Wij tillen hun antwoorden even uit de Bermudadriehoek van internet. Zonde van het belastinggeld als niemand ze leest
Een slok Rooibosthee later komt nu van onze vriendinnen van Stichting de Noordzee toch antwoord op de EMK-actie 2 weken terug in Rotterdam, een ‘Meest Gestelde Vragen-pdf over de Aanlandplicht. De EMK-visserij-Armada haar protest tegen de ecologisch en economisch averechtse Brusselse regel riep louter begrip op. Het valt immers niet uit te leggen dat je vis waarvan een deel anders overleeft- en waarvan de rest ten goede komt aan het zee-ecosysteem- nu aan wal moet vernietigen.
Wat is daar duurzaam aan?
De Armada stoomt op
Weken zweet onder natuurlijk behaarde oksels in een Utrechts kantoortje door een paarse jurk met New Age-medaillion, levert een pdf-handout over de aanlandplicht van Stichting de Noordzee. Die zonder onze bespreking geheel ongelezen genegeerd zou worden. Dus tillen we hem uit de vergetelheid, omdat het anders zo zonde zou zijn van het belastinggeld.
Ja. De antwoorden op de door Rooibosthee BV zelf gestelde vragen zijn wel gemaakt op kosten van de belastingbetaler (105 duizend euro subsidie in 2015, 165 duizend euro in 2014).
Voor leken en politici lijken de antwoorden deskundig. Maar bij inzoomen zien wij een hogeschool-oefening in kersenplukken en innerlijk tegenstrijdige publieksmisleiding. En dat in ‘de juiste toon’ geschreven. In een poging tot debat met dat soort mensen is ‘de toon’ ook het eerste waarop zij zich beroepen om aan inhoudelijke kritiek te ontsnappen.
Daarom even een vlotte review van de ergste instinkers, om ons punt hier te onderstrepen:
Subsidie, groenwas-subsidie van Boskalis en donaties van bedrijven die een groen verfje nodig hebben, en donaties van reeds exorbitant gesubsidieerde milieuclubs. Een club feministen die hun moedergevoelens en schoonmaakdrift projecteren op de Noordzee, vanuit Utrecht aan Zee
Vraag 1: Wat is de aanlandplicht?
SDN-bewering: de aanlandplicht is ingevoerd ‘om HET bijvangstprobleem aan te pakken.’
Dat is – as usual– geformuleerd als iets waar je niet tegen kunt zijn. Zo is ook iedereen ’tegen oorlog’ of ’tegen verspilling’. Dierenleed, och, wat zijn we daar ook vreselijk tegen. Zie ook hun vraag 3.
Rebuttal: Iedere visserij op bodemvis kent bijvangst, hoe selectief je ook vist. Als er een bijvangstprobleem is, dus bijvangst waardoor een probleem ontstaat moet je dus formuleren wat het objectief vastgestelde probleem is, en voor wie. Voor ‘de zee’ of ‘de natuur’ is er geen probleem. Het zijn mensen die bepalen of iets een probleem is. Vervolgens bepaal je tegen welke lasten je dat probleem dan oplost, wie dat moet betalen en met welke baten voor welke groep mensen.
Het totale bestand aan schol in de Noordzee werd in 2015 geschat op een kleine miljoen ton, een ‘record’ volgens Wageningen UR en het tongbestand zou groeien. Voor goed visserijbeheer is de discardban niet nodig, zoals ook Nathalie Steins van Imares al aangaf. Ook de kabeljauw in de Zuidelijke Noordzee is al 10 jaar aan een comeback bezig. SDN-Directeur Floris van Hest van de Noordzee loog in zijn opiniestukje het tegendeel om visserij te belasteren. Want zo zijn ze daar bij Stichting de Noordzee: ze verdraaien de werkelijkheid voor commercieel en politiek gewin.
Volgens de dames van Rooibosthee BV is het dood maken en vernietigen van jonge vis geen verspilling maar vooruitstrevend natuurbeleid. Voor de lobby daarvoor kregen ze van het Ministerie van Economische Zaken (Ton IJlstra) in 2011 nog 1 miljoen euro subsidie. Naast lobby voor het op slot zetten van de zee voor visserij voor Natura 2000.
Vraag 2: wat zijn bijvangst en discards
SDN-bewering:
het grootste deel van de discards overleeft dit (teruggooien RZ) niet.
Rebuttal: SDN komt met een rapport van Imares aanzetten van 11 visreizen met een pulswing, om deze stellige bewering te onderbouwen. De kottervissers die in Rotterdam protesteerden vissen vooral op schol en tong. Ongewenste bijvangst bestaat grotendeels uit ondermaatse tong en schol, dus doelsoorten, wat zij de ‘babyvis’ noemen. Bij een trektijd van ruim 2 uur overleeft in dit Imares-rapport gemiddeld 31 procent van de tong na terugzetten, bij een trektijd van een uur 41 procent.
Bij schol overleeft 16 procent een trek van 2 uur, en 39 procent een trek van een uur. De overleving hangt sterk af van de trektijd (hoe langer in het net, hoe meer de vis raakt gekneusd) en dekbehandeling. Als je in de hete zomer vist, is de overleving laag.
Zijn de omstandigheden gunstig en is de trektijd kort dan kun je wel overlevingspercentages van 80 procent of meer krijgen: DE bijvangst bestaat niet. Zoals Imares – onvermeld door SDN- schrijft
De overlevingskans van discards zal echter tot nul worden gereduceerd indien deze dis- cards moeten worden aangeland
Stichting de Noordzee wil ALLE vis liever dood hebben, en daarna in de destructie met rode kleurstof. En dat noemt zich een natuurclub.
De Armada stoomt op
Vraag 3: waarom is bijvangst een probleem?
SDN-bewering: Bijvangst is in eerste instantie een probleem omdat het leidt tot voedselverspilling. Per jaar wordt er op de Noordzee tussen de 140 000 en 220 000 ton vis overboord gezet (Quirijns et al. 2014).
en
De Nederlandse visserij heeft een van de hoogste bijvangstpercentages van Europa (Quirijns et al. 2014). De hoeveelheid bijvangst verschilt sterk per visserijtype maar kan hoog oplopen. In de fijnmazige sleepnetvisserij op tong bijvoorbeeld wordt bijna driekwart van de vangst teruggegooid (Van der Reijden 2014).
De jonge vis die overboord gezet wordt en sterft krijgt geen kans om door te groeien tot een volwassen marktwaardige vis, en ook niet om zich voort te planten (…..). Door jonge vis niet meer op te vangen en door te laten groeien zouden er op termijn grotere vangsten gerealiseerd kunnen worden (….). Zonder bijvangst maken we efficiënter gebruik van natuurlijke hulpbronnen.
Rebuttal:SDN verdedigt een regel die volgens de vissers juist leidt tot (voedsel)verspilling: dat was de reden voor de Armada om op te stomen naar Rotterdam. De hele regelgeving rond ‘maatse’ vis is opgetuigd, omdat platvis boven 26 centimeter als geslachtsrijp werd gezien. En die maatse vis werd dan als voedsel verkocht, dus niet verspild. Teruggooivis die overleeft kan zich later weer voortplanten, tenzij je ‘m aan wal moet vernietigen van Rooibosthee BV.
De door SDN genoemde tonnages overboord-vis zijn een halvering in gewichtsvolume ten opzichte van de jaren 1990-2001, toen nog 300 000 ton over boord ging. (FAO, zie onze SWNM-Discardguide).
Dat de kottervisserij een relatief hoog percentage bijvangst heeft, is inherent aan bodemvisserij met sleepnetten. Van alle visserijvloten in Europa is de Nederlandse het meeste gespecialiseerd in platvis/bodemvisserij, en Nederland heeft het 80 procent van het EU-tongquotum. SDN wekt dus de suggestie alsof onze vissers niet genoeg hun best doen. Terwijl de bijvangst in volume al halveerde. En terwijl SDN appels en peren vergelijkt, Nederland met Spanje of welk land ook met volledig andere visserij.
Een heroisch gezicht
Vraag 4: Waarom is Stichting de Noordzee voor de aanlandplicht?
SDN-bewering: Doordat de aanlandplicht de rekening van bijvangst neerlegt bij de visser, stimuleert de aanlandplicht innovatie en gedragsverandering. Op de langere termijn zou de vermindering van bijvangst de visserijsector overigens economische voordelen kunnen opleveren door een voorziene toename in de visbestanden en de vangstmogelijkheden (Buisman et al. 2011).
Rebuttal: Die Buisman-studie geeft juist aan dat de gehele kottersector in het rood duikt door de aanlandplicht en al hun investeringskapitaal ontneemt. Alleen de vismeel-industrie profiteert hier, verkoop als vismeel levert een factor 10 minder op dan aangelande maatse vis. Ook beschermers van haaien van de Dutch Shark Society keert zich nu al tegen de aanlandplicht, omdat vissers ook bijgevangen roggen en haaien vanaf 2019 moeten aanlanden die nu nog (100 %) levend over boord gaan. Zij schrijven:
Sharks do not have any commercial value in Dutch fisheries. Unfortunately, the Dutch authorities (en Stichting de Noordzee…RZ) have come up with a policy, that could be disastrous for sharks: the discard ban. This ban will be introduced in phases, and finally, all catches have to be landed, and that could cause the unnecessary death of these vulnerable species. Most commercial fishers do not support this new measure. They state that sharks can survive being caught and released and current research seems to confirm this.
Dus wat hebben de nep-natuurbeschermers van SDN daar op te antwoorden? Die kwetsbare soorten met klein quotum gaan dan dienen als ‘choke species’: is dat opgebruikt, dan moet de kotter aan de ketting. De aanlandplicht is in naam dus voor selectiever visserij, maar heeft een onvermelde bijbedoeling: zoveel mogelijk vissers financieel de nek om draaien. Omdat Stichting de Noordzee van die zee een aquarium wil maken vol windturbines. Want daarvoor krijgen ze subsidies betaald en sponsoring.
.
Wie is Stichting de Noordzee nu wel, om deze pretenties te ventileren?
Dus een clubje in een kantoor in Utrecht vindt dat zij- gesubsidieerd door de overheid, baggerbedrijf Boskalis, Tennet, Windturbine-industrie, Greenpeace en Natuurmonumenten- een sector wel even in de rode cijfers mag duwen?
Om te zorgen dat zij vis dood aan wal dumpen die anders terug kwam in het ecosysteem als voedsel voor vogels, vissen, krabben en het vele leven in zee. Want in de natuur gaat niets verloren. En terwijl het discardvolume al halveerde sinds 1990, doelsoorten op recordniveau zitten en vissers zelf het minste van alle belang hebben bij bijvangst. Kost ze maar tijd bij sorteren aan dek
Zo krijgen wij dan steeds vakere die ene ultieme vraag: wat is het bestaansrecht van Stichting de Noordzee in godesnaam, dat zij menen een bedrijfstak zo maar even op kosten van de belastingbetaler in de Rode Cijfers te mogen lobbyen?
Trudy was ook mee. Hier met de dogwhisperer van Urk, Klaas
Waar halen zij de pretentie vandaan dat ze meer om de zee geven, waar vissers al generaties op en van leven? En dan ook nog opportunistisch omspringen met de realiteit. Alsof deze club zonder maatschappelijk draagvlak ooit vragen krijgt. Behalve van bedrijven en overheden die een groen verfje nodig hebben: particulier minderheidsbelang dat de schijn van maatschappelijke legitimiteit nodig heeft.
Het gaat hier dus ook niet om een verschil van inzicht, maar verschil van (intellectuele) integriteit. Je kunt een verschillende mening hebben over de mate waarin je bijvangst kunt minderen, hoe je dat doet en met welke kosten: daarover discussieer je met deskundige visserijwetenschappers. Niet met Rooibosthee BV, een club die zelfs van de Postcode Loterij geen geld meer krijgt en kunstmatig door de overheid, Greenpeace en andere milieuclubs in leven wordt gehouden.
Geef babyvisjes een tweede kans slaat op de aanlandplicht.
Het antwoord van Fokke en Sukke op de EMK-actie was dan toch veel leuker.
Ik heb deze alinea er uit gesloopt maar vond ‘m toch wel grappig
Een club biologisch-dynamische groente hamsterende feminist-fanatici uit de stal van Groen Links die hun onderdrukte moedergevoelens en schoonmaakdrift projecteren op de zee. Ze houden kantoor in Utrecht. Dat zal volgens hun klimaatprojecties vast ooit aan zee gaan liggen, ze hebben Zin in de Toekomst.
Als ze mooi waren hadden ze nog bestaansrecht, een beetje als de pitspoes bij Formule 1 of de Rondebabe bij Kickboksen. Maar ze zijn volstrekt humorloos en hun paarse biojurken verbergen het figuur van een bejaarde zeehond met buikrimpels, en zo klinken ze ook. Ouehw Oehhw.
Nee, doe mij dan maar een vissersdochter waarvan je spontaan gaat grommen als een Gorilla, door de kamer slingeren. En dan maar weer eens een blogje tikken.
Ik begrijp punt 3 gewoon echt niet. Hoe kan bijvangst die je niet teruggooit maar dood aan land moet brengen zorgen voor minder voedselverspilling?
Ten eerste was het geen voedsel (want daar mag het niet voor verkocht worden) en ten tweede, als je het teruggooit kan het verder groeien en wel voedsel worden of is het voedsel voor andere dieren (vogels, vissen, krabben).
Punt 4 is duidelijk, we willen hiermee de kosten voor de vissers opjagen in de hoop dat ze zelf een truc bedenken. Beetje net als CO2-heffing.
Die bewering van voedselverspilling overtreft natuurlijk in belachelijkheid alle andere. Alleen met deze opmerking diskwalificeert deze club zich volledig (een hoog PvdD-gehalte).
Maar wat ook schrijnend is, is de manier waarop ze een argument van de vissers binnenste buiten keren: “de rol van vissers zou zijn om meeuwen en zeehonden van voedsel te voorzien” . Doet me denken aan “plezierjagers” die zouden jagen om de natuur te redden.
En vervolgens gaan ze zonder blikken of blozen zelf in de fout: Stichting Noordzee gaat ook het klimaat redden.
Dag Rypke,
Ja. De antwoorden op de door Rooibosthee BV zelf gestelde vragen zijn wel gemaakt op kosten van de belastingbetaler (105 duizend euro subsidie in 2015, 165 duizend euro in 2014).
Zoals je vast weet, bestaat er een mooie site, waar je alle ontvangen subsidie vanuit het Europees visserijbeleid kan opvragen:
https://mijn.rvo.nl/europese-subsidies-2015
Erg leuk om mee te spelen. Typ eens “Urk” in, en zie wat er dan uitkomt
(bv ZEEVISSERIJBEDRIJF GEERTRUIDA B.V. 8320AB URK, € 214.421,00 ). Of STICHTING BERECHJA COLLEGE, € 300.000,00 ).
Bij elkaar heeft Urk vorig jaar (dus in 1 jaar) meer dan 1,6 miljoen euro Europese visserijsubsidie ontvangen. Dat is dus meer dan de hele omzet van Stichting Noordzee.
Nu gun ik iedereen zijn (Europese) subsidie, en zeker Urk waar 91,6% in 2005 tegen Europa heeft gestemd.
Maar daar gaat mijn vraag niet over. Als goed journalist wil je natuurlijk ook weten wat Visned en Vissersbond per jaar aan subsidie ontvangen. Want:
Zo krijgen wij dan steeds vakere die ene ultieme vraag: wat is het bestaansrecht van Stichting de Noordzee in godesnaam, dat zij menen een bedrijfstak zo maar even op kosten van de belastingbetaler in de Rode Cijfers te mogen lobbyen?
Omdat je bestaansrecht blijkbaar afhankelijk is van de vraag of je overheidssubsidie ontvangt, lijkt het me wel belangrijk om te weten wat Visned en Vissersbond zoal per jaar op hun rekening mogen ontvangen.
Nu zijn onze vrienden van de Vissersbond zo vriendelijk om op de eigen website de naam van de “schaduw-BV” te vermelden. Dan blijkt dat URSA MAJOR SERVICES B.V. niet alleen een ” projectbureau” voor de leden is, maar vorig jaar zelf € 520.745,00 Europese subsidie heeft ontvangen.
Het intypen van de naam “visned” geeft echter geen resultaat. Dan mijn vraag: is de Visserbond nu zo goed in het aanvragen van Europees geld ( en Visned dan niet), of is Visned een soort Greenpeace, en weigeren ze subsidie ?
En betekent dit dan dat we naast Stichting Noordzee ook niet meer de Vissersbond serieus moeten nemen (want krijgt geld van de belastingbetaler), en blijven dan Greenpeace en Visned over als de echte onafhankelijke strijders op de Noordzee ?
