De verkiezingsoverwinning van Donald Trump, die zich al zeer vroeg in zijn campagne als klimaatscepticus ontpopte, is als een zwaard van Damocles voor klimaatalarmisten in de VS. Zij vrezen voor de financiering van hun onderzoek en banenverlies – waarschijnlijk niet ten onrechte.

De kritiek die Trump over zich heen heeft gekregen voor zijn klimaatopvattingen was massaal, niet alleen van de media maar ook van wetenschappers die fervente aanhangers zijn van de menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’).

Wat klimaat betreft hebben de MSM zich niet onbetuigd gelaten. In overweldigende meerderheid hebben zij de positie van Trump bekritiseerd, waaronder natuurlijk ‘The New York Times’, de Amerikaanse apostel van het broekasevangelie. Slechts een kleine minderheid heeft de kant van Trump gekozen in deze materie. Toch heeft Trump kunnen winnen. Voor de verklaring daarvan wordt vaak naar de invloed van de sociale media gewezen, waar kritiek op de AGW-hypothese wijdverbreid is.

Wat academia betreft hebben 800 wetenschappers op het terrein van aardwetenschappen de president-elect in een open brief verzocht om klimaatverandering serieus te nemen. Onder de titel, An Open Letter From Scientists To President-Elect Trump On Climate Change, rapporteerde Joshua S Hill:

More than 800 Earth scientists and energy experts have so far signed an open letter addressed to President-Elect Donald Trump urging him to take climate change seriously, and to commit to six key steps to address climate change. …

Ook hebben individuele klimatologen de nieuwe president aangesproken. Gavin Smith, directeur van het ‘NASA Goddard Institute for Space Studies’, heeft Trump ‘gewaarschuwd’ om zich niet met hun klimaatactiviteiten te bemoeien. Dat is een opmerkelijke uitspraak voor een ambtenaar aan het adres van het toekomstige staatshoofd. Ik vrees (voor hem) dat Trump zijn waarschuwing niet ter harte zal nemen.

En dan is er Ben Santer, een van de coryfeeën van het VN-klimaatpanel (IPCC), die in een Climategate-e-mail schreef:

Next time I see Pat Michaels [een vooraanstaande Amerikaanse klimaatscepticus] at a scientific meeting, I’ll be tempted to beat the crap out of him. Very tempted.

Santer heeft Trump onlangs geadviseerd: ‘Dear President-elect Trump—Don’t listen to the ‘ignorant voices’ on climate change.’ Ik vrees (voor hem) dat Trump dit ook zal gaan doen. Maar dat Trump dan juist niet naar de alarmisten zal luisteren.

Dan zijn er wetenschappers die bang zijn dat de nieuwe Amerikaanse regering klimatologische informatie zou willen laten verdwijnen. Daartoe zijn zij druk bezig om data te kopiëren.

Onder de titel, ‘Scientists are frantically copying U.S. climate data, fearing it might vanish under Trump’, schreef Brady Dennis daarover in de ‘Washington Post’

Alarmed that decades of crucial climate measurements could vanish under a hostile Trump administration, scientists have begun a feverish attempt to copy reams of government data onto independent servers in hopes of safeguarding it from any political interference.

Ik kan de logica achter deze actie niet volgen. De indruk wordt gewekt als zou de nieuwe administratie uit barbaren bestaan, te vergelijken met IS en de Taliban die cultuurschatten vernietigen – in dit geval waardevolle wetenschappelijke gegevens. Maar wetenschappers, zowel pro- als anti-AGWers, gebruiken allen deze data. Klimaatsceptici zijn kritischer dan pro-AGWers over de betrouwbaarheid daarvan. Maar dat is nog geen reden om ze te willen verwijderen. Integendeel, die data vergen nadere analyse. Bovendien, het zijn juist de klimaatsceptici geweest die altijd hebben gehamerd op de betekenis van ‘evidence-based science’ in tegenstelling tot ‘model-based science’, zoals de AGWers die bedrijven. Tegen deze achtergrond neem ik aan dat de Trump-administratie ook geen verwijdering van toegankelijke data zal wensen. Waarom dan die paranoïde reacties?

Jarenlang zijn klimaatsceptici het mikpunt geweest van een ware heksenjacht (zie o.a. hier) en nu krijgen de klimaatalarmisten een koekje van eigen deeg. Zielig! Het overgangsteam van Trump heeft namelijk een vragenlijst gestuurd naar het ministerie van energie met het verzoek om de namen te geven van degenen die zich intensief met klimaatverandering hebben bezig gehouden.

Willis Eschenbach schrijft daarover het volgende:

In a previous post, The DOE vs Ugly Reality, I discussed how a businessman takes over a government department. In this case it’s the Department of Energy (DOE). As a part of the 74 questions posed in the memo from the Trump Transition Team to the DOE, there were a couple of questions that obviously set people’s hair on fire. Let me quote those two questions and my comments about them from my previous post …

13. Can you provide a list of all Department of Energy employees or contractors who have attended any Interagency Working Group on the Social Cost of Carbon meetings? Can you provide a list of when those meetings were and any materials distributed at those meetings, emails associated with those meetings, or materials created by Department employees or contractors in anticipation of or as a result of those meetings?

