Op maandagavond zond de VARA op NPO 2 ‘De klimaatontkenners’ van Gideon Levy (zie afbeelding) uit, een reportage met gesprekken met Amerikaanse voor- en tegenstanders van de AGW-hypothese (AGW=’Anthropogenic Global Warming’).

Ik heb mij met frisse tegenzin voor de TV geïnstalleerd om de uitzending te bekijken. ‘Met frisse tegenzin’, omdat de titel mij al in het verkeerde keelgat schoot. Deze is gespeend van logica. Niemand onder de sceptici ontkent het klimaat. Niemand onder hen ontkent de opwarming van de atmosfeer. En bijna niemand ontkent dat CO2 (van welke oorsprong dan ook: natuurlijk of menselijke) daarop enige invloed zou moeten hebben. Maar op grond van goede theoretische argumenten en waarnemingen zijn zij ervan overtuigd dat die niet dominant en zelfs onbeduidend is.

De term klimaat’ontkenner’ heeft voorts een duidelijke Holocaust-connotatie. Zij is door radicale aanhangers van de AGW-hypothese  geïntroduceerd om klimaatsceptici in diskrediet te brengen. Zo ga je niet met je opponenten om! Het is vreemd dat iemand als Gideon Levy toch die kwalificatie heeft overgenomen en niet de onbeladen term ‘klimaatsceptici’ heeft gebruikt. Hij had m.i. meer begrip moeten tonen voor de bezwaren die vele klimaatsceptici hebben tegen het gebruik van die tendentieuze woordkeus.

De programmamaker liet er geen twijfel over bestaan waar zijn sympathie lag: bij de warmers. Maar door de financiering van ‘Big Oil’ en ‘Big Coal’ slaagden conservatieve denktanks en andere sceptici er in de bevolking voor de gek te houden door te vertellen dat AGW een hoax is. Aldus de grondtoon van zijn aanpak.

In het begin van de reportage worden beelden van slotfase van de conferentie van Parijs getoond. Commentaar Gideon Levy: ‘Het was een lange tijd geleden dat ik zo opgelucht naar het journaal had gekeken. Eindelijk leek de wereld wakker te worden. 195 landen beloofden dat het klimaat niet meer dan 2 graden mocht opwarmen.’ Maar hij verzuchtte: ‘Hoe hard de mensen ook klapten het akkoord is geheel vrijblijvend. Het land dat zijn beloften breekt, krijgt geen enkele reprimande. … ‘

Dat was een juiste opmerking, maar ook een opmerking die we nog maar zelden van de Nederlandse media hebben vernomen.

Levy: ‘De Republikeinse meerderheid in Washington doet er alles aan om de klimaatmaatregelen in de kiem te smoren. Ze zaaien verdeeldheid en twijfel en daar zijn zij erg goed in.’

Vervolgens waren er summiere beelden van hoorzittingen van de senaat met de Republikeinen Inhofe en Cruz als belangrijkste woordvoerders. Het betrof slechts korte fragmenten. Zou Levy de iconische confrontatie tussen Ted Cruz en Sierra Club President Aaron Mair in zijn geheel hebben laten zien, dan zou de kijker meteen een andere indruk hebben gekregen. Maar dát was natuurlijk niet het vooropgezette doel van deze reportage. Voor deze tenenkrommende belevenis, zie hier.

‘Hoe weten die volksvertegenwoordigers wat wij niet weten?’ zo vroeg Levy zich af. Hij reisde af naar New Jersey, naar de natuurkundefaculteit van Princeton, waar hij de natuurkundige William Happer interviewde, die – terecht – van mening is dat er geen consensus bestaat over AGW. Hij wees er onder meer op dat de aarde periodes van meervoudig hogere concentraties van CO2 heeft gekend. Hij noemde dat ‘experimenten’. Dat waren periodes die gunstig waren voor het leven op aarde. Opvallend was dat Levy Happer keurig aan het woord liet en hem geen tendentieuze vragen stelde.

Vervolgens toog Levy naar de Heritage Foundation, een conservatieve denktank in Washington – een van de denktanks die een sleutelrol vervullen in het klimaatdebat – waar hij sprak met David Kreuzer, een econoom die zich met energie en klimaatvraagstukken bezighoudt. Enkele van zijn uitspraken: ‘Klimaatverandering wordt gebruikt voor machtsvergaring, in termen van geld, regulering en verlies van persooonlijke vrijheid. Is klimaatbeleid effectief? We denken niet dat we een catastrofe tegemoet gaan, ook al heeft de mens waarschijnlijk enige invloed op het klimaat. Maar zelfs als de doemscenario’s werkelijkheid zouden worden, heeft het beleid daarop praktische gesproken geen invloed. Maar dat beleid heeft wèl een enorme invloed op de overdracht van inkomen van energieverbruikers naar degenen waaraan de politiek het geld wil doorsluizen.’

