Klimaatgevoeligheid op EIKE-conferentie

François Gervais.

Eerder heb ik verschillende malen aandacht geschonken aan de klimaatgevoeligheid. (Zie onder meer hier.)

Citaat: Klimaatgevoeligheid wordt gedefinieerd als de stijging van de temperatuur als gevolg van een verdubbeling van de CO2-concentratie in de atmosfeer. Het is een cruciale factor in de verwachtingen omtrent de toekomstige opwarming van de aarde (eigenlijk: atmosfeer).

De hoogte van de klimaatgevoeligheid heeft immense implicaties voor het klimaatbeleid. Is de klimaatgevoeligheid hoog, dan legitimeert dat een krachtig klimaatbeleid. Niet dat dat overigens zal helpen, want zelfs als de klimaatovereenkomst van Parijs (een verzameling nationale intentieverklaringen – geen bindende verplichtingen!) geheel zal worden gerealiseerd (hetgeen uiterst onwaarschijnlijk is), zal dat geen meetbaar effect hebben op het klimaat – zelfs niet volgens de modellen van de mainstream klimatologie. Maar het geeft de klimaatbevlogenen en degenen die hun politieke identiteit aan de klimaathysterie hebben verbonden, zo’n aangenaam warm gevoel, terwijl het goed is voor de portemonnee van de talloze economische en financiële belangen die van een actief klimaat- cum duurzaamheidsbeleid profiteren.

Is de klimaatgevoeligheid daarentegen laag, dan is er geen klimaatprobleem en kunnen we onze aandacht en geld richten op de oplossing van werkelijk urgente maatschappelijke problemen. Bij rationele besluitvorming (maar toegegeven, daarvan is bij het klimaatbeleid tot dusver geen sprake) zou men mogen verwachten dat de klimaathype in dat geval een stille dood sterft.

Hoe sterk is de opwarming? Een deel van de klimaatsceptici is van oordeel dat CO2 überhaupt geen opwarming veroorzaakt. Een ander deel erkent dat CO2 een opwarmingseffect heeft, maar dat dat zich bevindt onder de bandbreedte die het VN-klimaatpanel (IPCC) aangeeft: 1,5-4,5°C. Weer een ander deel van de sceptici vermoedt dat de gevoeligheid zich aan de onderkant van de bandbreedte bevindt. De zaak blijft omstreden. In het laatste IPCC-rapport waren de deskundigen het dermate met elkaar oneens dat ze geen overeenstemming konden bereiken over de beste schatting.

De discussie gaat ondertussen voort. Wat zijn de meest recente resultaten?

Dat is wat ik eerder schreef.

Op de recente klimaatconferentie van het ‘Europäisches Institut für Klima und Energie’ (EIKE) in Düsseldorf werd klimaatgevoeligheid door twee sprekers aan de orde gesteld: François Gervais, em. prof. natuurkunde aan de Universiteit van Tours, en Lord Christopher Monckton, onder meer voormalig adviseur van Margaret Thatcher.

Ik pik enkele elementen uit hun voordrachten, waarvan de video’s later op de website van EIKE zullen verschijnen.

Gervais toonde navolgende grafiek, die een geleidelijke daling laat zien van de schattingen/berekeningen van de klimaatgevoeligheid in de ‘peer-reviewed’ literatuur in de loop der tijd tot op heden.

ECS staat voor ‘Equilibrium Climate Sensitivity’, die op lange termijn wordt bereikt. TCR staat voor ‘Transient Climate Response’, die voor een kortere periode geldt.

Gervais was zelf van mening dat de TCR een orde van grootte van 0,4 – 0,6 graden bedroeg. Hij was optimistisch over het effect van CO2 en achtte dat per saldo gunstig voor de natuur. Zijn conclusies:

  • The Earth is growing greener.
  • The 0.01 % increase of CO2 has helped boost green foliage, plankton, nutritive plants and crops yields.
  • Climate does change in particular with alternative periods of warming and cooling every 30 years.
  • The anthropogenic contributions appears tiny, well below dangerous levels.
  • It would be wise to consume fossil fuels moderately to let an heritage to our great children other than an abyssal debt.
  • Towards a change of paradigm? “Benefit of carbon” to be recognized?

