….maar ik had de Liefde niet…

https://www.youtube.com/watch?v=nKoHfMoNc1s

Na 7 jaar Climategate hebben we (her)ontdekt dat de Leugen regeert (Propaganda) en dat De Mammon (het grote geld) mensen in haar greep houdt, en ons tot (mentale) slavernij kan brengen. Maar dit Kwaad heeft niet het laatste woord. Ook libertair atheïst Stefan Molyneux van Free Domain Radio keert deze week via seculiere omweg bij de christelijke wortels terug van het Westen.

Met Duke Pesta van Freedom Project Media verkent hij de oorsprong van gezond vrijheidsdenken en individualiteit, om die bij het christendom terug te vinden. De enige echte basis van onze cultuur, waar gebabbel over ‘De Verlichting’ en Voltaire voetnoot bij is.

Als De Verlichting is: niet langer iets aannemen op basis van autoriteit maar via waarneming en eigen onderzoek (= ‘Onderzoek de dingen en behoudt het goede’: St Paul), kijk dan eens om je heen hoe je nu met autoriteit wordt beleerd, van IPCC zegt tot DE wetenschap, en de overheid als seculiere Wensmachine die zelfs het veilige weer kan regelen.

Iets waar Neil Postman al voor waarschuwde, in een informatie-maatschappij., zoals ik eerder blogde. In een niet controleerbare informatie-zee word je weer gedwongen op autoriteiten af te gaan. Een ander kanaal dat de wortels van het christendom combineert met een vorm van (klimaat)scepticisme is overigens The Mind Renewed van Julian Charles. (Resisting the Green Dragon)

Het sciëntisme en idolatrie
In Elsevier schreef ik al over het gevaar van Scientisme: De Wetenschappelijke methode als beste manier om kennis te vergaren van de realiteit verhef je dan tot De Wetenschap als enige bron van kennis. Een middel tot beter leven wordt een doel, een afgod: van die neiging kun je iedere dag slachtoffer worden.

Er zijn meer methodes om te leren. Je kunt iets ook ‘weten’ (cognitief) maar het niet incorporeren en ‘zien’. Het kwartje kan pas vallen door ‘ervaring’. Zo kan wat op het eerste gezicht onlogisch lijkt, bij nader inzien meer waar zijn dan wat je via redenatie en informatie veronderstelde.

Een mooie uitspraak die Pesta aanhaalt komt van Paus Johannes Paulus 2: dat wetenschap het geloof kan zuiveren van BIJgeloof. Maar dat geloof de wetenschapsbeoefening kan behoeden van idolatrie. Voor het bouwen van een helikopter huur je ingenieurs die hun sommetjes kunnen maken. Maar voor de helikopterview dien je een bredere kijk te ontwikkelen dan het materiaal en de sommetjes.

Idolatrie hangt ook al snel rond (het doorslaan in) begrippen als De Vrijheid, De Democratie en andere containerbegrippen die een middel zijn tot een doel: zorgen dat je als mens geestelijk groeit, iets minder zwart gat (ego) wordt en meer licht geeft. Dat is wat Verlichting uiteindelijk ook oorspronkelijk inhoudt, meer licht geven….Dat is dagelijks oefenen, het waait je niet aan.

Meer dan 4 jaar achter de TV hangen en dan bij Verkiezingen een kruisje bij De Verlosser te zetten, functioneert een democratie door mensen die een gezond mensbeeld overeind houden, die hun best doen om niet te liegen, te stelen, het Leven te eerbiedigen. En die de balk in de eigen ogen willen zien naast de splinter in andermans oog (mea culpa).

https://www.youtube.com/watch?v=ArioNBfikFc

Ziel
Vanuit een beter besef van wat de christelijke fundering van de Westerse cultuur inhoudt krijg je een dieper begrip van vrijheid in verantwoordelijkheid. Dit als contrast met atheisten die De Staat aanbidden om hun programma van mensverbetering en schijnveiligheid met geweld en afpersing op te leggen, zoals klimatisten en Henk Kamp met zijn Nijpelitaanse Maffia (VVD) nu doen.

Of het nu (False Flag-) Terrorisme is of Het Klimaat, en andere problemen die enorm in dreiging afnemen wanneer je de televisie uitzet.

Net als Hans Alders is de in Den Helder geboren Nijpels katholiek opgevoed. Net als Fred Wouters van Vogelbescherming Nederland trouwens. Ten diepste moet je elkaar dus toch kunnen verstaan vanuit een cultureel fundament, ook al sta je zo verschillend in materie. En zolang je dat nog doet, is er een opening.

