Kijk: dit zijn nu DATA…een levend dier dat bij een complex factoren eigen keuzes maakt
Gisteren op Schiermonnikoog bij het lokale Vogeltrekstation werd de Wet van Rypke bij natuur-onderzoek weer bevestigd. Hoe meer mensen in het veld werken in plaats van met computermodellen opgesloten in hun academie-hok, hoe realistischer ze kijken naar natuur- en milieuverandering. Gewoon waarnemen en kijken, waar oordelen je blik al snel vernauwt. En waar je achter je beeldscherm de virtuele wereld verwart met de realiteit.
Niet voor niets staan experimenteel gerichte biologen als John Videler (emeritus Rijks Universiteit Groningen) aan de koude kant van het klimaatspectrum. Goeroe Rob Bijlsma en andere voorbeelden, ze zetten het mes in overdreven academische schreeuwers die op basis van wat correlaties en model-wichelarij verregaande uitspraken doen.
Een leidende Canadese ecoloog wiens naam ik niet zal noemen- omdat zijn positie dan gevaar loopt- noemde alle gedoe over klimaatcatastrofes al ’the Greatest Hoax of the 21st Century’. In de wandelgangen zijn veel biologen aanmerkelijk sceptischer over al die vermeende globale catastrofes dan ze in openheid en groepsituaties durven zeggen. Omdat ze anders hun positie riskeren en niet meer aan de bak komen.
Ook klimaatonderzoekers die Climategate ondersteunen kunnen dat alleen anoniem doen. Anders raken ze hun baan kwijt.
Mistnet op Schier waar vogeltrek-gegevens worden verzameld voor de VU
Data? Dat zijn levende dieren
Een veldecoloog of gewoon een ‘vogel/vlinder/enz-man’ die zijn leven lang in het veld rondscharrelt, die weet wat ‘data’ betekenen. Dat zijn levende wezens in het veld die bij een enorm complex aan milieufactoren keuzes maken. Milieufactoren die continue op meest uiteenlopende wijze veranderen.
Daarom kun je niet zomaar iets roepen over ‘het klimaat’ en een trend bij een groep vogels, omdat je een (toevallige?) correlatie vindt. Die correlatie vind je zowieso bij tijdreeksen korter dan enkele decennia. Omdat de opwarming sinds 1978 (sinds 1987 in NL) correleert met de voortgang van de moderne tijd.
Vooral in arctische streken gaat die opwarming snel, en daarmee verandert de natuur. Het gaat vooral om het hijgerige oordeel, dat men vervolgens uit verandering trekt.
Verandering is nog geen catastrofe. Catastrofedenken leidt maar tot blik-vernauwing, waardoor je alle correlaties in die politieke tunnelvisie duwt. De natuur is altijd verandering, en bij iedere verandering heb je verliezers en winnaars.
In een moerasbroekbos verscholen. Natuurlijk was Trudy mee
Omgekeerde pyramide
Momenteel bezuinigen universiteiten juist op data-verzameling- zoals bij dit vogeltrekstation dat de VU wilde opheffen. Dataverzameling is ’te duur’ volgens managers. Dus dat laat je doen door vrijwilligers. Of je houdt er mee op. Omdat je met een ‘kleimutstjeens-susteenebilitieh-ruzjiemsjift-studdies’-groep veel meer geld krijgt.
Hoeveel modieuze onzinstudies en leerstoelen met het woord ‘duurzaam’ of ‘susteenebel’ zijn er al? Je hebt zelfs ‘Transitie’-hoogleraren.
Zo krijg je een omgekeerde academische pyramide. De punt bestaat uit de laatste natuuronderzoekers in het bos. De top van de omgekeerde pyramide bestaat uit bureau-deskundige schreeuwers, leuteraars en modelbakkers. Zo krijg je dus steeds meer hijgerige nepkennis waarmee academici onderzoeksgeld binnen hengelen.
Ten koste van echt natuuronderzoek waarmee we iets van de wonderlijke wereld leren. Zodat wetenschappers ons kunnen inspireren. IN plaats van als dominee of politicus ons te beleren.
Arbeidsintensief maar noodzakelijk voor echte natuurkennis: langjarige meetreeksen
Castastrofe-prostituees
We hadden al een term voor deze beschamende praktijk. Klimaatprostituees. Ecologen noemen zich met zelfspot zo: omdat ze in het moderne catastrofe-paradigma iets moeten roepen om nog geld te krijgen. Mensen die de vulgariteit van het modern academisch BEDRIJF onderstrepen. Je kunt het ook schreeuwers noemen.
