protestborden

Een open brief van Hans Zabel.

Verslag van een bezoek aan de Tweede Kamer in den Haag

Meer dan veertig organisaties sloten in september 2013 het Energieakkoord voor duurzame groei. Gezamenlijk gaan zij voor verduurzaming van onze samenleving en economie. De ondertekenaars zetten zich de komende jaren in voor: Zo is het akkoord ooit geformuleerd.

Afgelopen donderdag 24 november 2016 vond van 16.00 -1 8.00 uur in de Tweede Kamer in Den Haag een algemeen overleg ‘Energie’ plaats. Bij deze vergadering was een grote groep belanghebbende aanwezig o.a. twee mensen namens de initiatiefnemers en zo’n 30 verontruste inwoners uit De Drentse Monden en Oostermoer.

De heer Kamp begon de zitting met een verhaal over hoe hij kon meevoelen met de verontruste bewoners uit Drentse veenkoloniën, waarbij de windmolens in de voor- en achtertuin komen te staan. Maar ja, een energieakkoord is nu eenmaal een energieakkoord! Daar kun je als mede verantwoordelijk aandeelhouder/deelnemer en volksvertegenwoordiger niet zomaar van afwijken. Zijn verhaal was er één voor de bühne en van een stuk papier opgelezen en niet rechtstreeks van uit het hart gesproken, dat kon iedereen voelen!

Hoe je dit als mens kunt volhouden is voor mij een raadsel! Bestaat er bij deze politicus dan geen echte democratische instelling meer en ben je dan alleen nog maar een ‘onderdeel’ van een technocratische bureaucratie?

Dat werd bevestigd in het vervolg van de vergadering, minister Kamp stelde zich op als een uitstekend en betrouwbaar machine onderdeel van het Energieakkoord, waaraan alle zwaar gesubsidieerde groene- organisaties, energie bedrijven en initiatiefnemers hun ziel en zaligheid hebben verkocht. En voor geld en of je EGO doe je alles. Je dekt zo’n plan zo goed mogelijk af met je eigen regels en wetten. En wie kan je dan nog wat maken?

Minister Kamp toont zich als een stevige en ongevoelige sjofel. Hij stopt procedureel op het juiste moment, houdt volgens de procedures zich even stil en gaat vervolgens verder en schuift als een sjofel alles aan de kant wat niet in “de regeringskraam” te pas komt. Zonder ook maar enigszins serieus te luisteren en echt open te staan voor gedegen argumenten van tegenstanders, techneuten en economen. Hij vervolgt vervolgens zijn rechtlijnige koers alsof er niets gezegd is . Ook tijdens de commissie vergadering waren we hiervan getuige. Kritische kanttekeningen van een aantal kamerleden, zoals van de heer E. Smaling, mevr. A. Mulder, mevr. S. van Veldhoven en mevr. R. Klever werden aangehoord en vervolgens achteloos en als niet terzake doende ter zijde geschoven. Technisch, en economisch inhoudelijke kritiek en ook een draagvlak onderzoek hebben geen enkel effect op het niet-democratisch realiseren van dit Energieakkoord. Of deze minister weet wat zelfreflectie is en of hij over echte empathische gevoelens beschikt daarvan heb ik als betrokken burger nu en in het verleden niets bemerkt.

Als minister wil hij, zo lijkt het, trouw als echte bureaucraat het systeem dienend voor zijn afscheid van de Tweede Kamer alle van te voren ‘theoretisch’ bepaalde en niet bewezen doelen halen, zonder naar de kosten/schade en het rendement ervan te kijken. Dit ondanks de te verwachten sociale, landschappelijke en economische schade ( LOFAR, huizenmarkt. Geopark de Hondsrug, etc. ) die de weinig 45 renderende 200 meter hoge windmolens gaan veroorzaken. Als het aan deze ´neo-liberale´ minister ligt komen zij er! Deze minister lijkt op de mensen die eind 19de en begin 20ste eeuw geboren werden. Een generatie die in een keurslijf , van regels/gewoontes etc. opgesloten zaten en waarbij vader’s of opa’s wil wet was! De gevolgen daarvan kennen we: heel veel lijden, ellende, verdriet en trauma’s .

Wat kunnen wij als verontruste bewoners straks levend/wonend in een 21ste ‘concentratiekamp’ doen tegen deze niet-democratisch en tevens in het geheel niet rendabele plannen? De energie kosten gaan omhoog! Welk doel wordt er nu eigenlijk nagestreefd? Wat zijn de kosten en schade hiervan? De verkiezingen komen eraan? Wie weet?

Of de afgevaardigden van de burgers in gemeenten Borger-Odoorn, Aa en Hunze en Stadskanaal nog iets kunnen betekenen voor de actie voerende bewoners, weet ik niet. Gedeputeerde Staten van Drenthe hebben hun ziel en zaligheid reeds verkocht aan dit zeer kostbare en niet renderende Energieakkoord. Ondanks de vele aangedragen technisch en economisch onderbouwde argumenten die laten zien dat windenergie op land niet rendeert en helemaal geen verbetering betekent van ons leefmilieu. Zie o.a. hier.

Wilt u deze brief delen met anderen, dan juich ik dit van harte toe.

Ees, 30 november 2016

Hans Zabel

Exloërweg 13

9536 PJ Ees