Het vijandige bod op duurzame knuffel-multinational Unilever (nr 3 voedsel- en palmoliegigant), door nr5 Kraft Heinz is voor Foodlog aanleiding om de kapitalistische vijand eens goed onder uit de zak te geven. Klaas van Egmond, voormalig directeur van huidig PBL, bepleitte de vijandige overname van de economie door de overheid in de Rode Hoed. Een overname, die met klimaatbeleid volgens Agenda 21 al is ingezet (‘klimaatneutraal’ in 2050)
Klaas van Egmond is nu van het Sustainable Finance Lab, en bepleit dat de staat het primaat krijgt bij geldcreatie. Die op zich zinvolle kritiek op de positie van banken, die komt overeen met kritiek op de Federal Reserve Bank (FED), een private entiteit die het geldverkeer van de Verenigde Staten in handen heeft sinds 1911, toen JP Morgan cs het geldverkeer overnamen.
Waarde-creatie uit niets, een druk op de knop, net als bij een bank die een hypotheek voor je regelt en die geld verdient aan schulden, die ze dus zelf aanmaken. Die waardecreatie uit hete lucht werkt net alsof je zou roepen dat jouw CO2-productie (uitgeademde lucht/plantenvoedsel) een catastrofe veroorzaakt, en waardoor je CO2-schulden moet afkopen via Carbon Credits.
Oeps, zei ik iets verkeerd? :-)
Heeft uiteraard niets met elkaar te maken, is iets totaaaaaaaaal anders. Want dat doen we voor De Aarde, dus kop dicht en betalen!
Van Egmond alleen bezorgd om duurzame knuffel-multinational
Een degelijke economische systeemkritiek, daar zijn we hier dus best ontvankelijk voor. Zie hoe het met miljardensteun op de been gehouden ING vervolgens 2300 mensen in Nederland loost om de balans op te poetsen ten koste van de maatschappij en de service naar klanten.
En was het niet al zo, dat de publieke Europese Centale Bank (ECB) geld bijdrukt om de rente kunstmatig laag te houden? En dat daar nu juist de windfarm-developers van profiteren met spotgoedkoop geleend kapitaal, waarbij die ECB zelf investeerder is bij diverse windfarms op zee?
Maar men blijkt hier uitsluitend bezorgd om knuffelbedrijf der duurzamen, Unilever. Op gezag van milieu-hoogleraar/ politiek activist Klaas van Egmond lezen we bij een Groene Dichter des Vaderlands van Foodlog:
Hij liet in kort bestek – en voor de bomvolle zaal overtuigend – zien hoe het primaat van de financiële markt het milieu en het armste deel van de mensheid te gronde richt, en het aanzien van de globale voedselmarkt bepaalt.
Klimaat-compensatie veroorzaakt zelf landgrab
Door goede marketing wist Unilever-topman Paul Polman zijn bedrijf tot knuffel-multinational te maken van de milieubeweging/massamedia. De oorlog tegen het voor plantengroei gunstige CO2 zonder objectieve ecologische rendements-toetsing- dat werd hun onderscheidende sellingpoint. Goede marketing dus.
En voor die vrij kostbare marketing-strategie zouden wij nu als maatschappij volgens Van Egmond/Groene Dichter des Vaderlands voor moeten betalen. Want Unilever maakt zo hogere kosten.
Dat heet dan ‘de duurzame/groene economie’, ook wel ‘sustainable finance‘ genoemd: het grootbedrijf dat haar extra kosten voor ‘duurzaam’ – een eigen gekozen marketingstrategie danwel aan ons via milieu-multimiljonairs opgedrongen- zonder ecologische rendementstoetsing- afwenteld op de belastingbetaler.
Het punt dat Foodlog maakt op gezag van Van Egmond is dat ‘het kapitalisme’ zonder regie door de overheid aan landgrab doet en ecologische kosten afwentelt. Dat zal best eens kunnen.
Je zou- zoals ecologisch economen in de jaren ’70 bepleitten- ‘externalities‘ in rekening moeten brengen, de ecologische kosten, wat activisten/mensen met een mening nu omdopen in ‘True Cost Accounting‘. Het omrekenen van een moeras aan aannames (theoretische fijnstofdoden die het Planbureau uit een rekenmodel tovert) op basis van je politieke gevoel, naar publieke lastenverzwaring.
Landgrab voor bomenplant in Offset-markt
Maar wie zonder zonde is…..wie grijpen naar andermans goedkope land? Juist de bedrijven die de zogenaamde ‘externaliteiten’ als de CO2-uitstoot van klimaatkapitalist Al Gore zijn vliegtuig afwentelen en de miljoenen jaarlijkse vliegkilometers van het Wereld Natuur Fonds.
Door bomenplant op goedkope grond in ontwikkelingslanden. Zoals de Carbon Neutral Company doet, waarmee ook het maatje van Van Egmond Wouter ‘Waddengas- Van Dieren zijn Springtij-evenement door liet ‘compenseren’. Door (goedkoop) land op te kopen waar ze dan windturbines neerzetten.