Je hebt media-aandacht nodig om de aandacht van je onderzoeksgeld-verstrekker te trekken bij de overheidsbureaucratie. Die bureaucratie bestaat uit ambtenaren die academische rechtvaardiging/autoriteit zoeken bij miljarden euro’s kostend beleid. Zij moeten beleid van Agenda 21 uitrollen van ‘The Powers that Be’, dat via de Brusselse achterdeur plots als beklonken feit op hun bureau ligt.
De mensen die het vaakste in massamedia komen, die krijgen het meeste geld. Alarmisme is HET academisch verdienmodel, bedoeld om via media-aandacht subsidies te scoren.
De meest geciteerde computer-onzin ter wereld, die vele carrieres ondersteunde, de Stern Review EN het IPCC
Cashcow Extinction Risk
HET voorbeeld is hier Extinction Risk from Climate Change van Chris Thomas en Michel Bakkenes van het Planbureau voor de Leefomgeving. Hun ‘miljoen soorten sterven uit door DE klimaatverandering’ ging de wereld rond, werd DE biologische basis van de Stern Review, en leverde hun team een vruchtbare carriere.
De maatschappij kreeg er weer een bak biologische onzin bij: klimaatvluchtelingen. Alsof een ooievaar die vandaag op jouw schoorsteen broedt het volgende jaar 100 meter noordelijker zijn nest bouwt omdat het daar in de computer koud genoeg voor hem is. Omdat ie anders risico op uitsterven loopt.
Terwijl afgelopen eeuw in Nederland zich meer noordelijke vogelsoorten vestigden dan zuidelijke. En terwijl hun modelbakkerij met SAR en z-waarde 0,25 ook modeltechnisch uitsterfriciso’s met 160 procent overschat. (zie Hubbell et al Nature)
Financieel gecorrumpeerde nepkennis
Oorzaak ligt bij onbenul massamedia en Agenda 21 Verenigde Naties
Alarmisme werkt, want 99 procent van de zelfbenoemde ‘kwaliteitsjournalisten’ bestaat uit biologisch-, chemisch- en natuurkundig analfabete lieden die bij gebrek aan kennis maar afgaan op autoriteit en gevoel. Het NOS journaal heeft geen wetenschapsjournalist, omdat Marcel Geleauff te dom is om zelfs maar de waarde van wetenschap in te zien.
Mensen met academische veldervaring zijn vrijwel afwezig, die ook weten hoe wetenschap werk, die vanuit hun promovendi-kijkhutje als biologen het gedrag van academici gade sloegen in jacht op status en geld. En die de primaire literatuur naslaan in plaats van de Universiteits-PR.
‘Waar’ is bij media nu de persoon die zichzelf het meeste opblaast, die het meest populair is en die de lekkerste quotes levert. En dus blijven ze allen klakkeloos ‘klimaatprof’ Pier Vellinga citeren, een ‘klimaathoogleraar’ zonder 1 fatsoenlijke publicatie op zijn naam over klimaat. Maar die wel kon beschikken over tientallen miljoenen euro’s onderzoeksgeld, betaald uit de BSIK-aardgaspot.
Pier werd door het Ministerie van VROM de academische boom in gekatapulteerd om zo Agenda 21 (groen globalisme Verenigde Naties) te komen drammen. Veruit de meest leugenachtige en wetenschappelijk corrupte man van Nederland.
Of zo’n Han Lindeboom, nou vooruit Pier, Han kan er ook wat van. Tot zijn pensioen mag Pier nu als baas de Wadden(gas)academie verder corrumperen, sinds Pavel Kabat verhuisde naar het door de Club van Rome opgerichte Agenda 21 Modelbakkerij BV: IIASA in Laxenburg. De plaats waar mondiale milieucatastrofes in de computer worden gebakken, hofleverancier van IPCC.
Het zijn vrijwilligers die data verzamelen, dat doen academici steeds minder. Ze weten dus niet meer waarover ze publiceren, voelden, ruiken en proeven het niet. Validatie heet zoiets
Schreeuwers en ‘Bullies’ zijn de baas, geldzucht domineert
We leven in een totalitaire samenleving waarbij marketing je positie op de apenrots bepaalt. Dus de beste schreeuwers zijn de baas. Je kunt daar als academicus onder in de hierarchie ook weinig kritisch over zeggen. Want dan krijg je de mensen tegen je die op de pot met onderzoeksgeld zitten. Je kweekt dus een academisch klimaat van volgers en graaiers.