Ook Lord Monckton schonk aandacht aan de berekening van de klimaatgevoeligheid. In een duizelingwekkende presentatie, waarin hij misschien wel meer dan honderd afbeeldingen vertoonde vol met formules – die waarschijnlijk niemand kon volgen, zo mij later door een aantal deelnemers werd bevestigd – claimde hij dat zijn team en hij met een eenvoudige formule hadden bewezen dat de klimaatgevoeligheid 1,3 graden C was!

Zijn slotwoord was verbijsterend. Hier in extenso:

Are They worried about our discovery?

In August 2016, while our paper was under review, a copy somehow found its way from the Journal of Climate to the vice-chancellor of East Anglia University, Professor Kevin Richardson. He called 65 professors and doctors in the environmental sciences faculty to a meeting, and yelled: “This is a catastrophe! If the general public ever hear of Monckton’s paper, there will be hell to pay!” He ordered the entire faculty to drop everything and concentrate on going back and recalculating feedbacks so as to refute our paper. Two months later, students had become so concerned at the unavailability of their tutors that they planned a demonstration to demand the instruction they had paid for. The source for this news is one who heard Professor Richardson speak. We know, then, that official climatology is worried.

How revealing that a senior academic describes the good news that, after all, dangerous anthropogenic global warming will not occur as a catastrophe.

We who live in the real world and have no financial vested interest can now celebrate. My team, after up to 15 years’ work for some of us, has proven:

  • that official climatology has incorrectly applied mainstream control theory to temperature feedback analysis for more than a century;
  • that the erroneous use of perturbation rather than absolute temperature as the input to the feedback loop has led to extravagant overstatements of the feedback fraction;
  • that the current feedback fraction is thus about five times the impossible maximum;
  • that feedbacks in reality contribute little to global warming;
  • that the long-standing problem of the unduly broad interval of climate sensitivities, an artefact of official climatology’s errors of feedback method, is now solved;
  • that, after correction of the errors, Charney sensitivity is ~1.3 K, not the 2 to 4.5 K imagined by the models, and certainly not the 10 or even 12 K mentioned by extremists;
  • that dangerous global warming was and is a fiction;
  • that nothing need be spent on global efforts to control greenhouse gases;
  • that the IPCC and UNFCCC are no longer needed;
  • that the Paris accord and all such like agreements can be torn up;
  • that prices for fuel and power can be halved; that “green” taxes and subsidies can be ended; and
  • that, as for the climate scare, es ist vorbei!

Vielen dank!

Een eerdere versie van zijn presentatie kan hier worden bekeken.

Spannend! Ik neem aan dat dit muisje nog wel een staartje zal krijgen.

Dit artikel verscheen het eerst op Climategate.nl. Maak kennis met onze auteurs, en bekijk de filmpjes van climategateTV.

Door |13 november 2017|34 Reacties

Deel deze pagina!

34 reacties

  1. J van der Heijden 13 nov 2017 om 09:36- Antwoorden

    En uiteraard is de presentatie van Monckton leuk, maar waar is zijn publicatie? Want het leuke van Monckton is dat hij al op zoveel verdraaiingen en verzinsels is betrapt dat geen wel denkend mens hem nog serieus neemt.

    Dus graag een linkje naar zijn publicatie en niet naar een presentatie, waarvan je zelf zegt dat je het niet begrijpt.

    Verder over de lagere klimaat gevoeligheid

    https://www.youtube.com/watch?v=QFDnxMp0Hw8

    0
    0
  2. David 13 nov 2017 om 10:15- Antwoorden

    Ja, de lezing van Monckton was weer opmerkelijk.
    Alleen de aanhef al “it’s over” refereert aan Al Gore’s “the science is settled” .
    De plaatjes en woorden werden op dusdanige snelheid vertoond en uitgesproken dat volgen van de details onmogelijk was.
    En dan het slot: waar het IPCC over miljoenen kostende computers beschikt laat Monckton van zijn klimaatmodel een elektronisch printje maken waarvan de componenten gezamenlijk minder dan 10 euro kosten. Het model zelf is ontleend aan les 1 meet en regeltechniek van het HBO. De claim dat dit model de werkelijkheid beter beschrijft dan de IPCC modellen is vette humor. Monckton’s verhaal was een prachtige act.

