Onlangs lanceerde minister Bart Tommelein (zie afbeelding) “stroomversnelling Vlaanderen”, een initiatief waarin hij oproept om na te denken over de toekomst van onze energiebevoorrading. Dit is een bijzonder belangrijk onderwerp, beslissend voor wat wellicht de belangrijkste pijler van onze economie is. Dit verdient onze volledige aandacht. Niet meer of niet minder dan onze toekomstige welvaart hangt hier vanaf.

Ook aan de burgers wordt dus gevraagd om hun duit in het zakje te doen. Stuur ons uw idee en wij nodigen u uit voor een debat op 15 oktober, zo gaat de oproep. Bij het nalezen van de motivatie en argumenten van het “blog met experten” en de “engagementsverklaring”, vallen echter vooral twee verontrustende zaken op.

De eerste is de motivatie: deze is voornamelijk ingegeven door een vaste wil om de “klimaatdoelstellingen opgenomen in het niet bindende, zonder timing en boetes “COP21 Parijse klimaatakkoord” te bereiken en te honoreren. De tweede is, dat deze geraadpleegde experten vrijwel stuk voor stuk belanghebbenden zijn in een energietransitie en drastische aanpassing van de economie, naar meer hernieuwbare energie. Voor sommigen is dit een puur ideologische keuze en overtuiging, voor weer anderen is het hun economische en zakelijke activiteit.

Dat is dus allemaal zeer problematisch en hoogst verontrustend, dat hier uitsluitend experten aan het woord komen die eigenlijk rechter en partij zijn tegelijkertijd. Waar is het overleg dan? Zijn er echt geen personen of organisaties in dit land, die het niet eens zijn met wat deze “experten ” voorstellen. Dat is toch uiterst twijfelachtig.

Het debat over klimaatverandering is al vele jaren totaal verziekt. Nochtans is er zeer weinig verschil tussen de standpunten wat de zogenaamde “alarmisten ” en de zogenaamde “sceptici”.

Er zijn eigenlijk drie groeperingen met drie strekkingen in het debat.

De eerste groep is de meest radicale. Die krijgt veruit de meeste aandacht in de pers. Dagelijks en onophoudelijk zal u de doemberichten over een op hol geslagen, door de mens veroorzaakte klimaatcatastrofe en die vermeende nefaste gevolgen via uw media binnenkrijgen. Dit is dus de strekking die het COP21 akkoord onverkort wil uitvoeren. De economische gevolgen zijn ongekend brutaal en zullen de bevolking met miljarden facturen, een problematische energiebevoorrading en een onbetaalbare elektriciteit opzadelen. Betaalbare elektriciteit is nochtans een doel in de “engagementsverklaring”.

Duitsland kan hier als voorbeeld worden aangehaald. Onbetaalbare elektriciteit, energiearmoede, verregaande corruptie en misbruik van subsidies, hoger kolenverbruik en geen enkele daling van de CO2-uitstoot. Japan, na Fukushima, dat is een stijging van 26% in fossiele brandstoffen. De EU gaf meer dan 1000 miljard uit aan wind- en zonprojecten, met slechts 3,8% opbrengst van de totale elektriciteit. Beschamend!

Als we de cijfers van de betreurde Britse professor David Mackay erbij halen, dan moeten we beseffen dat elke persoon, dagelijks 125kWh energie verbruikt in onze moderne maatschappij, in de VS is dat het dubbele. Deze cijfers zeggen de leek niet veel. Maar omgerekend naar het jaarlijkse rendementopbrengst van zonnepanelen in ons land, kom dit neer op ongeveer 350m2 per persoon. Voor 11 miljoen mensen is dat 3850km2 zonnepanelen. Voor ons land alleen en dit zelfs zonder de nodige opslag van batterijen. We zouden 3,8 miljard zonnepanelen moeten leggen van 1m2. Dat wil zeggen 1 miljoen panelen per dag en dit gedurende 10 jaar. Zonder de nodige back-up aan batterijen te installeren. Dat is zonder ruimte tussen de panelen voor onderhoud. Verdubbel dan de oppervlakte en je hebt minimaal 25% van het ganse land nodig om dit te bereiken. Nogmaals, zonder de noodzakelijke batterijen te plaatsen. Dat is voor al onze energiebehoeftes, transport, verwarming, verlichting, huishoudens, industrie, productie etc. De cijfers zijn enorm. De investeringen gewoon onbetaalbaar.