Enz.

Maar kennelijk ging dit Trump te ver. Onder de titel, ‘Trump team disavows climate change questionnaire to Energy Department’, raporteerde Eugene Scott voor CNN:

Donald Trump’s transition team is disavowing a questionnaire sent to the Energy Department requesting the names of employees working on climate change issues.

“The questionnaire was not authorized or part of our standard protocol. The person who sent it has been properly counseled,” a Trump transition official told CNN Wednesday.

The Trump team has been criticized for asking for the names of federal government employees working on climate change issues. The vast majority of scientists have repeatedly concluded human activity has contributed to climate change. At least 97% of actively publishing climate scientists agree that “climate-warming trends over the past century are extremely likely due to human activities,” according to NASA.

Maar wat is er mis mee dat nieuwe directies willen weten waar medewerkers van overheidsinstanties al die tijd mee bezig zijn geweest? Anderzijds hangt rondom zo’n procedure de sfeer van een jacht op collaborateurs na een oorlog. Het is begrijpelijk dat dat kwaad bloed zet. Het lijkt me daarom ook verstandig dat de vragenlijst is ingetrokken.

Toch lijkt er een subtiele verschuiving aan de gang. Onder de titel, ‘Are Public Positions on Climate Change Changing?’, rapporteert Kip Hansen verschillende voorbeelden daarvan. Over één daarvan schrijft hij:

The big change, if it is in fact an editorial change, appeared in another story previously covered here at WUWT, in the New York Times:

California, at Forefront of Climate Fight, Won’t Back Down to Trump

By Adam Nagourney and Henry Fountain.

[This little excerpt:]

“President-elect Donald J. Trump has packed his cabinet with nominees who dispute the science of global warming. He has signaled he will withdraw the United States from the Paris climate agreement. He has belittled the notion of global warming and attacked policies intended to combat it.

Three weeks ago, in a news report titled “Energy Trends Outpace Plans for the E.P.A.” (Dec 09, 2016) – by Coral Davenport, this language was used: “President-elect Donald J. Trump’s choice of a fossil-fuel advocate and climate-change denier to head the Environmental Protection Agency comes at a moment when the American energy market has already shifted away.”

Nagourney and Fountain don’t use the phrase “climate-change denier” nor the oft-repeated but false notion that the President-elect “believes climate change is a hoax”, rather they use the more correct phrase “dispute the science of climate change”.

En hoe zal de EU uiteindelijk reageren op de Amerikaanse volte face? Eurocommissaris Cañete, die verantwoordelijk is voor het klimaatbeleid, is iemand die ook belangen had in de Spaanse olie-industrie, hetgeen door zijn groene politiek tegenstanders tegen hem is gebruikt om zijn benoeming als Eurocommissaris te dwarsbomen. Daar staat echter tegenover dat zulks hem waarschijnlijk een beter inzicht heeft gegeven in de opvattingen van het bedrijfsleven, waar dogma’s inzake het klimaat nuchterder worden gepercipieerd dan in kringen van klimaatbevlogen redders van de planeet. Toen het nieuws van Trump’s verkiezingsoverwinning tijdens de klimaattop in Marrakech bekend werd, heeft Cañete een paar verstandige opmerkingen gemaakt.

Het verslag is van Ian Duncan:

Santa Cañete has been here since last week and last evening when he briefed MEPs he was not in a jolly mood. He was pessimistic about a deal by Friday. So much so that he was even querying whether the COP meetings were worth the effort and expense. He was clear that public money was being spent and unless a decent outcome emerged it would be wasted money. ‘The EU is reassessing the value in having these [COP] meetings every year. They are expensive and inefficient.’ …

Cañete was a founder member of the Paris ‘high ambition coalition.’ His signature on the Paris Accord brought the agreement into law. He is fully aware that without agreement in Marrakech the Paris accord may well become but a footnote in the emerging saga that is President-elect Trump. So the clock is ticking. If the world cannot come together this week, then there is little prospect, given recent events, that it ever will. As Señor Cañete said last night, ‘Friday can be a mess. Everything is left til Friday.’

Zoals bekend, heeft Marrakech veel mooie woorden, maar geen concrete resultaten/verplichtingen opgeleverd. Dat geldt ook voor intern EU-overleg volgend op Marrakech. Zie hier.

Voor wie het wil zien, zakt het internationale klimaatbeleid als een kaartenhuis in elkaar. Maar het zal niet de eerste keer zijn dat wens- en groepsdenken, alsmede cognitieve dissonantie het zicht op de werkelijkheid benemen.

Hoe het ook zij, al met al blijf ik goede hoop houden dat dit geval van collectieve verstandsverbijstering een langzame dood zal sterven.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hierhier, hier, hier en hier.