    0
    0
    • J van der Heijden 13 nov 2017 om 10:43- Antwoorden

      En omdat het simpel en goedkoop is is het goed?

      Want ik hoor altijd dat het klimaat enorm gecompliceerd is dat we het niet kunnen weten van de “sceptici”, nu blijkt een beetje klimaatmodel ook te lopen op een computer van een tientje

      0
      0
      • David 13 nov 2017 om 11:30

        “act”: uit- of opvoering door een artiest, inz het amusementsbedrijf;

        0
        0
      • Scheffer 13 nov 2017 om 13:04

        (C-)AGW is gepolitiseerde tunnelvisie: Tunnelvisie is de onkunde, onwil of onmogelijkheid om bepaalde dingen waar te nemen die binnen iemands directe belevingswereld liggen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Tunnelvisie_(onderzoek)

        0
        0
      • J van der Heijden 13 nov 2017 om 16:47

        Dat de aarde 4,5 miljard jaar oud is gepolitiseerde tunnelvisie: Tunnelvisie is de onkunde, onwil of onmogelijkheid om bepaalde dingen waar te nemen die binnen iemands directe belevingswereld liggen.

        Zie je Scheffer, zonder onderbouwing is dit niets anders dan een jij bak, heb je helemaal niets aan in een discussie.

        Het gaat om de onderbouwing van je mening en die is 0.

        0
        0
      • Scheffer 13 nov 2017 om 20:25

        Nee, verkeerd antwoord/voorbeeld, de natuurkunde over 4,5 miljard jaar aardse geschiedenis heeft daar juist geheel geen last van. De postmoderne klimaatwetenschap wel. Het uitsluiten van wetenschappelijke kritiek en critici op de IPCC-producties is daar een representatief voorbeeld van. Het is inderdaad een jijbak aan de aanhangers van de (C-)AGW. Dat behoeft geen extra betoog na de IPCC-analyse van hun werkwijze, zoals door LaFramboise. Zij beschrijft de tunnelvisie perfect.

        0
        0
      • J van der Heijden 13 nov 2017 om 20:42

        Scheffer,

        Inderdaad Donna lafroimboise heeft behoorlijk last van tunnelvisie, daar kan ik het wel mee eens zijn

        0
        0
      • Scheffer 13 nov 2017 om 21:13

        Ik ga er vanuit dat je het niet gelezen hebt.

        0
        0
  3. Scheffer 13 nov 2017 om 11:39- Antwoorden

    Ook de Volkskrant publiceert toenemend kritiek op de alarmistische klimaat computermodellen op de supercomputers van de IPCC. Grootte van de computer schijnt geen voordeel te bieden als het om gefabriceerde input gaat. Garbage out……

    0
    0
    • David 13 nov 2017 om 12:03- Antwoorden

      De EIKE (IKEK11) bezoekers kregen bij registratie het boek van Donna Laframboise over het IPCC uitgereikt. Ontnuchterend is nog zeer zwak uitgedrukt. Het IPCC is geïnfiltreerd met Greenpeace en WWF activisten. Selectie van “wetenschappers” geschiedt a la de VN, dus naar regio. Menige wetenschapper is nog niet of nauwelijks afgestudeerd. Maar de pretenties zijn er niet minder om.