Vervolgens een gesprek met Elliot Negin, een journalist verbonden aan de ‘Union of Concerned Scientists’, die de geldstromen bestudeerde van de fossiele industrie aan denktanks, ‘who are basically lying about climate science’, volgens Negin. Hij ontdekte dat zij geld kregen van belanghebbende partijen, zoals Exxon Mobil, de gebroeders Koch en ander fossiele brandstofbedrijven. Deze groeperingen, zoals het American Enterprise Institute, het Competitive Enterprise Institute, de Heritage Foundation en het Heartland Institute, geven politici desinformatie die zij vervolgens weer verder verspreiden, aldus Negin. Ook vele media nemen de verhalen van woordvoerders van de denktanks over op basis van de gedachte dat zij een betrouwbare bron van informatie vormen.

Negin beweerde dat de mensen van deze denktanks niet gekwalificeerd waren. Hij vergat daarbij te vermelden dat de woordvoerders van deze denktanks hun informatie baseren op de input van professionele topklimatologen, zoals Fred Singer, Dick Lindzen, Roy Spencer, Judith Curry, Willie Soon en vele anderen.

Verder viel op dat Negin geen enkele inhoudelijke argument of opvatting over het klimaat’probleem’ naar voren bracht. Hij beperkte zich tot het discrediteren van de opponenten.

De reportage sprong vervolgens weer terug naar Kreuzer van de Heritage Foundation, die uitlegt wat de essentie van de boodschap is.

Wat laten de temperatuurmetingen zien? De catastrofale projecties volgen niet uit het doortrekken van de huidige trend. Die projecties zijn de uitkomsten van klimaatmodellen. Gedurende de afgelopen dertig jaar lopen de modellen uit de pas met de feitelijke waarnemingen. We hebben bijvoorbeeld geen versnelde opwarming. Er is geen toename van hurricanes gedurende de laatste 50 – 100 jaar, noch van tornado’s, mondiale droogten en overstromingen. Het is gemakkelijk om te beweren dat er catastrofes zullen komen als de oplossing daarvan een overdracht van inkomen impliceert naar jezelf en je vrienden. ‘The policies are a non-solution to an unlikely problem.’

Dit verhaal werd gezwaluwstaart met fragmenten uit het interview met Negin. Levy: ‘Hoeveel geld gaat er om in de ontkenningsindustrie?’ Negin: ‘Over de afgelopen 20 jaar hebben de gebroeders Koch zo’n $ 89 miljoen aan het netwerk van ontkenningsgroepen geschonken. Exxon Mobil minder, ongeveer $ 33 miljoen. En dan is er nog een organisatie die moeilijker traceerbaar is: Donors Trust. Volgens de wet hoeft deze de identiteit van haar financiers niet prijs te geven. Zij hebben ook geld gegeven aan ontkennersgroeperingen. Over een periode van 10 jaar ongeveer $ 120 miljoen. Dat is de reden dat een groot deel van het publiek nog gelooft dat klimaatverandering een hoax is en dat het klimaat niet verandert. Dat is duidelijk niet het geval. Maar het is ze gelukt om twijfel te zaaien. Aldus Negin.

Van de kant van de warmers kwamen geen inhoudelijke argumenten slechts verdachtmakingen en opmerkingen over de financiering van de sceptici. Wat daarbij onvermeld bleef, is dat de klimaatalarmisten voor hun propaganda over fondsen kunnen beschikken die jaarlijks een veelvoud bedragen van de financiering van de sceptici gedurende tientallen jaren. Joanne Nova heeft daar eens een berekening van gemaakt: ‘Climate Money’. Onthullend!

De sceptici maakten daarentegen geen denigrerende opmerkingen jegens hun opponenten.

Vervolgens bracht Levy een bezoek aan een vertegenwoordigster ‘Union of Concerned Scientists’ (UCS), Brenda Ekwurzel, die vertelde dat zij samen met Myron Ebell van het Competitive Enterprise Institute in een radioprogramma zat. Ebell deed in dat programma een bewering, waarvan zijn nog nooit had gehoord. En zij vroeg hem daarop wat zijn bron was. Ebell kon dat niet zo gauw terugvinden en moest op dat moment het antwoord schuldig blijven, waaruit Ekwurzerl de conclusie trok dat hij loog.

