouwen elk met 60 turbines van 2000kW. Mochten die 5640 molens gemiddeld de twintig jaar halen, dan betekent dat de vervanging van 282 per jaar –  meer dan één per werkdag. Bij vijftien jaar wordt dat 376 exemplaren per jaar, we moeten dan wel alle weekenden doorwerken voor één molen per dag.

Daarnaast moeten duizenden wieken en lagers worden vervangen om die levensduur te halen en dan hebben we het nog niet eens over de problemen met de fundamenten. Maar het is een kwade wind die niemand voordeel brengt. Geen vuiltje aan de lucht. Uiteindelijk zijn er nog maar twee beroepen in Nederland, windmolenbouwer en windmolenschrootverwerker. Dat legt bepaald geen windeieren en allemaal werken als een molenpaard. Geen wonder, al die eurotekens in de ogen.