      0
      0
      • J van der Heijden 13 nov 2017 om 16:52

        Het boek van Donna is dan ook niets anders dan opinie, natuurlijk moeten alle landen input hebben in de verschillende rapporten, anders krijgen mensen de mogelijkheid om het niet te tekenen omdat ze geen invloed uit mochten oefenen. Dat heb je al in kleine organisaties, laat staan in een internationaal forum. En natuurlijk is dat ene stukje politiek, maar waar de “sceptici”lekker met spagetti blijven gooien zou je natuurlijk ook kunnen beginnen met het lezen van de WG1 rapporten, de aangehaalde publicaties lezen en daarna proberen

        1. publicaties te vinden die niet zijn aangehaald en te beredeneren waarom niet en hoe dat het beeld zou veranderen
        2. Publicaties te vinden die verkeerd zijn aangehaald.

        Dat is skepcis, de rest is verongelukt in een hoekje lopen huilen dat je niet met de grote jongens mee mag spelen

        0
        0
      • Scheffer 13 nov 2017 om 17:33

        Het is een kijkje achter de schermen bij het ambtelijke VN-IPCC, adviseur aan de VN, omtrent de mate van hun klimaat- wetenschappelijkheid. Dat valt heel bitter tegen. Politiek geselecteerde ambtenaren (klimaat-amateurs) met weinig tot zero publicaties in de klimaatwetenschap, terwijl echte klimaatwetenschappers werden geweerd. Als je de essentie van het boek met 25 pagina captures in .pdf wilt lezen, dan even downloaden. De schellen vallen van je ogen……
        https://nofrakkingconsensus.files.wordpress.com/2011/10/delinquentteenager_sample.pdf

        0
        0
  4. Honest Broker 13 nov 2017 om 12:02- Antwoorden

    Reacties uit ‘het wereldje’ laten zien hoever de gemiddelde onderzoeker verwijderd is van nieuwe ontwikkelingen.

    KNMI via Bart vd Hurk … “of er in de modellen niet ergens een variabele is die de onderzoekers niet goed hebben ingeschat, zegt hij.”

    Dit laat een blind en diep maar onverantwoord geworteld vertrouwen in de klimaatmodellen zien. Het is blijkbaar moeilijk te accepteren dat de modellen fout zouden kunnen zijn.

    Terwijl er totaal geen heldere definitie is waaraan een klimaatmodel moet voldoen om dat vertrouwen te staven. het experiment loopt (toename CO2 en andere broeikasgassen), en tijdens dit unieke (als in: ‘one of a kind’) experiment probeert de wetenschap nog tijdens het experiment ook nog eens de involledige uitkomsten al te duiden.

    zie voor allerlei overpeinzingen over de zin en onzin van klimaatmodellen (publicatie in een van de vakbladen van American Geophysical Union):

    Jeevanjee, N., P. Hassanzadeh, S. Hill, and A. Sheshadri (2017), A perspective on climate model hierarchies, J. Adv. Model. Earth Syst., 9, 1760–1771, doi:10.1002/2017MS001038.

    Merk op: gevolgen van opwarming die zichtbaar zijn of zichtbaar worden zijn geen bewijs van de rol van broeikasgassen in die opwarming.

    De meest elementaire broeikasgastheorie doet ook geen verifieerbare uitspraken (dit of dat zou moeten gebeuren, en als dit of dat niet gebeurt dan klopt de theorie niet). Afgezien van geen of beperkte opwarming bij verdergaande toename van broeikasgasconcentraties. Maar dat experiment loopt nog.

    Dit is in wetenschappelijk zin ook niet bepaald een standaard aanpak (liefst meerdere experimenten en interpretatie en duiding pas al de gegevensverzamling afgerond is; hier een experiment en duiding al tijdens het experiment).

    0
    0
  5. Arthur Rörsch 13 nov 2017 om 12:49- Antwoorden

    Wat mij verbaast is dat zovelen ook (AGW antagonisten) blijven vasthouden aan het theoretisch concept van ‘climate forcing’ dat is gebaseerd op berekeningen in een stilstaande luchtkolom waarbij effecten van convectie en latente warmteoverdracht worden onderschat. Om nog maar niet te spreken van dat van wolken.