Het Kyoto-protocol schiep een marktoplossing via Carbon Credits , waarmee je CO2-schulden afkoopt bij bankiers, die daar dan (goedkope) grond voor opkopen. Om die met snelgroeiende monocultures vol te zetten. (= snel CO2 opnemen).
Dat lijkt alvast het vermelden waard. Het is WWF dat met Klaas van Egmond’s PBL fanatiek voorstander is van de kapitalisering- ‘Natural Capital’ van natuur via TEEB: zie hieronder,. Ook onze Rijksoverheid promoot zo het melken van de natuur.
Zie hun studie van afgelopen jaar ‘Natuurlijk Kapitaal Naar Waarde Geschat‘, dat regelrecht uit (Rabobank)bankierskoker komt, maar dan met ‘red de aarde’-vernis. In de praktijk leidt Klaas van Egmond-denken tot het uitmijnen van het landschap; ‘biobased’ noemen ze dat,.
Unilever’s Anthony Burgmans (tevens Non-Executive Director van British Petrol EN commissaris WWF-international) lanceerde het MSC-vislabel om greep op de vismarkt te krijgen.
EN ze zitten in het RSPO-rondetafeloverleg voor palmolie met WWF. Het WWF haalt van haar jaaromzet van 650 miljoen euro al 1/5de uit overheids-subsidies. Het MSC-label harkt zo jaarlijks 20 miljoen euro binnen, via extra kosten/commerciele externalities die vissers moeten maken voor de handel in Wantrouwen van MSC/WWF.
Is er geen groener alternatief voor Palmolie? (Palmolive, het zeepmerk van Unilever)
Overheid grijpt wel in bij voorkeursbedrijven
Iedereen herinnert zich als het goed is nog hoe Hema door Britse sprinkhaan-investeerders werd uitgezogen, onder toeziend oog van de Nederlandse overheid die NIET ingreep. En gebeurde dat ook niet bij de V&D met massa-ontslagen tot gevolg?
Maar op 19 februari blies Kraft Heinz de deal af, nadat UK-premier Theresa May een stokje stak voor de vijandige overname van het deels Britse bedrijf. Dus het probleem is al opgelost door overheidsingrijpen. De overheid grijpt dus WEL in, wanneer het grote multinationals betreft met wie zij een speciale band heeft.
De vraag is hier dus:
- a. is Unilever zo’n vergelijkbaar slachtoffer als de Hema en
- b. is Unilever werkelijk zo groen-duurzaam als men graag roept, zodat deze bedrijfscasus de overname van de economie door de overheid rechtvaardigt richting Crony Capitalism (Van Egmond zijn oplossing, een staatsgeleide plan-economie met voorkeursbedrijven zoals nu al bij het Energieakkoord plaatsvindt).
De Wiki-definitie daarvan:
an economy in which success in business depends on close relationships between business people and government officials (….). It may be exhibited by favoritism in the distribution of legal permits, government grants, special tax breaks, or other forms of state interventionism
en
It is also used to describe governmental decisions favoring “cronies” of governmental officials. In this context, the term is often used interchangeably with corporate welfare; to the extent that there is a difference, it may be the extent to which a government action can be said to benefit individuals rather than entire industries
Durfkapitalisten, Roofkapitalisme
Net als bij de Hema gaat het bij dit vijandige bod om durfkapitalisten die met geleend geld een bedrijf opkopen. En vervolgens parkeren ze de schuldenlast van dat geleende geld op het aangekochte bedrijf. Dat bedrijf moet dan via het uitkleden van de eigen bedrijfsvoering maar zorgen dat de balans weer op orde komt. Dit uithollen van de economie/sociale ecologie vond allemaal plaats met instemming van de Nederlandse overheid.
Zo zetten durfkapitalisten dus fictieve waarde (schuldpapieren) om in echte waarde, een bedrijf dat echte spullen maakt, diensten levert. In dat proces gaat door alle noodzaak tot schulden snijden bij het aangekochte bedrijf vervolgens veel sociaal kapitaal (personeel) en fysiek kapitaal verloren. Roofkapitalisme heet zoiets.
Kraft Heinz ontstond in 2015 pas als afgedwongen fusie tussen het Amerikaanse Kraft Foods en Heinz van de ketchup, om zo nr 5 op de massavoedsel-markt te worden. Ongezonde rotzooi kortom, aan ons opgedrongen via massamedia en massareclame. Die fusieproducten snijden vervolgens voor honderden miljoenen in de ‘kosten’ (de balans voor aandeelhouders), wat meestal betekent: personeel ontslaan en de sociale lasten afwentelen op de maatschappij.
David koopt Goliath
Die deal in 2015 kwam volgens Reuters tot stand door Warren Buffett zijn investeringsclub Berkshire Hathaway en 3G Capital, die een meerderheidsaandeel kochten van 51 procent. 3G-capital is van een Braziliaan, Alex Behring die ook directeur is bij Anheuser-Busch en nu dus CEO bij Kraft Heinz. De overige 49 procent van Kraft Heinz is publiek eigendom volgens Wikipedia.