Hee gesubsidieerde Martijn, de schandknaap van Wilfred Subsidie Alblas (hoeveel subsidie heb jij afgelopen 13 jaar al verbrand met die opgeblazen droogkap Hofstee) daar ben je weer om je New Age-sekte een hart onder de riem te steken in hun Utrechtse zweethut
Je redenering is: Omdat SDN op kosten van de belastingbetaler liegt mag iemand anders geen subsidie krijgen, of: Omdat andere partijen subsidie krijgen mag SDN dat ook krijgen, dat gaat over het nut van subsidie in zijn algemeenheid.
Wat wil je nu zeggen?
– omdat je trouw lezer bent ken je mijn standpunt tav subsidies al, of het nu visserijsubsidies zijn of windturbine-subsidies en bosbijstooksubsidies. Dus die lap tekst van je dient een ander doel dan het aangaan van een zinvolle discussie, namelijk als rookgordijn en het intentioneel langs elkaar praten.
Waarbij je ieder zijspoor dankbaar aangrijpt, omdat je nu eenmaal een protofascistisch ventje bent dat de natuur slechts gebruiken wil om anderen te koeioneren, en daarbij nietsontziend met mensen omgaat. Je bent eigenlijk gewoon een Nazi, met het verschil dat de Nazi’s tot 1939 ook nog constructieve zaken voor hun land voor elkaar kregen. Jij hebt je gehele leven slechts geparasiteerd op de samenleving
Mijn vraag is, mag je betaald door de belastingbetaler met leugens en bedrog werkende mensen hinderen, zoals jullie Linksche Thuigh steeds doet met het bekende linksdraaiende bord voor je kop van Morele Superioriteit.
En daaruit volgend: hebben wijl wij een stel overgesubsidieerde bio-organische wortelknagers nodig uit een zeer politiek bepaalde hoek om ons te vertellen hoe wij met de omgeving en natuur omgaan waar wij meer om geven dan jullie
Praten met jullie Linksche Thuigh is als schaken met een duif. Je kunt nog zo goed schaken, maar de duif schijt over de stukken, fladdert ze omver en koert vervolgens triomfantelijk over het schaakbord alsof hij gewonnen heeft.
Daarom noem ik je maar gewoon schandknaap, Nazi en een vies ventje. Want je veinst slechts openheid tot inhoudelijk gesprek maar bent enkel uit op macht en laster vanuit je fascistische ideologie van natuurzuiverheid, waarbij je niet terugschrikt om mensen hun bestaan af te stelen.
Kortom: je moraal deugt niet
PS.. je mag je politieke standpunt hebben, maar wij hoeven dat standpunt niet met staatssteun opgedrongen te krijgen.
Laat staan dat bijvoorbeeld de directeur van de kinderopvang gedwongen zou worden om met Stichting Martijn (die pedoclub) als ‘stakeholder’ in overleg te moeten, omdat die pedo’s ook iets over de kindertjes te vertellen willen hebben
Ik vind milieuclubs nog een gradatie erger dan pedo’s, want voor jullie ideologie zijn tientallen miljoenen kinderen nodeloos gestorven aan Malaria.
Geachte heer De Jong,
Dank voor de toelichting op de cijfers. Kunt u ook aangeven wat de bron is van de fondsenwerving eigen middelen? Is dat langs de deuren gaan, giften van organisaties of zo?
U zou in een volgende bijdrage in kunnen gaan op de vragen die rijzen:
1. Waarom is bijvangst een probleem?
2. Als bij teruggooien een deel van de vangst overleeft is het dan niet onnodig dierenleed om de levende besten dood aan land te brengen?
3. De dode bijvangst dient als vis-, krab- en vogelvoer als het teruggezet wordt. Waarom is het dan beter om het aan land te brengen?
4. Als bijvangst aan land gebracht moet worden, neemt die laadruimte in van verkoopbare vis. Een visser moet dus vaker de zee op voor dezelfde vangst en verbruikt dus meer brandstof per ton vis. Hoe beoordeelt u deze milieuschade en hoe weegt u die af tegen het probleem uit vraag 1?