    0
    0
    • David 13 nov 2017 om 14:15- Antwoorden

      Het gaat bij alles om de mate…. convectie vermindert het broeikaseffect, verdamping koelt af… maar de mate waarin staat nog niet vast. Ook een mysterie is de snelle beëindiging van een ijstijd: de 6% excentriciteit van de aardbaan is geen voldoende verklaring. Ik gok op (onderzees) vulkanisme.
      Interessant is ook deze visie : omloopbanen van planeten oefenen krachten uit op de zon —> wisselende activiteit —> beïnvloeding kosmische deeltjes die in dampkring condensatiekernen vormen —> wolkvorming —> afkoeling.

      0
      0
      • Frans Galjee 13 nov 2017 om 16:14

        @ David met kleine aanpassing op jouw visie.

        Interessant is ook deze gedachte: omloopbanen van planeten oefenen wisselende resulterende krachten uit op de semi-elastische Aarde —> wisselende productie inwendige (wrijvingsenergie) warmte —> meer of minder vulkaan uitbarstingen en aardbevingen —> natuurlijke opwarming (bij grotere kracht) natuurlijke afkoeling bij geringere kracht.
        Wellicht is aan de hand van baanberekeningen de grote van deze resulterende kracht(en) op onze Aarde eens voor langere periode uit te rekenen en hieruit trachten vast te stellen of er een correlatie is met bekende gang van het klimaat. Misschien is er zelfs sprake van causaliteit. Misschien ook niet en kunnen we deze gedachte in prullenmand doen.
        Dat er een kracht wordt uitgeoefend door een ons omringend hemellichaam is duidelijk als we kijken naar de eb en vloedbewegingen door onze Maan.

        0
        0
      • André Bijkerk 13 nov 2017 om 16:28

        Frans, ik denk dat je heel, heel “warm” bent. Ik denk dat mysterieuze honderdduizend jarige cyclus hier direct verband mee houdt, al is de mogelijke constructie zeker niet evident. Ik heb het er al eens over gehad ( climategate.nl/2016/02/52878/ ). Misschien mag ik van Hans ooit wel eens uitleggen hoe ook de dwarse oriëntatie van de binnenste binnenkern van de aarde in dat plaatje past. ( cnet.com/news/theres-a-newly-discovered-core-inside-our-earths-core-and-it-behaves-oddly/ )

        0
        0
      • Guus Derksen 13 nov 2017 om 16:30

        Frans, volgens mij ben je ‘warm’. Als je ff geduld hebt, ik zoek wat publicaties e.d. op en dan reageer ik opnieuw

        0
        0
      • Guus Derksen 14 nov 2017 om 09:20

        @Frans,
        Leuk dat André en ik vrijwel gelijktijdig met dezelfde inleiding kwamen!
        Zomaar een fragmentje uit:
        https://www.eike-klima-energie.eu/2015/02/11/unbequeme-studie-untermeerische-vulkanaktivitaets-schwankungen-koennten-das-klima-aendern-modelle-vielleicht-falsch/
        “Außerdem fand Tolstoy, dass alle bekannten Eruptionen in moderner Zeit von Januar bis Juni erfolgten. Im Januar ist die Erde der Sonne am nächsten, im Juli ist sie am weitesten von ihr entfernt – ein Zeitraum ähnlich dem den Druck verstärkenden/abschwächenden Effekt über längerzeitliche Zyklen. „Schaut man auf die heutigen Eruptionen, reagieren Vulkane sogar auf viel geringere Antriebe als diejenigen, die das Klima treiben“, sagte sie.“

        Verder ook lezenswaardig:
        http://diekaltesonne.de/met-office-hadley-centre-klimatischer-kuhleffekt-von-vulkan-eruptionen-offenbar-lange-uberschatzt/

        ik heb eens uitgerekend:
        De aantrekkingskracht tussen een hemellichaam Z (zon, maan, e.d.)
        en een hemellichaam A (aarde o.d.) vervormt A zodanig
        dat er een (eventueel extra) verschil tussen grote en kleine diameter van A komt gelijk aan
        Dgroot – Dklein = Teller/Noemer, waarbij
        Teller = 4 x ra x (Mz) x (ra x ra x ra)
        Noemer = (Ma) x (R x R x R)

        Hierin :
        Mz = massa van Z
        Ma = massa van A
        ra = straal van A

        R = afstand tussen Z en A

        Alles in kg en m.