Wikipedia schrijft hier:
The Kraft Heinz Company is an American worldwide food company formed by the merger of Kraft Foods Group and Heinz in 2015.[4] The merger was backed by 3G Capital and Berkshire Hathaway, which invested US$10 billion in the deal, making Kraft Heinz worth about US$46 billion.[5][6] In 2015 the Kraft Heinz Company had 13 different brands with $500 million or more each in annual sales.
Hoeveel is de firma Boterberg/Palmolie BV Unilever nu waard? Zij zijn de nummer 3 van de massavoedings-wereld, na Procter&Gamble en het Zwitserse Nestle. De bruto inkomsten van Kraft Heinz bedroegen 26,48 miljard dollar in 2016. Die van Unilever 52,713 miljard euro.
Dus David koopt Goliath. Ongetwijfeld vallen dan massa-ontslagen. Zo schuift een bedrijf sociale kosten af op de maatschappij. Vanuit dat perspectief kun je dus met Van Egmond meegaan.
Planbureau voor Leefomgeving zelf voorstander kapitalisering natuur
Van Egmond is voormalig directeur van mestdata-sjoemelaar RIVM en Sjoemelnatuur-instituut Planbureau voor de Leefomgeving (PBL). Het PBL is de nationale promotor van de kapitalisering van de natuur via The Economics of Ecosystems and Biodiversity (TEEB) van bankier Pavan Sukhdev (Deutsche Bank).
Dat doet PBL samen met het groene voorportaal van giga-multinationals uit wijlen Prins Bilderberg zijn zakennetwerk, het Wereld Natuur Fonds waar Andre Hoffman president van is, de baas van farma- en biotechgigant Laroche.
En wat is nu juist bij uitstek een bron van Landgrab: Carbon Companies (zoals Carbon Neutral Company) die CO2-schulden compenseren via bomenplant op goedkope grond van Londense geldjongens die deze grond opkopen. Via monocultures van snelgroeiende eucalyptusplantages bijvoorbeeld.
Kritiek was volledig terecht geweest wanneer Van Egmond beperkt tot controleerbare feiten. In plaats van roofkapitalistische misstanden te misbruiken voor zijn politiek- economische ideologie van Steady State Economics uit de jaren dat hij nog vitaal en jong was (Herman Daly, Georgescu-Roegen enz), toen ik nog geboren moest worden. Of van Roefie Hueting.
En om zijn voorkeursbedrijf met staatssteun een kontje te geven, zoals nu al via het Energieakkoord gebeurt, of bij Natuurmonumenten en Boskalis met de Marker Wadden.
Terwijl Theresa May premier van de UK dus al zijn voorkeursbedrijf hielp, dat de zelfde ideologie van Crony Capitalism al uitvoert onder de vlag van ‘klimaatbeleid’. Kortom beste Klaas van Egmond: wat heb ik hier gemist?
Ik heb 15 jaar gewerkt voor diverse ICT-bedrijven, die een groen alibi gebruikten voor keiharde commerciële business, en “duurzaam” beleden door beleid zoals “prullenmanden” weg bij de bureau’s, plastic koffiebekertjes vervangen door kartonnen, hun jaarverslagen vol met “duurzame” prietpraat volproppend, terwijl “duurzaam” slechts een schijnreden was. Hun ICT-datacentra verkopend als groene zuinige energie-verbruikers. Uitgerust met full-loaded backup-batterijen-kamers vergelijkbaar met de grootte van batterijen voor 2 onderzeeboten van de Koninklijke Marine, terwijl je er half Amsterdam mee van stroom kan voorzien. Je kan stellen dat zodra de commercie, gesteund door politieke propaganda, “duurzaamheid” gaat exploreren, dat de aarde er zeker niet beter van wordt. Het huidige “duurzaamheid” is slechts commercie, politiek, geloof, fata-morgana, leugens, wetenschappelijke fraude.
Alweer een goed stuk van de Zeilmaker.
Alleen weet ik nu nog steeds niet wat duurzaam ondernemen eigenlijk is.
Zo mogen we nooit weten wat leveranciers van duurzame ondernemingen eigenlijk doen met de bespaarde grondstoffen, energie en water. Blijft het in de grond zitten of wordt het gewoon aan nieuwe klanten verkocht voor een lagere prijs ?
En grote duurzame ondernemingen als Unilever zijn alleen maar groot geworden, dankzij het jarenlang en stelselmatig afdwingen van te lage inkoopprijzen van arbeid, grondstoffen, energie en water, middels wurgcontracten. Wordt dit op een of andere manier ook nog maatschappelijk gecompenseerd door deze (moreel superieure) bedrijven ? Of blijft die rekening gewoon openstaan ?
O ja, en mocht Paul Polman buitengetrapt worden bij Unilever omdat hij te weinig aandeelhouderswaarde levert, dan kan hij altijd nog gaan definieren of protocoliseren wat een duurzame onderneming eigenlijk is (eh eh decoupling growth from environmental footprint etc. ). Dan weten we tenminste waarover het gaat.