Voor de aanhangers van deze stelling echter, is dit alles duidelijk en bewezen wetenschap. “the debate is over and the science settled” is hun adagium. Hun stelling: menselijke CO2-uitstoot, tengevolge van verbranding van fossiele brandstoffen, heeft de aarde gevaarlijk doen opwarmen en het zal erger worden indien wij als mensheid daar drastisch niets tegen ondernemen. Die stelling staat uiteraard geen nuance toe. Daarop afwijken is zoveel als van uw geloof vallen en een afvallige worden.

Om die gevaarlijke CO2 terug te dringen, pleiten zij voor hernieuwbare energie in de vorm van windmolens, zonnepanelen en ook wat geothermische energie, als vervangers van alle andere gekende energiebronnen. Niet alleen alle fossiel (olie, gas, kolen), maar ook nucleair en zelfs hydro kan op geen genade rekenen van deze milieuactivisten.

Het internationaal energieagentschap echter schat dat wind- en zonne-energie tegen 2040 amper 2,4% zal uitmaken van de totale energiemix wereldwijd.

Greenpeace en alle andere milieubewegingen, maar ook iedereen die windmolens plaatst of bouwt, en de zonnepanelen business, alsook de overheidsdiensten zoals Bond beter leefmilieu, Vlaamse milieumaatschappij en allerhande consultancy kantoren die zich specialiseren in deze materie zijn ook heel erg voorstander om deze miljarden subsidies (a.k.a uw belastinggeld) verslindende energietransitie te bevorderen.

Alleen het westen denkt rijk genoeg te zijn om dergelijke projecten te financieren. De rest van de wereld bouwt ondertussen 2300 kolencentrales en China gaat 200 nucleaire installaties bouwen. Dat worden onze concurrenten en die gaan betrouwbaardere en vooral veel goedkopere energie produceren. Na de loonhandicap, volgt nu de energiehandicap.

Klimaatverandering is voor veel bedrijven, milieubewegingen en wetenschappers een onuitputtelijke bron van duizenden miljarden subsidiestromen geworden. Een geweldig verdienmodel, die iedereen die er actief aan meedoet ook nog eens het aanzien kan bezorgen, dat vroeger alleen was weggelegd voor intellectuelen, uitvinders en Nobelprijswinnaars. Kritiek geven op al wie de wereld en het klimaat van de aarde wil redden is nu eenmaal verdacht. Wie dit doet moet wel rechts, slecht en een uitbuiter van de mensheid zijn. Een egoïst die leeft in het nu en een kapot klimaat op een kapotte aarde wil achterlaten aan de volgende generaties.

De tweede groep is redelijk recent (ongeveer sinds 2003) op het toneel verschenen: de ecomodernisten. Dit zijn eigenlijk vroegere milieuactivisten. Vrijwel allemaal komen ze uit de radicale milieubewegingen. Voortrekkers zijn het breaktrough institute” van Mike Shellenberger & Ted Nordhaus. Maar in tegenstelling met de extreme milieubeweging pleiten zij zeer actief voor een nucleaire renaissance.

Voor hen is nucleair en vooral de ontwikkeling van thoriumreactoren de enige manier om gevaarlijke opwarming van de aarde te voorkomen. Economische ontwikkeling, menselijke vooruitgang , milieubescherming en terugdringen van CO2 is voor hen net zo belangrijk en hoog op de agenda als bij hun radicalere tegenhangers.

Prominente klimaatalarmisten die pro nucleair zijn, James Hansen (voormalig NASA GODDARD-directeur) en vader van de alarmistische klimaatbeweging. Maar ook Ken Caldera, James Lovelock, George Monbiot, Patrick Moore (medestichter Greenpeace) etc. zijn heel erg pro-nucleair. Door hun standpunten hebben ze zich ondertussen al buiten de radicale alarmistische beweging geplaatst. De prijs die ze betalen om de orthodoxe klimaatbeweging niet tot op punt en komma te volgen en te verdedigen.