Die nadruk op individuele verantwoordelijkheid is uiteindelijk ook gegrond in de leer van Jezus Christus en een metafysisch concept als ‘de ziel’, zo stellen Pesta en Molyneux vast. Daarnaast verkennen ze het theologische en filosofische begrip van de ziel, iets waar (st)atheisten ook meestal niets mee kunnen. Met name op universiteiten heerst een plaag van academici die via De Staat hun mensverbeter-programma’s willen opleggen, vanuit de mentaliteit van idolatrie.

Je krijgt allerlei grote ‘Systeemverandering-projecten’ die een einde aan alle vorige Systemen moeten maken. Bij de overheid zie je een zelfde fenomeen. Mensen die niet (willen) geloven hebben hier vaak een blinde vlek voor het ongrijpbare, dat niettemin een cement kan vormen.

Als de ziel ontbreekt… (1 Corinthiers 13: maar ik had de liefde niet)

Al is dat ook de aloude strijd in het christendom zelf. De juiste balans vinden tussen wereldverzaking en activisme. Daar kom je ook nooit helemaal uit, maar ook die vaststelling is een paradox. Want zou je er uit komen, dan zou ook de uitdaging weg zijn. En daarmee het appel op jouw als mens in deze wereld.

Als je maar wel inziet: wanneer je zoals atheisten doen alle nadruk legt op activisme, krijg je de lijkenstapels van honderden miljoenen van afgelopen eeuw, het resultaat van seculiere idolatrie. De geestelijke armoede en idolatrie van het atheïsme en anti-theisme is de meest moorddadige dwaling in de geschiedenis van de mensheid geweest, het communisme een vorm van Satan Incarnate.

Je Maintiendrai
Het christendom is ook geen Islam, Onderwerping met 1 grote tirade rechtstreeks afkomstig van de Onderwerper die via openbaringen bleef door leuteren via een medium in de woestijn met een kromzwaard.

Maar een historisch gegroeide canon van boeken van vele schrijvers waar uiteindelijk een soort ziel, geest afspiegelt die een soort metafysische eenheid vormt. Ook al lopen alle teksten nog zo uiteen, en kun je vele contradicties vinden en rafelranden.

Zoals ik meen in Kronieken, waarin de schrijver nog besluit: eeh, dat ene verhaal, stond dat niet in eh dit en dat boek…echt zulke rare rafelranden kom je tegen.

Een bekende tekst die de feilbaarheid van Jezus zou tonen is bijvoorbeeld Mattheus 17:28 waarin Jezus zegt dat hij al terugkomt voordat een aantal mensen tegen wie hij spreekt zijn overleden. Die Apocalyptische uitspraak deed hij 2000 jaar geleden.

Je kunt zulke passages op de bekende logische wijze interpreteren. Maar ze ook op een ander niveau tot je nemen en er van leren. Zoals je ook de Alexandrische (metaforische) en de Antiochische (historische) interpretatie hebt.

Net wanneer je al te belerend en stellig- kortom irritant- wordt, krijg je een passage als hierboven voor je neus: en dan mag je weer lekker worstelen en twijfelen. De Bijbel is net als een echt persoon, met allerlei rafels en aanleidingen tot miscommunicatie, ruzie en vervreemding, maar ook tot liefde en ontroering. Toch moet je er iets mee.

Tegen de borst(en) stuiten
Zo word je hopelijk nooit een fanaticus, maar een rationeel realist waarmee je een abdijbiertje kunt drinken. Als je het Kind maar niet met het badwater weggooit. En dan mag en kan wat je zegt ook best bij mensen tegen de borst stuiten. Volgens mij is de grootste misvatting wel die van ‘fatsoen’. Wat heb je aan een huisfilosoof van je eigen cultuur die je niet een verdiende oorvijg kan geven.

Dus als je die huisfilosoof wilt navolgen (het is een zaak van de wil), moet je dan maar blijven pleasen en kontkruipen?

Meer dan geouwehoer over dat stomme milieu (middel), gaat het toch uiteindelijk om hoe je mens wilt zijn (doel) in deze wereld. Denk niet dat je er op een gegeven moment bent. Hooguit dwaal je iets minder. Omdat je iets hebt geproefd, weet wat je zoekt dat uiteindelijk een combinatie van ontroering, verlangen en eerbied is voor Het Leven met grote L. Dat boven de materie hangt. Noem het ziel, geest, het is ongrijpbaar maar in muziek van grote componisten kun je er iets van ervaren.

Of wanneer een kindje is geboren en je de heiligheid van Het Leven inziet. Dat is niet reduceerbaar tot plat en naar binnen gekeerd materialisme, maar dwingt je om op een ander niveau die zelfde wereld te herbezien.

Zo kunnen ook seculieren meer van het christendom begrijpen en dat in praktijk brengen dan domme christenen. Ook dat inzicht had Paulus al.