Het vervelende echter was dat Ekwurzel zich niet meer kon herinneren waarover het ging. Dat is natuurlijk zwak, maar Levy verzuimde om door te vragen, zoals een onbevooroordeelde onderzoeksjournalist zou hebben gedaan. Ik volg Ebell overigens al jaren en weet dat hij een serieus, erudiet commentator van hoog niveau is. Ik heb hem nog nooit op een onwaarheid kunnen betrappen. Dus ik vond deze passage wel zeer onbevredigend. Als je iemand ervan beticht te liegen, vertel dan waarop de leugen betrekking heeft en weerleg de leugen. Maar niets van dat alles. En de journalist laat dat maar passeren en zendt het uit zonder wederhoor. Dat is natuurlijk onaanvaardbaar.

Vervolgens reisde Gideon Levy af naar Florida, de ‘sunshine state’, een zeer conservatieve staat, waar klimaat niet hoog op de agenda staat – opmerkelijk want de staat wordt geteisterd door overstromingen en hevige stormen, aldus Levy. In hoeverre heeft het gedachtegoed van de conservatieve denktanks hier wortel geschoten. Of weten ze wel beter? Levy stopt in een cafetaria aan de kant van de weg en vraagt aan een paar bezoekers die daar zitten te eten of hij ze wat vragen mag stellen over klimaatverandering.

En dan volgt een wonderlijk intermezzo, dat maar weer eens bevestigt hoe open en gastvrij de gemiddelde Amerikaan is. Maar daarnaast bleken de gesprekspartners ook uitstekend op de hoogte van de betekenis van brede subsidiestromen voor de klimaatpropaganda die dagelijks over de burgers wordt uitgestort.

De reportage springt dan weer terug naar het interview met Happert. Levy vraagt wat dan de motieven zijn van degenen die de klimaatagenda bepalen.

Happert: ‘Er zijn een aantal motieven. Als je een wetenschapper bent, wil je geld voor je onderzoek hebben. Dat geldt ook voor de industrie: subsidies voor windturbines en zonnepanelen. Macht! Als je een bureaucraat bent wil je iets om controle over te hebben. Wat is daarvoor meer geschikt dan het mondiale klimaat en het energieaanbod? Media-aandacht is ook een motief, bijvoorbeeld als je vaak op de TV wil komen met een alarmerend artikel eens in de zoveel tijd. De media komen dan naar je doe en je komt in de publiciteit en je vrouw en kinderen zijn trots op je. … Er is geen bewijs van versnelling in het smelten van ijs. Het drijfijs aan de Zuidpool neemt toe. Als het drijfijs op de Noordpool smelt heeft dat geen invloed op de zeeniveau (à la Archimedes)

Dan gaat de reportage weer terug naar het cafetaria langs de weg, waar Levy een andere gesprekspartner heeft gevonden. Hij bekent haar dat hij geen klimaatdeskundige is maar dat hij in zijn onderzoek heeft vastgesteld dat 97% van de klimaatwetenschappers achter de AGW-hypothese staan.

Oei! Daar gaan we weer! Dit is het meest succesvolle sprookje dat de klimaatalarmisten aan een goedgelovig publiek hebben weten te slijten. Levy had nog wat beter onderzoek moeten doen, dan had hij dit gevonden.

Voorts toont Levy een aantal TV-fragmenten van  speeches, waarin Trump kritiek uit op ‘global warming’, climate change en ‘extreme weather events’.

Levy: ‘conservative denktanks zijn geslaagd in hun missie. De klimaatwetenschap wordt in zijn geheel in twijfel getrokken door grote delen van de bevolking. Maar wat is de toekomst van Miami? Daar werkt de oceanograaf Chris Langdon. Die vertelt dat er aan het eind van de eeuw wel een stijging van het zeeniveau van één meter zou kunnen zijn. Maar het zou ook enkele meters kunnen zijn, afhankelijk van het smelten van de ijsmassa’s op Groenland en de Zuidpool. Vanwege de porositeit van de rotsachtige bodem is dijkenbouw niet zinvol voor Miami. Het water zou gewoon onder de dijken doorstromen. Lagergelegen delen van van Miami staan nu al elke maand onder water.

