In deel 3 van de blogreeks over mediamanipulatie van de massa met principes uit de massapsychologie (bezweren, herhalen en sociale besmetting via kuddegedrag via volgen leider) gaan we in op geestelijk vader Sigmund Freud. Zijn ideeen en vertaling naar de massa/cultuur zijn het fundament geweest van de ontwikkeling van succesvolle propaganda, van overheidsmanipulatie en onze gehele populaire cultuur. Dat kwam mede dankzij zijn fanatieke dochter Anna Freud.

Die maakte- drijvend op de status van haar vader- deze ideeën na zijn dood in 1938 in de Verenigde Staten tot heersende dogma in de geestelijke gezondheidszorg. En omdat wij sinds 1945 Amerikaanse vazalstaat zijn, kwam dat mensbeeld inclusief genezing (psycho-analyse) net als Global Warming ook als dogma overwaaien. Ik beschouw zowel (de uitvloeisels van) klimaatwetenschap, ecologie (de homeopathie der natuurwetenschappen) als sociale wetenschap als een vorm van social engineering.

Deze blog verduidelijkt mijn stelling voor mensen die kunnen lezen.

Direct verband met bovenstaand affiche en het cultuurmarxisme

Direct verband met bovenstaand affiche en het cultuurmarxisme

  • Kort gezegd zouden neuroses voortkomen uit de culturele onderdrukking van (kinderlijke) erotische gevoelens. Het verhaaltje dat je als jongetje je vader wilt vermoorden (thanatos, doodsdrift) en eigenlijk je moeder wilt neuken (Eros), het kwam vervolgens zelfs terug bij ‘The End’ van The Doors terug: ‘father, yes son, i want to kill you… mother, I want to F@#%%%yoou. Leuk verzonnen door Freud.
  • Andere ‘mee naar huisneem’-boodschap: Het debat van afgelopen eeuw was globaal gezien: moet je die driften ontmaskeren via praatsessies op de sofa(psycho-analyse) en beheersen om gezond te worden (Anna Freud). Of moet je ze juist de vrije loop laten en botvieren zodat je daarna je ware zelf kunt ontdekken en kunt bevrijden. (Anna’s tegenhanger Wilhelm Reich, student van Freud).
  • Andere vraag die actueel blijft: Wordt je meer mens door beheersing van de natuur of word je meer mens door juist ‘natuurlijker’ te worden. De Stoicijnen versus Epicurus, Verlichting versus Jean Jaques Rouseau/De Romantiek. Die dichotomie cultuur-natuur en Nature versus Nurture verkeert in continue cultureel pendulum in de Europese cultuur van de laatste duizenden jaren.
  • Verwante containerterm die we erfden van deze Freudiaanse kwakzalverij is ‘gefrustreerd’ genoemd worden. Alsof een negatief gevoel hebben bij een (voor jou) onzinnige situatie die je als ‘normaal’ wordt opgedrongen dus een Freudiaanse oorzaak heeft, pathologisch van aard is. Men beveelt je dan eigenlijk: conformeer je of rot op. Vandaar de titel van dit blog.
  • Iedere ‘bevrijding’ is meestal de opmaat voor een nieuwe verslaving in andere vermomming

DE wetenschap van toen, verspreid via regels massapsychologie
Op het punt van kwakzalverij even deze illustratie: Wie weet heb jij ook die anaalretentieve persoonlijkheid. Dat je teveel je stront moest ophouden terwijl je het liefst een bruine pamper had en er een kunstwerkje van zou kleien. Daardoor kun je nu nog steeds moeilijk dingen loslaten.

Klinkt idioot heh?

Het zijn bezweringen die een ruime eeuw terug al via herhaling in het academisch circuit besmettelijk werden (zie deel 1 en 2 Gustave Le Bon), zelfs de heersende wetenschap.  En die via dubieuze psycho-analyse de mentale gezondheidsindustrie vele decennia aan geld hielpen, status en bloeiende praktijken. Iedereen deed het en dus was het normaal. Waarbij iedereen van acteurs tot politici zich lieten analyseren.

De eros (seksuele drift) en thanatos (doodsdrift, agressie) zag Freud als onderliggende motieven van menselijk gedrag, een seculiere vertaling van de Heidelbergse Catechismus (geneigd tot alle kwaedt). Op macroniveau werkte die seksuele energie (Libido) als cultuurvormend mechanisme dat de doodsdrift in bedwang houdt. Het onderdrukken van eros door de cultuur zou echter onbehagen geven op individueel niveau, zo schreef hij in 1932 in Das Unbehagen in der Kultur.

Neuroses en hysterie als gevolg en je therapeut om ze naar boven te praten en te leren beheersen.Nieuw was toen dat in de preutse Protestantse cultuur (en katholieke) het praten over seks  een gemeengoed kon worden, ja zelfs heilzaam. Zodat je er nu mee wordt doodgegooid.

Dat valt geheel op het conto van Freud te schrijven en zijn navolgers/afvalligen die ‘de seksuele revolutie’ bedachten. Gezien de centrale rol die het Freudianisme voor seks reserveert is het vermeldenswaard dat Anna Freud levenslang maagd bleef. Zij zag praatsessies als manier om die (onderdrukte) seksuele driften uit de kindertijd boven te halen. Om ze vervolgens in de greep te houden via cultuur. Met goede vader- en moeder-figuren als voorbeeld zou je weer leren om je in de ‘normale’ maatschappij in te voegen.

 

Product verkoop via associatie met onderbewuste verlangens: erfenis Bernays/Freud

Product verkoop via associatie met onderbewuste verlangens: erfenis Bernays/Freud. Roken als vervanging van zogen en man afzuigen…

Torches of Freedom- verkoop via associatie met verlangens
Met gebruik van de theorieën van zijn oom Sigmund Freud, wist de vader van Spin -Edward Bernays zo vrouwen op straat aan het roken te krijgen. Ze hadden in de jaren ’20 net stemrecht gekregen in de Verenigde Staten.

De beweging van zogenaamde Suffragettes kwam op voor steeds meer vrijheid en zeggenschap voor vrouwen. Daarop speelde Bernays handig in door sigaretten te promoten als ‘Torches of Freedom’.  Die titel komt vande vertaler van Ome Freud’s werk in het Engels- Abraham Brill. Die kreeg van Bernays de opdracht om vrouwen te analyseren en hun (culturele) belemmering tegen roken bloot te leggen. Brill bevestigde dat sigaretten aan orale behoeftes van vrouwen voldeden. Brill was de eerste psycho-analyticus van de VS (1911). Dit was Brill’s advies aan Bernays:

Today the emancipation of women has suppressed many of their feminine desires. More women now do the same work as men do. Many women bear no children; those who do bear have fewer children. Feminine traits are masked. Cigarettes, which are equated with men, become torches of freedom

Bernays liet een optocht van Suffragettes in New York bij aanwezigheid van de pers een pakje sigaretten onder hun netkousen vandaan toveren. Die staken ze demonstratief op: een nieuwsflits door het hele land. En al snel voldeden landelijk en later in de rest van de wereld vele vrouwen hun orale behoeftes met sigaretten. Als symbool voor hun pas veroverde zeggenschap en emancipatie.

..en het identificeren van sociaal-psychologische blokkades tegen product
Omgekeerd kreeg hij mannen aan het polshorloge. Dat werd als verwijfd gezien. Tot Bernays bedacht (als onderdeel Creel Committee 1917-1919) dat soldaten die uit de loopgraven van WO1 klommen beter een polshorloge konden dragen met fluorescerende Radiumletters in plaats van zakhorloge. Omdat ze vaak in het donker aanvielen en dan tenminste de tijd konden zien. Dat werd in propaganda verspreid over de VS. En zo werd dankzij associatie met mannelijke strijdlust het ‘verwijfd’-imago van polshorloge opgeheven.

Zo ontwikkelde Sigmund’s neef Edward Bernays dus de marketing die nu gewoon is. Je roept niet ‘koop dit’. Maar roept associaties op tussen product en verlangens van je doelgroep. Zodat de koper denkt dat hij het zelf wenst in plaats van opgedrongen kreeg.

Net als de Marlboro Man, vrij in het Wilde Westen in plaats van kantoorslaaf. Geef de burgerman zijn onbewust gekoesterde illusie via consumptie. Zodat ie braaf belasting blijft betalen en zijn dromen verbouwt tot hij in een rijtjeshuis past.