Je zag dat mechanisme in werking bij Hein de Baar van het NIOZ. De Baar is iemand die nog wel realistisch is over de ‘catastrofe’ van oceaanverzuring. Hij sprak tegen mij zijn mond voorbij toen hij over hyper-alarmist Carol Turley zei: ‘Dat mens is gek’. Je hebt het gezegd Hein.
Toen ik Hein voor EOS tegen zichzelf beschermde (dat citaat niet opnam), en wel zijn kritiek op alarmisme verwoorde en Turley…toen kwam meteen zijn NIOZ-advocaat in actie. Het NIOZ vreesde namelijk voor de onderzoeksgeld-pot van Epoca, waarbij Turley een grote stem heeft. Omdat ze ook vriendjes is met die Australische schreeuwer Ove Hoegh Gouldberg en andere alarm-mensen die een grote stem bij het IPCC hebben..
- 30 miljoen euro onderzoeksgeld, dat EPOCA
Die laat je niet in gevaar brengen, door zo’n journalist. Hein trommelde meteen zijn vriendjes op, waaronder Richard Zeebe (die in het verhaal werd aangehaald vanwege zijn prachtige citaat ‘it is the job of journalists to make headlines, not scientists‘). Om zich tegen mij te keren. Omdat het om mondelinge citaten ging, had ik geen poot om op te staan. Sindsdien citeer ik academici alleen nog schriftelijk per email.
Zodra je niet fungeert als hun PR-verlengstuk kunnen ze vals en arrogant worden: heh Theunis?
Data invoeren, arbeidsintensief zonder direct de krantenkoppen te halen
Liefde
Voor zinnige uitspraken over de natuur heb je mensen nodig die tientallen jaren achter elkaar gegevens in de natuur verzamelen. De ogen en oren in het veld. Die de ‘data’ in hun handen vasthouden. Net als de meer intelligente vissers, jagers, boeren doen: veldmensen. De mensen, waarvan het iets beschaafder slag vaak ook veel meer weet van de natuur, dan de zoveelste groen geverfde academicus die zich ‘DE Wetenschap’ noemt/zichzelf opblaast.
..al had ik de duurste computers en de beste modellen, maar ik had de Liefde niet…
Zoals op dit vogeltrekstation in een gebouwtje dat de Vrije Universiteit al wilde afstoten. Met een mistnet vingen twee toegewijde vrijwilligers op de laatste meetdag het laatste staartje van de vogeltrek: een waterral (familie van meerkoet). Aan de manier waarop de vrijwilliger de ral de maten opnam, het gewicht, snavellengte en toen weer losliet kon je het zien. Die koesterende vingerbewegingen bij iedere handeling.
Deze man heeft wat moderne natuurclubs als Natuurmonumenten en ‘kleimut-tjseenjssusteenebilitie-subsidie’-roepers zo missen.
De liefde!
De Schiere Monniken zijn weer op Schier. Ze vragen om Gods genade en Liefde, en je kunt Vespers mee vieren om 1800. Voor de boot vertrekt
Wat is het leven eigenlijk waard als je ziel is verkocht, de ruimte tussen je oren verhuurd aan het corporatisme. Vraag het de 5 Benedictijner monniken maar, die de naam Schiermonnikoog weer levende substantie geven in hun kapel aan de Badweg 69.
Rypke, je betoog is treffend en het raakt me. Ik constateer in mijn vak ook dat de dataverzamelaars en databeheerders die nog echt liefde voor data hebben aan het verdwijnen zijn. Het dataverzamelen wordt ook steeds meer overgenomen door automatische meetopstellingen, omdat managers veronderstellen dat dit goedkoper is. Dergelijke meetopstellingen vergen echter kostbare kwaliteitsprocedures om te garanderen dat de meetinformatie consistent en zonder hiaten doorkomt. Maar ja, daar is dan geen geld voor, zodat veel lange historische tijdreeksen, verzameld door ervaren veldwerkers, trendbreuken, hiaten en fouten zijn gaan vertonen vanaf de automatisering. Komt nog bij dat databeheer steeds lager wordt gewaardeerd in de bedrijfspikorde. Vergadertijgers, memoschrijvers en luchtschuivers worden momenteel helaas veel hoger aangeschreven. Soms kom ik er nog wel eentje tegen, zo’n databeheerder met liefde voor zijn database, zodanig dat de daarin aanwezige informatie bijna drempelloos is in te lezen in statistische verwerkingsprogramma’s en zinvolle conclusies mogelijk maakt. Zo iemand straalt liefde uit voor zijn meetnet en voor zijn data. Een verrijking voor mij om met die persoon samen te werken. Maar vaker blijken databases vol met fouten, discrepanties en onduidelijkheden, door desinteresse en onkunde van de databeheerder.