        Als je het normaal uitschrijft is het een fraaie formule. Misschien kun je er iets mee.

        0
        0
      • P. van Toorn 13 nov 2017 om 17:45

        Er zijn een stel artikelen verschenen in een issue van Pattern Recogn. Phys., 1, 107-116, 2013 van Nils-Axel Morner en anderen over de invloed van planeet banen op zonneactiviteit. Zeer omstreden toentertijd in AGW land (natuurlijk), zover ik me kan herinneren, maar toen wel interessant. Hoe relevant deze artikelen nu nog zijn, weet ik niet.

        Laat we wel wezen, een hoge UV straling is van belang voor de energie instraling door de zon. Ergens moet die hoge UV geabsorbeerd worden door de planeet (atmosfeer, zee, land)
        Variatie in het magnetische veld van de zon is weer van invloed op de (inter)planetaire deeltjesstroom. Theorie van wolkenvorming volgens Henrik Svensmark onder invloed van deeltjes (ook weer weggewuifd door AGW adepten), maar wel gedeeltelijk experimenteel ondersteund door het CLOUD experiment van CERN
        https://home.cern/about/experiments/cloud

        0
        0
      • P. van Toorn 13 nov 2017 om 17:55

        typo : (inter)planetaire deeltjesstroom = kosmische straling

        0
        0
      • Niek 13 nov 2017 om 22:26

        David, lees onderstaande theorie eens. In kort komt het erop neer dat de plotselinge en abrupte beeindiging van een glaciaal veroorzaakt wordt door een te lage CO2 concentratie in de atmosfeer, hierdoor kunnen planten niet meer goed groeien, waaardoor op grote schaal woestijn vorming ontstaat. De gletschers worden hierdoor bedekt met een laag stuifzand, hetgeen bij een toenemende zonne instraling zorgt voor een versneld afsmelten van de landijs masa’s.

        http://www.wintersportweerman.nl/nieuwe-fascinerende-theorie-over-komen-en-gaan-ijstijden-79519/

        0
        0
  6. Guus Derksen 13 nov 2017 om 14:22- Antwoorden

    @Guido,

    Het tegelijkertijd zwakker worden van de zon sinds pakweg 1950 en hogere activiteit in dezelfde periode zat mij ook niet lekker, daarom tussen de huiselijke dingen door geprobeerd uit te vissen hoe het werkelijk zit. Resultaat: De Total Solar Irradiance (TSI) daalt inderdaad, maar de UV, een deel van de TSI, stijgt geleidelijk aan.

    Met deze UV wordt een grote correlatie gevonden met de temperatuur.

    Onder de titel “IPCC Underestimates the Sun’s Role in Climate Change”schreven Bas van Geel en Peter A. Ziegler reeds in 2013: “After Removing Instrumental ‘Adjustments’, Urban Bias, Temperatures Follow Solar Activity”.

    Ook andere auteurs (en recentere datum) bevestigen/veronderstellen de UV-invloed.

    Opmerking: Deze reactie werd eerder geplaatst maar verdween in ‘de vergetelheid’.

    0
    0
  7. Arthur Rörsch 13 nov 2017 om 17:14- Antwoorden

    Wat Monckton (samen met Limburg) doet is zes, volgens hen misvattingen identificeren in het zogenaamde (IPCC) Charney-model.
    https://www.eike-klima-energie.eu/wp-content/uploads/2017/11/monckton_rede-Deutsch-V2-2.pdf
    Het lijkt mij dat een weerlegging van dit betoog dient te beginnen met kritiek op deze zes punten.
    Niet met een verwijzing naar een verwijzing van een zogenaamde weerlegging.. Dat wordt ‘rondzingen’ op een toonhoogte die onverstaanbaar wordt.