Het andere spoor om bij de massa binnen te komen is  door (onbewuste) weerstanden te identificeren. Dat doe je via een commerciële variant op psycho-analyse, die je kunt opheffen. En zo verpats je alsnog je product, nadat je onder dat culturele vijgenblad graait naar de basale menselijke drijfveren.

De Gallup Poll, ontwikkeld in de jaren '30. Das Unbehagen der Kultur. Nog nooit zoveel consumptie en nog nooit zoveel onvrede dankzij overdaad media-consumptie

De Gallup Poll, de Plebs-thermometer ontwikkeld in de jaren ’30. Das Unbehagen der Kultur revisited

Koest houden met consumptie = democratie
Politieke propaganda en overheidszorgen richtten zich in de jaren ’20 op de vraag hoe je via cultuur die oerdriften in goede banen kon leiden, met minimale overlast voor het gezag. Dat werd gezien als een manier om ‘de democratie’ te beschermen tegen de massa. Gezien de opkomst van de Fascistische volksbeweging, het Bolsjewisme en het Nationaal Socialisme (ook een volksbeweging) waren de Amerikanen panisch voor revoluties. Toen schreef Ortega y Gasset ook zijn ‘Opstand der Horden’. Al die mensen met een meuning, die in een groep tot gewelddadigheid exploderen.

De angst voor de losgeslagen menigte is afgelopen eeuw leidend politiek motief bij het vinden van manieren om dit te dempen. PR-professionals zagen zich daarom ook als beschermers van de cultuur en de democratie. Dus zo werden zij met de massa-productie de hoeders der kapitalistische democratie. Het plebs koest houden met consumptie.

Bij de beurskrach van 1929 kreeg je weer losgeslagen menigtes op straat. Terwijl ze daarvoor nog door consumptie koest bleven. Die rellen dede  het belang van en angst voor ‘het Publiek’ nog verder stijgen bij de macht. Hoe kun je dus peilen wat ‘het publiek’ wil, en of de overheid ze effectief koest houdt?

Zo ontstond de Gallup Poll, de publieksthermometer van statisticus George Gallup, hoofd van het American Institute of Public Opinion (1935) dat overging in het nog steeds bestaande bedrijf Gallup. Via interviews met groepen  mensen over alle groepen en sociale klassen voorspel je dan wat de verkiezingsuitkomst wordt of wat ‘men vindt’.

Roosevelt zijn New Deal leek economisch volledig op Hitler’s staatsgreep op het bedrijfsleven. Zo wist hij – met gebruik van de volksthermometer- steeds bij te sturen om het volk aan de zijde van zijn beleid te houden. Dat bleef na de beurskrach anti-industrie. Bernays koos toen juist de kant van de industrie, met de bouw van Democracity, een expositie die industrie als ruggengraat van democratie portretteerde.Hij liet bedrijvigheid associeren met democratie en ware vrijheid als tegenpool van Roosevelt’s staatsgedicteerde economie.

  • Die discussie zien we ook nog steeds terug in de zelfde pendulum per decades: markt versus overheid
Wie niet meedoet die is gek?

Wie niet meedoet die is gek? Als je nu geen Facebook hebt, ben je dan verdacht? Of TV of mobieltje?

Pathologisering van afwijking gemiddelde = sociale wetenschap
Terug naar de atheistisch-nihilistische ideologie van het Freudianisme en haar psycho-analyse. Plots moesten van de Tweede Wereld Oorlog teruggekeerde en getraumatiseerde Amerikaanse soldaten die zich niet meer konden aanpassen…wat over hun onverwerkte seksuele trauma’s uit de jeugd kletsen (Oedipus-complexen enz). Zodat de overheid zichzelf van schuld kon ontslaan. Een bot machtsinstrument.

Het via de staat dwingen tot geweld, terwijl gezonde mensen juist weerzin voelen tegen het doden van de medemens, dat werd zo gereduceerd tot Oedipus-complexen. De meeste mannen zijn individueel zeker geen 1-dimensionale agressieve seksdieren: alle verworvenheden op gebied van kunst, wetenschap, alle innovatie komt immers van mannen. Via Freud lijkt zo een al te zwartgallig mensbeeld en filosofie verheven te zijn tot ‘de wetenschap’.