@Paul dank: wie ik nog vergat te noemen is ook Joop Schaminee. Ik zeg niet: hij staat aan de koude kant, maar hij is wel vanuit zijn enorme kennis en veldervaring bereid om op basis van vegetatie-data die hij ook begrijpt kritiek te leveren op de modellenbakkers
Bij zijn colleges vergelijkt hij klimaat-envelopmodellen met een vliegtuigmotor waar je karnemelk in stopt. Al reviseer je die motor tot het meest verfijnde model, zolang je er karnemelk in stopt vlieg je niet
Je kunt ‘data’ wel op 1 statistische hoop gooien tot karnemelk. Maar de trend bij de ene soort kan zelfs bij een nauwe verwant niets zeggen over de oorzaak van de trend bij een ander.
Je ziet het bij al die aggregaat-studies, 1 bio-smoothie maken van ‘data’, waarmee je niets leert over oorzaken en gevolgen die per soort kunnen verschillen
Het meest wanstaltige gedrocht hier is natuurlijk ‘Average Global Temperature’, de ‘gemiddelde wereldtemperatuur’ die je tot zelfs de 100ste graad zou kunnen meten. Zelfs mensen die zich ‘sceptici’ noemen maken daar vrolijk gebruik van voor ‘de opwarming die al zoveel jaar gestopt is’ en ander geleuter
Rypke, een helder verhaal.
Wanneer ik heden ten dage met “klimaatwetenschappers” discussieer over hun projecties en modellen, valt het me meer en meer op dat de jongens en meisjes die vanaf midden jaren 90 zijn afgestudeerd het niet zo nauw meer nemen met echte meetdata. Deze “internetgeneratie” is gewend om informatie uit alle hoeken en gaten naar zich toe te trekken, maar doet zelf weinig aan data-vorming. Fundamenteel onderzoek waarbij daadwerkelijk metingen worden uitgevoerd vindt steeds minder plaats. Wat daarbij ernstig is, is dat velen van hen die data bij elkaar vegen, bewerken, modelleren en projecteren, de uitkomsten daarvan dan nog steeds beschouwen als “echte data”. Dit doen ze zonder met de ogen te knipperen.
Een klassiek voorbeeld daarvan is de zogenaamde acceleratie van de zeespiegelstijging, waarvan door de klimaatwetenschappers wordt beweerd, dat deze inmiddels met harde data is aangetoond. Feitelijk blijkt echter dat het hier gaat om bewerkingen van gegevens van meetstations, en dat vrijwel geen enkel meetstation op aarde een acceleratie van de zeespiegelstijging laat zien. Inmiddels is het verhaal echter wel weer in alle MSM verpreid en geloven ze het bij de VARA ook.
Een ander fenomeen is, dat tegenwoordig alle veranderingen op aarde, zelfs sociaal maatschappelijke, worden gekoppeld aan het fenomeen klimaatverandering. Dit geeft aan hoe het inmiddels gesteld is met de geestelijke toestand van de hedendaagse samenleving, en hoe ook het onderwijs volledig is vergiftigd door dit thema. Een mooie uiting hiervan vind ik nog steeds de volgende website:
http://www.numberwatch.co.uk/warmlist.htm
Het is een momentopname, want de lijst is inmiddels veel langer, maar toch een aardige illustratie van het kernprobleem van de hedendaagse westerse samenleving.
“Het NOS journaal heeft geen wetenschapsjournalist, omdat Marcel Geleauff te dom is om zelfs maar de waarde van wetenschap in te zien.”
Of: Slim genoeg om te begrijpen dat overheidsbelangen in het algemeen niet worden gediend door wetenschappelijke feiten…
@ Frank, dank voor je waardevolle toevoeging, ik heb je pseudoniem even aangepast aan je voornaam.
Onder mijn blogs reageren mensen niet onder pseudoniem als ‘sunshine’ tenzij hun baan in gevaar komt als hun naam er onder staat zoals bij Turris en andere vaste reaguurders
Turris is deze week met pensioen en blogt voortaan onder eigen naam. Overigens Turris is de benaming van een Romeinse belegerings- of vechttoren….., vond ik destijds een passend pseudoniem tegen de overmacht aan gesubsidieerde valse klimaat propaganda van/door de groenlinksdraaiende overheid omtrent de gemakkelijke onwaarheden van Al Gore en hun bandwagonisten.
Hartelijk welkom onder je eigen naam Scheffer, wel even onwennig dat Turris dan verdwenen is