Levy: ‘Ik heb gehoord dat er hier een Republikeinse gouverneur, Rick Scott, is die niet van de woorden klimaatverandering of opwarming van de aarde houdt. Die woorden zouden niet in officiële rapporten mogen worden gebruikt. Heeft dat invloed op het beleid? Langdon bevestigde dit natuurlijk.

Verder volgde een interview met een ‘klokkenluider’ en communicatieadviseur, Jim Harper, die dat heeft onthuld. Al zijn teksten zouden zijn gecensureerd om die woorden te schrappen, als gevolg van ongeschreven beleid, waarvan hij niet weet wie daarvoor verantwoordelijk was. Maar hij vermoedt dat het van hogerhand was besloten ter bescherming van economische belangen. Hij vertelde dat hij nog had geprobeerd. Maar je moet je baas niet tegenspreken als je je baan wilt houden. Ook was hij was van mening dat religie een grote rol speelde.

De rapportage besluit met een orkaan die in Miami aan land komt, terwijl het orkaanseizoen nog niet eens is begonnen!

Zoals zovelen suggereert Levy hier weer een verband tussen AGW en weersextremen. Had hij zijn huiswerk nu niet wat beter kunnen doen en kennis kunnen nemen van het speciale IPCC-rapport over deze materie, waarin werd vastgesteld dat er geen trend in weersextremen zijn te ontdekken en al helemaal geen verband met CO2, van welke oorsprong dan ook (natuurlijke of menselijke)?

Hoe moeten we deze reportage nu per saldo beoordelen? Die was natuurlijk typisch links gebaseerd op een onwrikbaar geloof in AGW (van de VARA mag niet anders worden verwacht!). Maar hoe zou die nu op het publiek zijn overgekomen? Dat weten we natuurlijk niet. Maar hier ….

Enkele reacties uit kringen van klimaatsceptici

David Kreuzer van de Heritage Foundation zei dat de mens een bescheiden invloed heeft op de klimaatopwarming. Hij is dus geen AGW-ontkenner. Toch zette journalist Levy hem vlak daarna weg als een ‘denier’. Een oplettende kijker kon dus concluderen dat Levy oneerlijk is. Ook de manier waarop hij met Kreuzer omging verraadde zijn vooringenomenheid.

– – –

Net de opname van die uitzending gezien. Ik vond het een schitterende reclame voor de ‘ontkenners’, vooral het interview van Prof. William Happer, natuurkundige. Werd door de journalist omschreven als géén klimaatdeskundige, net alsof die niet beter geplaatst is om over het broeikaseffect te spreken als sommige klimaat’deskundigen’ …

De journalist was duidelijk géén klimaatdeskundige en was al vooringenomen vanaf het begin, inclusief de 97% hoax

Alles wat de  ‘ontkenners’ vertelden was verifieerbaar juist, terwijl wat de andere kant poneerde was gebaseerd op modellen, inclusief een meter (en meer) zeespiegelstijging die tegen het einde van deze eeuw Miami zou teisteren …

Het vreemde is dat de journalist blijkbaar niet door had welk een reclame hij maakte voor de sceptici, waarschijnlijk omdat hij zelf al zo overtuigd was van zijn grote gelijk …

– – –
Alle inhoudelijke argumenten kwamen van de sceptici. Van de kant van de AGWers kwamen verhalen over de financiering van de sceptici (in de VS). Negin: ‘In zo’n 10 jaar tijd 120 miljoen dollar van Exxon en de ‘Koch brothers’ enz.’ Tja, dat is natuurlijk ‘peanuts’ in het licht van de miljarden die er jaarlijks naar pro-AGWers gaan. Plus één enkel inhoudelijk verhaal van een wetenschapper dat de CO2-concentratie in de atmosfeer thans zo’n 400 PPMV is. Tja, maar de temperatuur dan?

Dan was er nog een mevrouw van de UCS, Brenda Ekwurzel, die vertelde dat Myron Ebell van het Competitive Enterprise Institute ergens over had gelogen. Maar ze kon zich niet meer herinneren waarover. Tja, dat was ook niet erg sterk.

Mijn indruk was ook dat het per saldo een reportage was die vele kijkers met het gevoel zal hebben achtergelaten dat die sceptici (of ‘ontkenners’ – daar gaan we weer!) op zijn minst een aantal goede argumenten hadden. En dat was natuurlijk niet de bedoeling van de maker (Gideon Levy).

Aldus enkele reacties.

Het programma is hier te vinden.

Zie ook Rypke Zeilmaker hier.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.