U bent gek, als u niet iemand wilt afmaken op ons commando? En vervolgens bij terugkeer – na de vreselijkste ervaringen- geen levensvervulling vindt in de nieuwe stofzuiger van uw vrouw?

Die soldaten hadden plots volgens de door de Amerikaanse overheid gesanctioneerde ‘wetenschap’ een ‘post traumatic stressdisorder. Dat is de naam die de leidende psych  Ralph Greenson uitvond, dikke maatjes met Anna Freud.

Eindeloze praatsessies over je jeugd werden als geneesmiddel voorgeschreven aan soldaten die de hel op aarde hadden gezien. Dat lijden aan het zien van de vreselijke realiteit, werd zo op hun pathologische conto geschreven als ‘neurose’. Dat Freudiaanse gezwam en de mentale mutilatie van mensen, dat is de erfenis van Anna Freud en haar vader. Al die vermeende complexen en jeugdtrauma’s die ‘er uit’ moeten: Freudiaanse duiveluitdrijving, de atheistische variant op exorcisme.

Onbekend is dat Anna Freud al psycho-analyserend de man van haar huisgenote tot alcoholisme dreef. Haar vriendin en huisgenote die het langste bij haar onder analyse stond, pleegde zelfmoord in het woonhuis van Freud in Hampstead London.

Een zelfde bij de behandelaar van Marylin Monroe, de eerder vermeldde- Ralph Greenson- die Anna Freud’s technieken op haar toepaste. Haar onvrede zou natuurlijk op kinderlijke (seksuele) neuroses zijn gebaseerd, Die moesten worden beheerst via het juiste culturele voorbeeld – Greenson’s gezin. Zodat ze weer blijmoedig zou willen meedoen met de normale maatschappij. Ze ging bij de psycho-analist meedraaien in het gezin. En pleegde alsnog zelfmoord. Er is nu een blog van iemand die zich Sickmind Fraud noemt die alle mislukkingen van de psycho-analyse documenteert.

Andere kwakzalvers uit de geestelijke gezondheidszorg probeerden het getraumatiseerde brein met elektroshocks als het ware te ‘deleten’ waarna ze weer geestelijk heringeprent konden worden. Lobotomie werd toegepast. Opnieuw: dat was de gevestigde wetenschap van die tijd. Greenson schreef ook psycho-analyse tegen homoseksualiteit voor.

Oerrr, nu moet alles weer 'natuurlijk' zijn, Oerrrr en Paleo

Oerrr, nu moet alles weer ‘natuurlijk’ zijn, Oerrrr en Paleo

Wraak van de natuur op cultuur
Het pathologiseren van het afwijkende en de noodzaak van culturele onderdrukking/via consumptie beteugelen van seksuele drift/agressie ging in de jaren ’60 over in het tegendeel. Herbert Marcuse stelde juist dat de cultuur mensen ziek kon maken, ze via consumptie tot ‘de 1 dimensionale mens’ maakte. Niet de innerlijke driften zijn bron van ziekte, maar de cultuur. Die cultuur moest omver geworpen.

Met die roep om culturele bevrijding kwam ook het analyse-imperium van Anna Freud aan het wankelen.

Anna Freud en haar aanhangers in de Verenigde Staten wisten eerder decennia lang succesvol de tegenhanger en naar de VS gemigreerde Wilhelm Reich (oud-student van Freud) te elimineren. Reich is de bedenker van de term ‘De Seksuele Revolutie’ (1936). Dat is zijn socialistische aanval op de ‘bourgois’ seksuele moraal die bij de generatie ’68 weerklonk. Hij werd – onder invloed van Anna’s aanhang- in 1956 zelfs gevangen gezet, zijn boeken verbrand en overleed in 1957.

De combi van seks en socialistische revolutie was in de VS met de angst voor de Rode Russische beer niet welkom in de jaren ’50 met de Rode Heksenjacht. Reich zijn ideeen over hoe je als mens in een maatschappij geestelijk ‘gezond’ zou worden kwamen pas op dankzij de generatie ’68. Op je ouders afgeven als culturele rem op je spontane ‘goede’ emoties.

