In de duistere krochten van de klimaatdiscussie zijn er nog steeds devote AGW-adepten (AGW= ‘Anthropogenic Global Warnming’) die de beruchte hockeystick-grafiek van Michael Mann cum suis in ere houden. Zij hebben nog immer niet meegekregen dat Mann zèlf daarvan afstand heeft genomen. Ook zijn er nog lieden die de opwarmingspauze of hiatus ontkennen dan wel bagatelliseren. Maar de mainstream heeft de hiatus, ofwel slowdown, inmiddels geaccepteerd.

Dat is vaak het trieste lot van epigonen. Zij praten de coryfeeën kritiekloos na en blijven verweesd achter wannneer deze hun draai maken.

Wie het niet geloven wil, moet het maar eens nalezen. Onder de titel: ‘Predictability of the recent slowdown and subsequent recovery of large-scale surface warming using statistical methods’, schreven Mann et al:

The temporary slowdown in large-scale surface warming during the early 2000s has been attributed to both external and internal sources of climate variability. Using semiempirical estimates of the internal low-frequency variability component in Northern Hemisphere, Atlantic, and Pacific surface temperatures in concert with statistical hindcast experiments, we investigate whether the slowdown and its recent recovery were predictable. We conclude that the internal variability of the North Pacific, which played a critical role in the slowdown, does not appear to have been predictable using statistical forecast methods. An additional minor contribution from the North Atlantic, by contrast, appears to exhibit some predictability. While our analyses focus on combining semiempirical estimates of internal climatic variability with statistical hindcast experiments, possible implications for initialized model predictions are also discussed.

Bron ‘Die Kalte Sonne’ hier.

In een interview met ‘Science ORF.at’ verklaarde Byron Steinman, een van de coauteurs van bovengenoemd artikel, over de mogelijke hervatting van de opwarming:

Unklar sei, wann genau das passieren wird, erklärt Steinman. “Wir vermuten anhand der Trends der vergangenen Jahrzehnte, dass die Umkehrung im kommenden Jahrzehnt eintreten wird. Es könnte aber auch bis zu zwanzig Jahre dauern.”

‘The science is settled. All scientists agree’? Nee dus. De mainstream krabbelt terug en beweegt zich in de richting van wat de klimaatsceptici al altijd hebben beweerd.

In de mainstream is het klimaatalarmisme dus op de terugtocht. Maar in het beleid wordt deze verschuiving niet waargenomen. Als een olietanker blijft het geldverslindende beleid op dezelfde koers doorvaren, zonder dat men kennis neemt van voortschrijdend inzicht in zelfs de mainstream wetenschap en zonder dat het klimaatbeleid ook maar enig aantoonbaar effect heeft op het klimaat.

Tja, en dan zijn er nog mensen die vertrouwen in het voorspellend vermogen van klimaatmodellen hebben. Conform de opvattingen van de klimaatsceptici is dat zelfs in de mainstream kennelijk niet meer het geval.

En dat is nu allemaal in de peer-reviewed literatuur, vertolkt door de coryfeeën van de mainstream, te vinden! Wie had dat tot voor kort kunnen denken?

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.