In navolging van het initiatief van Urgenda om de rechter te vragen de regering op te dragen een stringenter CO2-emissiebeleid te voeren, heeft ook een groep jongeren aan de rechter in Oregon (VS) een soortgelijk verzoek gedaan.

In de Urgenda-zaak wees de Nederlandse rechter het verzoek toe. De regering is inmiddels in beroep gegaan tegen het vonnis, waarbij zij er bij monde van staatssecretaris Sjaron Dijksma onder meer op wees, dat de extra tientallen miljarden die de samenleving daarvoor zou moeten opbrengen, geen meetbaar effect zouden hebben op de gemiddelde wereldtemperatuur, ook niet in 2100. Hoe gek kun je het dan bedenken?

Het zou mij verbazen indien de uitspraak van de rechter in hoger beroep standhoudt. Niet zozeer vanwege het inhoudelijk absurde karakter daarvan, zoals de staatssecretaris heeft aangegeven, maar omdat deze een schending van de machtenscheiding (trias politica) inhoudt. De regering en de politiek dienen de verschillende maatschappelijke prioriteiten tegen elkaar af te wegen. Dat is niet de taak van de rechter.

Maar dat heeft en Amerikaanse groep jongeren er niet van kunnen weerhouden om in eigen land een overeenkomstige rechtszaak aan te spannen.

Onder de titel, ‘Federal Judge Greenlights Landmark Climate Change Lawsuit’ schreef Jason Mark voor ‘Sierra’:

For those who are concerned about global climate change, here’s a glimmer of good news amid what has otherwise been a week of historic discouragement: A federal judge in Oregon ruled today that a landmark class action lawsuit challenging the government’s relative inaction on climate change can move forward and go to trial.

In 2015, a public interest law organization called Our Children’s Trust filed a lawsuit on behalf of 21 people between the ages of 9 and 20 claiming that the federal government’s less-than-stellar efforts to reduce greenhouse gas emissions violates those young people’s constitutional rights to “life, liberty and property.” This spring, a federal magistrate denied efforts by the U.S. government and the fossil fuel industry to dismiss the case.

Today, U.S. District Court Judge Ann Aiken upheld that earlier ruling and rejected the motion to dismiss that had been filed by the Obama administration and industry groups. The ruling means that the case will go to trial sometime in 2017, giving the plaintiffs an unprecedented chance to present in a court of law evidence that government officials failed to act on climate even as evidence was mounting about the threat of global warming.

Naomi Klein has called the OCT challenge “the most important lawsuit on the planet right now,” and in her ruling Judge Aiken seemed to agree.

De opwarmingspsychose blijft maar voortwoekeren en de milieubeweging schrikt er niet voor terug om geïndoctrineerde jongeren, die geen zelfstandig oordeel over de materie kunnen vellen, met de dreiging van allerlei apocalyptische scenario’s voor haar karretje te spannen. Wetenschap speelt daarbij geen rol meer. Nooit is het bewijs geleverd dat CO2 zo’n belangrijke rol speelt bij de beïnvloeding van de temperatuur als de klimaatalarmisten beweren. In plaats daarvan baseert men zich op de ‘consensus’ onder gekwalificeerde wetenschappers. Dat is natuurlijk geen bewijs, want deze kan worden beïnvloed door tal van niet-wetenschappelijke factoren, zoals politieke voorkeuren en groepsdenken. Bovendien maakt wetenschap bij consensus geen deel uit van de wetenschappelijke methode. Pretendeert of impliceert men dat dat toch zo is, dan beweegt men zich op het vlak van de pseudo-wetenschap.

Als men dan in detail probeert na te gaan wat deze consensus nu precies inhoudt, komt men voor verrassingen te staan.

In hun rapport, ‘The Bray and von Storch 5th International Survey of Climate Scientists 2015/2016’, geven zij het resultaat weer van een enquête waaraan zo’n 650 wetenschappers deelnamen van de 3879 die waren uitgenodigd. Deze enquête bestond uit een uitvoerige lijst van vragen, waarop de deelnemers konden antwoorden op een schaal van zeven – 1 t/m 7 – van ‘strongly agree’ (1) tot ‘strongly disagree (7).

De overweldigende meerderheid van hun vakgenoten bleek achter de AGW-hypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’) te staan.

Op de vraag. ‘How convinced are you that most of recent or near future climate change is, or will be, the result of anthropogenic causes?’ antwoordde slechts 5 procent (opties 1 t/m 3) dat het daar zijn twijfels over had. Dat is dus veel minder dan het resultaat van enquêtes waarover ik eerder berichtte.

De samenstelling van de groep waaraan men de vragen voorlegt, lijkt daarbij dus van grote invloed te zijn.

Maar op de stelling:’Climate models accurately simulate the climatic conditions for which they are calibrated.’ had toch nog zo’n 15 % twijfels. Echter, dat is toch verbazingwekkend weinig, gezien het feit dat die modellen er wat de temperatuurontwikkeling over de laatste twintig jaar betreft helemaal naast zaten. Meer twijfel was er daarentegen ten aanzien van het vermogen van klimaatmodellen om rekening te houden met wolken (meer dan 50%), neerslag (idem dito), hydrodynamica (meer dan 10%), oceanische convectie (bijna 35%), en turbulentie (meer dan 40%).

Maar dan opnieuw, hoe valt dat te rijmen met de overweldigende overtuiging dat het grootste deel van de huidige opwarming volgens de modellen aan antropogene factoren dient te worden toegeschreven. Is dat wel logisch? Is dat niet een beetje voorbarig?

Bijna 20% dacht dat klimaatmodellen de gemiddelde temperatuur over de komende 50 jaar niet goed konden ‘voorspellen’. Voor neerslag en zeespiegelstijging waren de cijfers nog hoger.

De antwoorden op vragen over weersextremen waren eveneens interessant. Op de vraag, ‘In the region where you live the frequency of convective rainfall events / thunder storms in the last 20 years has decreased, not changed, increased.’, antwoordde meer dan de helft van de respondenten dat deze waren afgenomen of hetzelfde waren gebleven. Maar voor de komende 50 jaar verwachtte de meerderheid wel een toename. Dat geldt ook voor hittegolven. Maar de meerderheid was van mening dat de frequentie van tropische stormen over de afgelopen 20 jaar was afgenomen of gelijk was gebleven. En dat staat toch op gespannen voet met de paniekverhalen van politici, de milieubeweging en de media op dat gebied. En zo bevat deze enquête nog veel meer interessante informatie.

Hoe het ook zij, uit deze enquête blijkt dat er veel meer diversiteit van opvatting en twijfels zijn onder professionele klimatologen dan de klimaatalarmisten ons willen doen geloven.

Met dank aan Guido van der Werf, die mij op het onderzoek van Von Storch en Bray wees.

Voor mijn eerdere bijdragen over klimaat en aanverwante zaken zie hier, hier, hier, hier en hier.

Gerelateerd: