In het verleden heb ik regelmatig aandacht geschonken aan Hans-Joachim Schellnhuber, directeur van het ‘Potsdam Institut für Klimafolgenforschung’ (PIK) en een extreme klimaatalarmist. Hij afficheert zich als klimaatadviseur van Angela Merkel, maar ik kan mij moeilijk voorstellen dat hij de laatste tijd nog contact met haar heeft gehad. Ik vermoed dat zij het tegenwoordig te druk heeft met andere zaken. Zijn bijdrage aan de klimaatpassages in de Pauselijke encycliek Laudate sí vormt daarentegen wèl een indicatie van zijn invloed.

Wat de Sovjet-Unie in de Koude Oorlog niet is gelukt, bepleit Schellnhuber nu vanuit het perspectief van de strijd tegen de opwarming van de aarde (die ruim 18 jaar geleden is gestopt): afschaffing van de democratie, invoering van een planeconomie, een wereldregering, consuminderen en een afbouw van de fossiele brandstoffenindustrie

Onder de titel, ‘Nun wird es ernst: Kanzlerinnenberater Schellnhuber fordert bedingungslose Zerstörung der fossilen Brennstoffindustrie’, schreef ‘Die Kalte Sonne’ over diens laatste voorstellen. Ik pik er een aantal elementen uit.

Der Direktor des Potsdam-Instituts für Klimafolgenforschung, Hans-Joachim Schellnhuber, plant eine Revolution. Als Co-Autor des Papers “The biggest gamble of the world” forderte er am 24. August 2016 im Fachblatt Earth’s Future den Zusammenbruch der Industrie, die fossile Brennstoffe verwendet. Erreichen möchte Schellnhuber dies durch eine Zerstörung der Finanzierung, der Technologie und des Konsumverhaltens. Auf Seite 11 des Artikels schreiben die Autoren:

Only an induced implosion of the fossil fuelled business as usual through disruptive changes in investment dynamics, technology and consumer behavior could move those scenarios closer to reality.

Auf Seite 14:

Eine Weltregierung soll eingesetzt werden aus Akteuren der Wissenschaft, aus dem privaten Sektor und der Zivilgesellschaft” (“This strengthened global governance should be consolidated by an alliance of multiple stakeholders, including academia, the private sector, and civil society.” S.14)

Das Ganze natürlich sofort und ohne Rücksicht auf die Kosten. 100 Mrd. $ jährlich müssen in einen Klimafonds für die Entwicklungsländer fließen, schreiben Schellnhuber und Kollegen auf Seite 5. Wahrlich das größte Spiel der Welt! Co-Autor des Papiers ist übrigens Malte Meinshausen, der eine lupenreine Greenpeace-Vergangenheit besitzt ….

Die Basis der Schellnhuber-Visionen ist bekannt: Klimamodelle aus dem Computer, die weder die Mittelalterliche Wärmeperiode vor 1000 Jahren, noch die Erwärmungspause der letzten 17 Jahre reproduzieren können. Es ist schon erstaunlich, dass sich eine hochtechnisierte und eigentlich aufgeklärte Gesellschaft so etwas einfach gefallen lässt.

Es ist befremdlich, dass sich Fachkollegen kaum trauen, gegen überzogene und klimaalarmistische Prognosen des PIK und anderer Akteure öffentlich vorzugehen. Die wissenschaftliche Community ist offenbar zu klein, die möglichen Nachteile einer Kritik sind augenscheinlich zu groß. Verlust von finanzieller Förderung, Karriereblocker etc etc. …

Lees verder hier.

Het is een weinig geruststellende gedachte dat een van de adviseurs van Angela Merkel dit soort maatschappij-ondermijnende gedachten propageert. Het gaat hier niet om megalomane ideeën van een of andere geflipte professor vanuit zijn ivoren toren, maar om die van de directeur van een van de grootste wetenschappelijke instituten van Duitsland, het PIK, met 320 (!) medewerkers. En dat allemaal op kosten van de Duitse belastingbetaler!

In andere landen zou zo iemand als staatsgevaarlijk worden beschouwd. Maar in Duitsland mag hij gesubsidieerd doorgaan met zijn beunhazerij op beleidsterreinen waarvoor hij niet heeft doorgeleerd.

Het moet niet gekker worden. Maar in de klimaatdiscussie is wat dát betreft alles mogelijk.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.

Gerelateerd: