In de elektronische brievenbus landde een nieuwe vrucht van Imares-arbeid, 2,5 ton euro betaald met visserijsubsidies: Een vergelijking in de hoeveelheid bijvangst tussen twee netaanpassingen, die minder bijvangst beogen: de ‘brievenbus’ en de ‘zeeflap’ bij garnalenvisserij rapport C169/15.
De conclusie van dat onderzoek- de brievenbus is minder selectief- moeten we echter met een zak zeezout nemen zo blijkt, omdat Imares niet met het gedrag van vissers op zee rekening hield en seizoensverschillen. Terwijl zelfbemonstering van de deelnemende schippers de bron van haar data was.
Bijvangst minderen
De Brievenbus is precies dat: een ontsnappings-opening als een brievenbus voor vis. De Brievenbus heeft als voordeel dat je in de zomerperiode- wanneer je veel wier in het water kunt hebben in met name de Westelijke Waddenzee- niet steeds je netten hoeft te spoelen- terwijl de zeeflap al snel volloopt, net als zeefnetten overigens. Mijn gissing is: die brievenbus is gebruiksvriendelijker, en wat vissers liever gebruiken, dat gebruiken ze ook. Een zeeflap zou je ook schaamlap kunnen noemen: wanneer die steeds volloopt dan ben je gek zo’n ding in je net te zetten.
- Met name in de Westelijke Waddenzee heb je in de zomermaanden relatief veel wier dat de netten verstopt. Hou die observatie in je achterhoofd, want hier ligt de angel die het onderzoek van Imares ondergraaft.
Bijvangst, een zeenaald, het zeepaardje van de Waddenzee
Daarnaast moet je iets van garnalen weten. In het voorjaar warmt de (Wadden)zee langzaam op, en de garnaaltjes trekken de geulen in met het getij. Zodra het plankton bloeit en het water opwarmt schieten ook de garnalen in de groeiversnelling.
- Observatie 2: Zo rond de zomermaanden zie je de vangsten oplopen van maatse garnalen.
De generatie die in het voorjaar de groeispurt maakte is dan rijp om de garnaal te zijn. Vissers vangen niettemin het hele jaar door garnalen met eitjes onder het lijf, je kunt niet van 1 ‘jaarklasse’ spreken. Ze produceren jaarlijks tenminste 3 generaties, en kunnen van geslacht veranderen. Net als mensen zijn ze eigenlijk het hele jaar met voortplanting bezig.Tenzij je een onderzoek opzet, omdat je voor MSC in aanmerking wilt komen en dan moet verzinnen dat er desalniettemin toch zoiets bestaat als jaarklasse. Dan kan de garnaal op papier zelfs van natuur veranderen.
- Observatie 3: een garnaal heeft geen jaarklasse, tenzij je dat roept omdat je zoiets in een beheerplan voor MSC moet moffelen. MSC is opgezet voor vis, niet voor garnalen. De garnaal verandert niet van aard, omdat MSC dat vraagt.
visparasiet de zeeprik, die bijt met zijn zuignap zelfs in je vingers, het onding is procedurebeestje van milieufreaks, maar eigenlijk een plaagdier. In de Verenigde Staten wordt hij bestreden als schadelijk dier
Dan lezen we nu op bladzijde 37:
In trekken dat de zeeflap helemaal dichtloopt is de totaalvangst in de brievenbus automatisch hoger, en dus ook in verhouding meer bijvangst. Omdat de analyse op de gehele dataset heeft plaatsgevonden zijn dergelijke waarnemingen in de vangst niet specifiek uitgelicht.Gerelateerd aan het feit dat de zeeflap kan dichtslibben heeft de vangstefficiëntie uitgedrukt in vangst/uur gevist ook beperkingen.
Met bovenstaande geeft Imares dus aan dat ze geen zinvolle vergelijking hebben gemaakt, dus dat je de percentages bij het onderzoek met zeezout moet nemen.
Juist in de zomermaanden als de vangsten oplopen, dan loopt die zeeflap ook eerder dicht in de Westelijke Waddenzee. De Westelijke Waddenzee is het meest bemonsterde gebied. Loopt die zeeflap snel vol dan maak je dus kortere trekken, en dan krijg je ook geheel andere bijvangst-verhoudingen. De meeste data baseerde Imares op zelfbemonstering van de deelnemende boten, waaronder de TX33 van mijn vriend Maarten Drijver, voorzitter van de RvC van Stichting Verduurzaming Garnalenvisserij, en opdrachtgever van dit onderzoek.
Het onderzoek leunt dus op wat vissers zelf invullen. Als er dan ook nog eens in augustus geen controlereizen zijn uitgevoerd, juist in de periode met het meeste groen waarbij je ook meer maatse garnalen kunt vangen. En de maanden waarin je vangsten weer oplopen richting de najaarspiek.
Hoe kun je dan deze conclusies trekken?
- In het algemeen kan worden geconcludeerd dat de brievenbus minder selectief is dan de zeeflap zowel op gewichtsbasis als wanneer naar aantallen soorten in de (bij)vangst wordt gekeken. Op basis van gewichten vangt de brievenbus met name op de Noordzee in verhouding meer vis en benthos bij dan de zeeflap. Op de Waddenzee is dit verschil veel kleiner. Zowel op de Noordzee als op de Waddenzee werden van veel soorten significant meer exemplaren bijgevangen in de brievenbus.
