Ross McKitrick Knipsel

Ross McKitrick is professor economie aan de Canadese Universiteit van Guelph. In klimaatkringen is hij vooral bekend als coauteur van Steve McIntyre. Zij wezen in verschillende artikelen op de fouten (volgens sommigen), fraude en manipulatie (volgens anderen), die door Michael Mann en zijn coauteurs waren gemaakt bij de constructie van de zogenoemde hockeystick–grafiek, die een beslissende rol heeft gespeeld bij de politieke besluitvorming inzake de aanvaarding van bindende verplichtingen door regeringen van de ontwikkelde landen om de uitstoot van CO2 aan banden te leggen.

Minder bekend is dat McKitrick, samen met Christopher Essex, auteur is van ‘Taken by Storm’: The Troubled Science, Policy and Politics of Global Warming’, en actief heeft meegewerkt dat de sociaal–economische hoofdstukken van de rapporten van het VN–klimaatpanel (IPCC).

De Canadese ‘Friends of Science’ heeft 14 mini–college’s van hem op haar website gezet, met de volgende titels:

1. Climate Models that Predicted Warming are Wrong
2. Climate Models are Based on Faulty Climate and Economic Models
3. Social Costs of Carbon Sound Precise
4. Social Costs versus Social Benefits
5. No Effect OR Catastrophe
6. Policy Makers Should Wait 2-4 Years
7. Why is an Economist Evaluating Climate Science
8. Precise-looking numbers can fool people and policy-makers
9. Speak Up or Suffer the Consequences of Bad Climate Policies
10. Climate Policy Costs Unjustified for Future Minuscule Benefits.
11. Corporate CEOS Can Make Constructive Contributions and Prevent Poor
12. Are temperatures changing? What about air quality?
13. Are costly climate policies justified?
14. What was the weather like when I was growing up?

Hierin behandelt Ross McKitrick op de voor hem zo karakteristieke onderkoelde toon de genoemde aspecten van de klimaat’problematiek’.

Allereerst wijst hij er op dat de opwarming zo’n 15 – 20 jaar geleden is gestopt, terwijl alle modellen opwarming aangaven. Dat maakt duidelijk dat de modellen tekortschieten. De meest waarschijnlijk verklaring is dat de modellen het effect van de toenemende concentratie van CO2 in de atmosfeer overschatten. De economische modellen om de nadelige gevolgen van opwarming weer te geven, worden niet gekalibreerd ten opzichte van de werkelijkheid maar ten opzichte van de klimaatmodellen. Als de laatste een overreageren op CO2, dan zullen de economische modellen ook als uitkomst hogere sociaal–economische kosten als gevolg van opwarming opleveren.

Maar los daarvan laboreren de economische modellen nog aan andere tekortkomingen. Kleine veranderingen in sommige parameters kunnen enorme veranderingen in de uitkomsten veroorzaken. Dat betekent dat er een hoop ‘guesswork‘ aan te pas moet komen. Nochtans komen wetenschappers met zeer nauwkeurige schattingen van de schade die CO2 zou veroorzaken. Maar dat is in wezen zuivere speculatie.

Voor de bepaling van het juiste beleid heeft men gegevens nodig van kosten en baten. Die moeten tegen elkaar worden afgewogen. We profiteren enorm van het verbruik van fossiele energie. De berekening van de mogelijke schade bevat louter speculatie.

Het verschil tussen gemodelleerde opwarming en de realiteit wordt hoe langer hoe groter. De klimaatmodelleurs moeten dat repareren. McKitrick vermoedt dat de klimaatgevoeligheid te hoog is ingeschat. Dat is de belangrijkste grootheid die bepalend is voor de berekening van de sociaal–economische kosten van CO2. Als daarover duidelijkheid komt, zal dat volgens hem onmiddellijk effect hebben op het beleid.

Christy temperaturesDe economische modellen zijn gebaseerd op de klimaatmodellen. Als er een probleem is met de klimaatmodellen, zal zich dat vertalen in problemen met de economische modellen. Wat betreft de evaluatie van modellen en statistische technieken hebben economen veel ervaring en deskundigheid. Daar kunnen klimatologen hun voordeel mee doen.

Niet–deskundigen kunnen zeer onder de indruk komen van de schijnbare precisie van de uitkomsten van modellen. Maar dat is slechts een illusie van precisie. In feite gaat het om zuivere speculatie. Als je niet over een soliede theorie beschikt, kun je met behulp van de computer zeer snel een schijnbaar nauwkeurig resultaat berekenen. Maar tegelijkertijd maak je ook veel sneller fouten. Uiteindelijk is de uitkomst echter niet meer dan speculatie.

Critici worden afgeschrikt zich in de klimaatdiscussie te mengen vanwege verwijten dat zij niet voldoende medeleven tonen voor de vermeende slachtoffers van klimaatverandering, bijvoorbeeld die in de ontwikkelingslanden of laaggelegen kustregio of eilanden. Ze zijn bang om als wetenschapsontkenners te worden gestigmatiseerd. Daardoor is er vaak geen serieuze discussie mogelijk over de werkelijke risico’s die de lokale bevolking in de betrokken gebieden loopt.

Het gebrek aan een serieuze discussie leidt tot kostbaar en slecht beleid, dat bijvoorbeeld heeft geresulteerd in een verstoring van de energiemarkt met de daaruit voortvloeiende welvaartsverliezen. Daarom moeten critici hun angst om voor niet politiek correct te worden versleten, zien te overwinnen.

Wat het beleid betreft is de remedie veel erger dan de kwaal. Zelfs als we de cijfers van AGW’ers (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming‘) voor waar aannemen, blijken de voordelen van de door hen bepleite maatregelen minuscuul en onzeker te zijn.

Mensen in verantwoordelijke posities, in het bijzonder CEO’s, hebben de plicht om een constructieve bijdrage te leveren aan beleidsbeslissingen. Maar verschillende bedrijven en organisaties hebben er de voorkeur aan gegeven om politici en milieuorganisaties, die een actief klimaatbeleid voorstaan, financiële steun te geven in de hoop dat ze hen dan met rust zouden laten. Dat is niet gebeurd. Het bedrijfsleven zal dus zijn angst om zich kritisch uit te laten, dienen te overwinnen. Zo niet, dan moeten ze ook niet klagen dat ze hard zullen worden getroffen door steeds strengere regelgeving. Dat is niet alleen nadelig voor de bedrijven in kwestie, maar ook voor hun klanten en de samenleving als geheel. Immers, e.e.a. leidt tot verlies aan welvaart en werkgelegenheid.

Aldus Ross McKitrick.

Beluister en bekijk verder hier.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.