Via de Human Potential Movement werd Reich weer salonfahig. De bekendste psych van die beweging is Mazlow met zijn behoeften-hierarchie. In het Californische Esalen instituut werden mensen aangemoedigd om op kussens te meppen, hun diepste emoties de vrije loop te laten en zichzelf voor lul te zetten. 

De mensen van het Esalen-instituut namen zo ook een nonnenklooster in behandeling. De meeste nonnen verlieten daarna het klooster en de rest werd Lesbisch. Je kunt dat terugzien in de fantastische docu The Century of the Self. Meisjes getraind in het wegstoppen van hun seksualiteit/deze richten op Petrus en andere Heilige kerels kregen het op explosieve wijze uit zich getrokken via psychologische manipulatie, steeds een stapje verder en steeds onder het mom van wetenschappelijkheid.

Nu moet je weer natuurlijk zijn vrij van culturele smetten, en daar speelt de marketing op in

Nu moet je weer natuurlijk zijn vrij van culturele smetten, en daar speelt de marketing op in


Jij kunt zijn wie je wilt zijn, helemaal natuurlijk/gezond/zuiver

Met de generatie ’68 is ‘de natuurlijkheid’ weer het dogma, dat gelijk staat aan ‘gezondheid’. Helemaal natuurlijk jezelf zijn. En geloven dat je na het ontdoen van culturele last je ‘ware potentieel’ kunt vinden. Met beroep op nieuwe autoriteiten (langharig werkschuw tuig met 3-akkoordenliedjes en de Freudiaanse kwakzalverij) ontdeden ze zich van andere autoriteiten als ouders, experts enz. Nu zijn die oerdriften juist DE weg tot geestelijk geluk geworden. (En de motor van de consumptie, dankzij de Lifestyle-marketing die daarop aangrijpt)

Die houding van ‘eigenwijsheid’, die is voor je bedacht in Californie (Esalen, Human Potential Movement).

De invloed van Wilhelm Reich: Je hoeft nu maar een willekeurig vrouwenblad te zien en je hebt alweer een Gallup-poll met de vraag ‘hoe vaak doen we HET’, of ‘betere seks met nieuw breipatroon’.  Je ‘natuurlijke’ behoeften zijn de maat der dingen, de opmaat naar gezondheid, sociale status en geluk.

En in zijn extreme vorm een typische Freudiaanse mindfuck, ontstaan door bezwering, herhaling en sociale besmetting. De associatie van ‘je emoties en driften bevrijden is gezond’ (Wilhelm Reich) met een levensstijl waarin je producten kunt verkopen (Edward Bernays), in de vorm van bijvoorbeeld kleding waarin je helemaal eigenwijs jezelf bent, vrij van culturele onderdrukking.

En zie de milieubeweging met haar ‘gezonde Noordzee’ (een zee van culturele smetten vrij), en de overheid met een ‘gezond klimaat’, een logisch-rationeel nietszeggende bezwering die door herhaling sociaal besmettelijk wordt.Zo wekken de verkopers van de groene ideologie ook associaties op met ‘schone energie’, zuiverende natuurlijkheid om hun windturbines te verpatsen. Dat werkt nog steeds uitstekend.

Dus geven we in 2017 via Economische Zaken liefst 13,4 MILJARD euro groene subsidies weg, zonder dat enig medium er over schrijft. Het is voor de duurzame groene natuurlijkheid en het schone gezonde klimaat waarbij de Aarde zichzelf weer kan zijn. Wie bij zulke bezweringen vragen  stelt is gek/kan zijn politieke carriere schudden. Of krijgt gewoon een kluitje in het riet toegeworpen van onze overheid.

Uiteindelijk is al dat psycho-gedoe net als eco-gedoe weer een zoveelste instrument tot macht en geld.

Freud/Bernays in Fryslan. In het Fries kun je twee basale emoties uitdrukken: agressie en geilheid. Het is een oude taal die dichter bij de dieren staat.

Freud/Bernays in Fryslan. In het Fries kun je twee basale emoties uitdrukken: agressie en geilheid. Het is een oude taal die dichter bij de dieren staat.