    David 13 november 2017 14.15. Guus Derksen 13-11-2017 14.22
    Er is mijns inziens veel meer bekend over de afkoelingskracht (dat is ook een ‘climateforcing!’) van convectie en latent warmtetransport dan men gewoonlijk naar refereert. Het handboek ‘Global Physical Climatology’ D.L. Hartmann (AP 1994) geeft vele referenties naar lokale waarnemingen gedurende een dag-nacht cyclus. Die kracht (in W/m2) is van de zelfde orde van grootte als men nu toeschrijft aan wat de ‘terugstraling’ wordt genoemd. Die ben ik nu (theoretisch) opnieuw aan het doorrekenen en kom tot de zelfde conclusie, meer effecten op verschillende breedtegraden in aanmerking nemend.
    De overheersende misvatting is mijns inziens, andere dan die Mockton cs identificeren, dat iedere opwarmingsperiode overdag (of in de zomer) wordt gevolgd door die in de nacht (of in de winter). De zorgvuldige beschouwing van deze ‘diuanal cycle’ ontbreekt in elk hedendaags klimaatmodel dat met mondiale en tijd gemiddelden werkt.
    Over de beschouwing van Bas van Geel en Peter Ziegler over de invloed van UV, ook daar geldt dat de invloed van de lage stratosfeer op de troposfeer in hedendaagse modellen onvoldoende in aanmerking wordt genomen.
    Over ijstijden. Wordt de wiebel van de aardas daarbij ook voldoende in aanmerking genomen? Die is van groot belang om effecten op seizoenswisselingen te doorgronden en daarmee het effect op een mondiaal gemiddeld berekende oppervlaktetemperatuur.
    Over het huidige ‘rondzingen’ in een bepaald circuit over zoogenaamde toekomst projecties twee minder wetenschappelijke kanttekeningen.
    Dyson wordt nogal eens aangehaald, als erkend ‘groot’ geleerde (met vele eredoctoraten zoals Ziegler in Europa) : “Als iets voorspelbaar zou zijn, is dat geen wetenschapsbeoefening”. Aldus staat IPCC ver op achterstand met de schijn te wekken dat de bevindingen op ‘wetenschap’ zou zijn gebaseerd.
    Ten tweede, in NATO verband heb ik me (jaren ’80) geruime tijd beziggehouden met zogenaamde ‘technological forcasting’. Liep op weinig uit, weinig voorspellingen kwamen uit. In de je 1995 -2000 ben ik full-time bezig geweest (bij L&V) met voorspellingen in de agrarische sector. Bracht me in contact met veel toekomstvoorspellers in de hele wereld. We organiseerden heel wat congressen op dit gebied. De overheersende opvatting in dit circuit, bleef heel nuchter: ‘Voorspellen is moeilijk, vooral als het de toekomst betreft’.
    Vandaar mijn voortdurende argwaan wat de politiek als wetenschappelijke onderbouwing ziet in de CO2 klimaat hype.

    0
    0
  8. Erik 13 nov 2017 om 23:49- Antwoorden

    Men hanteert in de klimaatwereld het begrip forcering, gedefinieerd als 5.35 * ln(CO2nu /CO2pre-industrieel), w/m^2.
    Stel dat de forcing formule juist is.
    We meten gemiddeld 0,5 graad temperatuur toename per eeuw (bij hc4 tussen 1850 en heden). In 100 jaar ook een toename van 100 ppm CO2 en dus 0,5 graad C.
    Dan is de klimaat gevoeligheid dus
    (0,5/(5,35*ln(380/280)))*3,7=1,13 graad celsius

    Dit echter strijdig met het feit dat broeikasgassen, vnl H2O en CO2 (20000+280 ppm,) 33 graden opwarming geven , dus 33/20280=0,0016 graad per ppm, de klimaatgevoeligheid is dan 280*0,0016=0,45 graad bij verdubbeling.

    In 100 jaar een toename van 100 ppm CO2, dan 100*0,0016=0,16 graad per eeuw tgv CO2 toename, andere broeikasgassen constant verondersteld. Dit is aanzienlijk minder dan 0,5 graad per eeuw meting. Dus 1/3 van de stijging is aan broeikasgas toename te wijten?

    0
    0

Geef een reactie Reactie annuleren