- Mijn vraag is dus: wat hebben garnalenvissers – buiten die van de deelnemende schippers die een onderzoeksvergoeding kregen, en de 2,5 ton euro voor Imares- aan de resultaten van dit onderzoek?
Vervolgens roept men ook nog iets over maaswijdtes als dit:
De slotconclusie wat betreft garnalen visserij met grotere maaswijdte is daarmee dat, op korte termijn de vangsten maatse garnaal dan wel lager zijn, op de langere termijn een verhoging van de vangsten kan worden verwacht omdat met het vissen met een grotere maaswijdte langer gevist kan worden op één jaarklasse.
Heremietkreeftje (‘benthos’)
Van dik hout zaagt men Imares
Colleges filosofie en logica worden bij biologen niet meer gegeven, geloof ik. Dat zou het aantal onderzoeks-opdrachten maar nodeloos verminderen. Wanneer we de Socratische school der boerenlogica dan toch doorlopen:
Een jaar heeft 365 dagen. Wat betekent ‘korte termijn’ hier dan? Een dag, een maand, een kwartaal? Een garnaal plant zich immers het gehele jaar voort en kent geen jaarklasse, of je moet de garnaaltjes bedoelen die de groeispurt inzetten dankzij de opwarming in het voorjaar en de primaire productie die dan omhoog schiet. Vissers halen hun grootste vangsten in het najaar. Moeten ze dan ook op ‘korte termijn’ minder maatse garnalen vangen? Is het begrip ‘jaarklasse’ hier expres voor MSC bedacht, omdat die een beheerplan willen voor bestandsbeheer? Terwijl dat voor vis met jaarklassen zinvol kan zijn, maar nooit op garnalen kan slaan?
- Mogelijk bedoelt men: als meer kleine garnaaltjes ontsnappen, kunnen meer kleintjes uitgroeien tot grote. Dat kun je ook bereiken door minder ziftsel aan te landen. MSC vraagt 15 procent ziftsel maximaal. Wanneer je daar nu ver boven zit spelen geheel andere zaken dan netaanpassingen een rol.
De onbenoemde aanname van Imares is: bevissing is DE hoofdfactor van garnalengrootte. Maar zoals we al zagen: primaire productie en de hoeveelheid VRETEN, die bepalen vooral hoe snel een garnaal groeit en hoe groot die wordt. Of bedoel je dat je in de winterperiode dan meer grote garnalen kunt vangen?
- Er is wel een motief voor dit onderzoek om de zeeflap beter te laten scoren: dat past in de koers richting MSC waar opdrachtgever Stichting Verduurzaming Garnalenvisserij op afstoomt. Die zeeflap is al verplicht. Die SVG betaalt ook controleurs van MSC om schepen op die zeeflap te controleren.
- Imares buigt met regelmaat de resulaten/conclusies van onderzoek richting de wensen van opdrachtgevers
- Imares zit om geld verlegen, want de locatie in Yerseke dreigt te sluiten
Graag hoor ik commentaar van de deelnemende onderzoekers.
Wanneer ik visser was, zou bij de keuze van een onderzoeksbureau meer meespelen dan alleen de gun-factor. Je wilt toch ook wijzer worden van onderzoek.
Alle netaanpassingen die bijvangst minderen verlagen de opbrengst aan commerciële garnalen per trek/unit effort met een X-percentage. Dus wanneer je klagende NGO’s wilt bezweren met papier of zo graag een MSC-labeltje wilt, mag je bij zo’n aanpassing ook kijken: wat is het praktisch rendement voor garnalenvissers, het gemak in gebruik.
Dat bepaalt namelijk de mate waarin vissers die aanpassing ook werkelijk zullen gebruiken. En daarmee het effect op bijvangst in de praktijk, het ecologisch rendement. Bijvangstpercentages hangen van van veel, veel, veel meer afhangen dan een net-aanpassing. (seizoen, trektijd, plek van vissen enz enz)
Het onderzoek is opgezet vanuit de ‘Stichting Verduurzaming Garnalenvisserij’ van Johan Nooitgedagt. Die SVG wil al sinds 2007 het MSC-label voor garnalenvisserij behalen, in de hoop dat de Postcode Loterij-maffia en hun vriendjes van het Waddenhuisberaad dan minder vervelend worden. Hoop is uitstel van teleurstelling. Met deze leugenachtige corrupte lieden is op geen enkele wijze zaken te doen.
De consument, DIE moet je hebben, de 99 procent van Nederlanders die vers product wil en niet een mager bakje zeepsopsmaak voor 6 euro. Ik ken de smaak van verse garnaal direct uit de plomp en ben wel gek om zo’n gigadure heen-en-weer-garnaal uit Marokko te kopen. Het maakt dan niets uit of er MSC op staat. Dat interesseert niemand.
Schrijvend over garnalen, wat heb ik nu, op dit tijdstip, hier, zin in echt verse Waddengarnalen. Oh, die kun je nergens kopen, zelfs niet in Friesland aan de Waddenzee…Nee laat de productinnovatie maar over aan de Puul/Heijploeg-kartels en gevestigde belangen: komt helemaal goed!
We zitten momenteel op 70,-/kg inkoop groothandel. Naar verluidt omdat de vissers het met andere soorten gemakkelijker verdienen.
Na de miljoenenboete aan Heijploeg e.a. daalde de prijs van rond 30 naar 20+. Maar gek genoeg ook de kwaliteit. De grijze Noordzeegarnaal smaakt al zo’n jaar of twee niet meer naar zichzelf.
Ik laat ze voorlopig dus maar liggen.