In afwachting van uw antwoord, met vriendelijke groet
@Ivo, toe nou, hoe meer krediet je ze geeft…hij wil geen inhoudelijke uitwisseling maar veinst die slechts om er zo sociaal beter op te staan en kiest daarom een zijspoor om de door mij aangezwengelde discussie af te leiden
Een rookgordijn: hij wacht tot jij ‘m vervolgens een podium geeft om leeg te lopen zodat het onderwerp in zijn comfort zone terecht komt. Zulke lui kun je echter op geen enkele wijze in gesprek. Je kunt ze wel lekker uitschelden, dat heeft ook een functie
Die visserijsubsidies van wat ik ‘de beloftenindustrie’ noemde zijn ook belachelijk, maar ze zijn veel lager dan wat 1 pseudo-particuliere club, namelijk Natuurmonumenten per jaar krijgt
Nou, ik hou anders wel van een afzwaaiertje op z’n tijd.
Zo scheurde ik gisteren langs het circuit van Spa en passeerde een trailer met zo’n oude 2002 tii erop. Een oude liefde van me. Stuurtje rechts; blijkbaar race-Britten die zich op inmiddels vijandelijk terrein wagen.
Toen ik de trekkende reuzencamper passeerde zag ik in mijn spiegel een koppel grijze pensionado’s in de cabine. Een lol dat ze hadden; ze zongen en sloegen zich op de dijen van plezier.
Kijk daar word ik nou vrolijk van. Vrolijke, oudere mensen met een racehobby die geheel op eigen kosten en kracht; dus zonder subsidie, een substantiële bijdrage leveren aan de vergroening van de planeet.
Je kunt ze wel lekker uitschelden, dat heeft ook een functie
Dat is dan in ieder geval weer goed gelukt. Blij dat ik iig nog een functie vervul…
Zo’n trouwe lezer ben ik tegenwoordig niet meer, Rypke. Maar soms is het wel prettig als sommige dingen niet veranderen, en dan kijk ik weer eens op climategate.nl. Heerlijk, na al die jaren nog steeds dezelfde discussies, dezelfde onderwerpen, dezelfde reacties….
Wat dat betreft ben je natuurlijk de Lenze Hofstee van de visserij. Over een jaar of tien (13 ?) is iedereen wat anders gaan doen, of met pensioen, en dan zijn jij en Lenze waarschijnlijk nog steeds met de Waddenzee / visserij bezig…
Geachte heer De Jong,
Zou u ook kans zien op mijn vragen te reageren?
Wat mij met één knipperend oog opviel in het verhaal van die De Jong is de vanzelfsprekendheid waarmee hij over subsidies spreekt.
Het lijkt voor hem zoiets als zuurstof.
Subsidie; dat is bestuurlijk gereedschap waar je als overheid uiterst voorzichtig mee om dient te springen …. zuinig!
In plaats daarvan is het een tooltje geworden dat wordt ingezet om politieke machtsverhoudingen te beïnvloeden. In Europees perspectief zelfs een middel om te verdelen en te heersen. (regionalisme!)
Het is allemaal zo erg geworden dat er aan de ontvangende kant een soort parallelle wereld is ontstaan van mensen die handig zijn in het opstrijken van gemeenschapsgeld incl. een complete juristerij.
Zo komen veel subsidies terecht bij handige types en mensen en instanties, ondernemingen enz. die zich dat juridische advies kunnen veroorloven.
Afgezien daarvan; en dan kom ik weer terug op de Nederlandse situatie, is het geheel aan regels en de uitvoering daarvan omtrent subsidies zo rot als een mispel, waardoor het de Kamer ontbreekt aan instrumenten om nut, noodzaak en effect van een maatregel te meten.
Daarop aangesproken door de Algemene Rekenkamer antwoordde toenmalig MinFin Jan Kees te Mager dat het met subsidies uiteindelijk gewoon een kwestie is van ……. gunnen.
Om van de marktverstorende werking van subsidies maar niet te spreken.
Zelden worden subsidievangers gevraagd of aangesproken over de wijze waarop er met subsidies wordt omgegaan.
Het eerste vereiste zou zijn dat geen enkele medewerker van een gesubsidieerde club een hogere vergoeding krijgt dan anderhalf modaal (rond €50k).
Als men dat te weinig vindt dan is er altijd nog de mogelijkheid om iets echt nuttigs te gaan doen in het bedrijfsleven.