Freud in Fryslan met Fokje Fokkema de Fellatio-Friezin
Wie op de driften aangrijpt door onder het vijgenblad van sociaal-psychologische verdedigingsmechanismen te graaien, die heeft het meeste succes bij het winnen van zijn publiek. Die observatie uit de massa-psychologie werd 100 jaar terug de basis van PR. En dat werkt nog steeds. Althans, hier in Boerghanistan.

We zien in Friesland daarom nu affiches voor reclame voor het frl-webdomein. Met de tong van een Fellatio-Friezin. Dus met een FRL-domein word je als man lekker afgezogen/kan het meisje voldoende Fries Chia-zaad slorpen voor haar natuurlijke gezondheid. Ik hou het – gezien het hoge Attilla de Hun-gehalte hier voorlopig bij een NL-domein…

Boven de 20 kom je hier bijna alleen nog plofkippen met bloempotkapsel tegen, die bewegen als een holbewoner. Van die oaaieboaiedroaaie-kakelende broedmachines. Meisjes die wel mooi zijn spreken mij aan met ‘meneer’. Nu wordt deze blog wel heel Freudiaans…:-)In de Friese taal kun je enkel kleurvarianten op agressie en geilheid uitdrukken. De taal is ouder dan Nederlands en staat dichter bij de dieren. :-) Sjoch my oan as’t my soegst!!

Misschien zijn we daar onderhand weer in doorgeslagen naar emotionele incontinentie? En is Wilhelm Reich door verregaande verplebsing wat al te ordinair geworden?

Zijn gevoelens en emoties werkelijk DE sleutel tot identiteit? Of kan een beetje ratio op zijn tijd ook geen kwaad om de boel in te kaderen. Niet iedere hormonale oprisping is een diep gevoelde en relevante overtuiging die tot vervelens toe uitgepraat moet.

14233144_10154627102679432_3358675105198137349_nHet gegeven paard dat leven heet…
Het meeste in je leven doe je omdat het moet, uit noodzaak, niet vanuit een vermeende diepste vervulling of behoefte. Leven is een gift. En een gegeven paard moet je niet in de bek kijken. Leven zit vol ongemakkelijke waarheden die terecht een slecht gevoel geven. Dat gevoel zelf hoeft niet iets pathologisch te zijn. Of de constatering een teken van falen in de rat-race…

Dikke kans dat Kurt Cobain ook eindeloos heeft geluld over zijn oninteressante jeugd – als bron van gemakzucht ipv muzikaliteit- tot hij er dodelijk vermoeid van werd. Terwijl enig zelfinzicht toont dat hij inderdaad een ‘Liar and a thief’ was (Penny Royal Tea): het rifje van Come As You Are is gewoon gejat van Killing Joke. Misschien was hij als bouwvakker wel gelukkiger geworden, in plaats van als belichaming van een nihilistische cultuurfilosofie.

Zie dit filmpje van Stefan Molyneux om bij het pathologiseren van het leven eens gezonde vragen te stellen.Wanneer je dan nu afwijkt van het gemiddelde van al die op elkaar lijkende ‘jezelluf zijn’-elleboogmensen met emotionele incontinentie, die enkel verschillen in consumptiepatroon volgens de Lifestyle-marketing: ben je dan gek? Het lijkt wel of mensen nog nooit zo eenvorming zijn geweest, gemaskeerd door gekochte uiterlijke verscheidenheid.

  • En hoeveel slachtoffers heeft de Freudiaanse kwakzalverij al op haar geweten? Als je de seculiere filosofie aanhangt: ‘je bent een zak moleculen die seks en vreten wil, maar je moet netjes belasting betalen, jonge sofinummertjes maken en hypotheek afdragen tot je graf. Dus als wij daar wat chemicalien bij gooien blijf je mooi in de pas lopen, en hier is dan de rekening’ …. vind je het dan gek als mensen daar geen perspectief in zien of inspiratie uit putten?
  • Om gek te heten moet je met meer mensen zijn. Een gebroken been heb je ook alleen. Is er iets met een kind aan de hand als deze weigert Facebook te kijken maar gewoon lekker de natuur in trekt?

Er is ook al een bouwkundige reactie op Jezelluf zijn: in een oud klooster Koningsoord laten ze nu jonge starters en oud door elkaar wonen in huurwoningen, met gemeenschapsruimten. De zelfoptimalisatie-variant op de Hippie-commune?