Het is sinds de documentaire “Pandoras promise” van Robert Stone, waar een aantal vroegere tegenstanders van de nucleaire oplossing, nu wel voluit gaan voor deze oplossing. Hier kunnen we spreken van een mijlpaal en nucleaire renaissance. Zelfs Michael Moore, was lovend over deze documentaire.

Suggesting that renewables will let us phase off fossil fuels in the United States, China, India, or the world as a whole is almost the equivalent of believing in the Easter Bunny and the Tooth Fairy.

Klimaatwetenschapper James Hansen. Nasa Goddard.

Wind- en zonneenergie kunnen nooit functioneren zonder back-up van een andere energiebron. Wanneer je nucleaire of thoriuminstallaties ter beschikking hebt, die 100% van alle energie goedkoop en betrouwbaar en vrijwel CO2 vrij kunnen leveren, dan is het gewoon geldverspilling om verder te investeren in andere energievormen. Dat is economische zelfmoord.

De derde groep bestaat uit de “lukewarmers ofwel lauwwarmers” Ook vaak onterecht als sceptici, klimaatontkenner of de bewust strategische Godwin “klimaatnegationist” aangesproken. De stelling van de lauwwarmers is de volgende: Ja, de aarde is sinds midden de 19e eeuw lichtjes (ongeveer 0,9°) warmer geworden toen we uit een kleine ijstijd kwamen, de mens is gedeeltelijk verantwoordelijk en CO2 is een broeikasgas (IPCC-standpunt trouwens).

Deze groep heeft, in tegenstelling van wat de algehele perceptie betreft, die in de media wordt naar voor gebracht een enorme aanhang van werkelijk duizenden wetenschappers. Zo is de enige wetenschapper-astronaut die ook daadwerkelijk op de maan liep, Harrison Schmitt, een bekend criticus van het gevaarlijke opwarmingsverhaal. Voor al wie de term “flat earther” nog eens wil toepassen op de lukewarmers, een onaangename vaststelling.

Natuurlijke klimaatverandering is dus niet gevaarlijk en niets waar we ons als mensheid zorgen hoeven over te maken. De beste klimaatweerbaarheid is economische vooruitgang.

Het zijn die laatste twee zinnen, die milieuactivisten doen steigeren en een onophoudelijke stroom aan bedreigingen en beledigingen zal daarom lukewarmers hun deel zijn.

Alle nuance is dan zoek en alle registers van de moderne marketing en de bevriende activistische journalisten gaan dan open om deze groep van lukewarmers te bedreigen, ridiculiseren, persoonlijk aan te vallen en aan te klagen, hun fondsen te ontnemen en zelfs actief om hun ontslag te vragen. Broodroof, vervolging, aanklachten, intimidatie en een onophoudelijke stroom aan negatieve bagger en berichtgeving zal die afvallige wel terug in het gareel dwingen. Wat ik schrijf is geen overdrijving. Het overkwam al menig vermaard wetenschapper, redacteur en politicus.

Dit heeft alles heeft met een religieuze ijver, van een radicale extremistische misantropische milieubeweging te maken en niets met milieu, wetenschap of klimaat. Dit is pure ideologie die wetenschap misbruikt om politieke standpunten door te drukken. Hoe zwak moeten je argumenten wel niet zijn om naar deze mensonterende en totaal verwerpelijke strategie te grijpen, om het debat in de kiem te smoren, nog voor het kan starten.

Daarom deze oproep aan de minister en bij uitbreiding de regering. Ga ook het debat openlijk aan met de redelijke lukewarmers. Dit zijn ook ouders en grootouders die alleen een bezorgdheid uiten over de geldverslindende en welvaartvernietigende politiek die gevoerd wordt in naam van een niet bestaand en al zeker niet acuut probleem. Net zoals met een bodemloze staatsschuld is het onverantwoord om bovenop ook nog eens deze welvaartvernietigende maatregelen door te drukken.

Ook aan de pers is dit een oproep om te stoppen met het niet voeren van dit noodzakelijke debat. Stop om het voor te stellen alsof al wie het niet eens is met de radicale milieumening en hun voorstellen, als een marginaal klein gefrustreerd groepje gekke wetenschappers af te doen.