Onlangs verscheen in het wetenschappelijke tijdschrift BioScience een opmerkelijk artikel van de hand van 14 auteurs, overwegend biologen en zoölogen en slechts weinig klimatologen, waaronder de beruchte Michael Mann (van de hockeystick-grafiek) en onze ‘eigen’ Bart Verheggen. Het was een frontale aanval op de wetenschappelijke integriteit van een van hun collega’s, Susan Crockford, een Canadese zoöloge en ijsbeerdeskundige, die het had gewaagd op basis van tellingen van het groeiend aantal ijsberen te beweren dat het alarmisme over het uitsterven van deze diersoort misplaatst was. Hoofdauteur was prof. dr. Jeff Harvey, die in Wageningen werkzaam is.

14 tegen één. Het deed mij denken aan de beruchte aanval op Albert Einstein: ‘Hundert Autoren gegen Einstein‘. Volgens de overlevering zou Einstein hier laconiek op hebben gereageerd: If I were wrong, it would only take one.’

Hier de samenvatting van het oorspronkelijk artikel in BioScience:

Increasing surface temperatures, Arctic sea-ice loss, and other evidence of anthropogenic global warming (AGW) are acknowledged by every major scientific organization in the world. However, there is a wide gap between this broad scientific consensus and public opinion. Internet blogs have strongly contributed to this consensus gap by fomenting misunderstandings of AGW causes and consequences. Polar bears (Ursus maritimus) have become a “poster species” for AGW, making them a target of those denying AGW evidence. Here, focusing on Arctic sea ice and polar bears, we show that blogs that deny or downplay AGW disregard the overwhelming scientific evidence of Arctic sea-ice loss and polar bear vulnerability. By denying the impacts of AGW on polar bears, bloggers aim to cast doubt on other established ecological consequences of AGW, aggravating the consensus gap. To counter misinformation and reduce this gap, scientists should directly engage the public in the media and blogosphere.

Bron hier.

Als ik het goed begrijp, staat hier dat men geen feitelijke informatie over de flink groeiende populatie ijsberen mag geven omdat daarmee het klimaatalarmisme wordt ondermijnd en de ijsbeer als icoon van de opwarming van de aarde moet worden afgeschreven. Tja, zo gaan die dingen.

Paul Luttikhuis (NRC) en Frank Straver (Trouw) waren er weer als de kippen bij om deze laster slaafs en onweersproken in Nederland te verspreiden. Zoals gebruikelijk werden klimaatsceptici weer ‘ontkenners’ genoemd en werd het niet nodig geacht om het goede journalistieke beginsel van wederhoor te toe te passen.

Onder de titel, ‘Overleeft de ijsbeer de klimaatdiscussie?’, schreef Paul Luttikhuis:

Over de opwarming van de aarde bestaat veel ‘nepnieuws’. Een onderzoek in het wetenschappelijk tijdschrift Bioscience laat zien hoe klimaatontkenners te werk gaan.

Op het gebied van klimaatverandering is ‘nepnieuws’ al jaren gemeengoed. Degenen die ontkennen dat de aarde opwarmt, dat dit mede door de mens wordt veroorzaakt, of dat het een ernstig probleem is, hebben een grote vindingrijkheid. Ze gebruiken allerlei organisaties die voor buitenstaanders moeilijk van serieuze wetenschappelijke instituten te onderscheiden zijn en websites die over het algemeen heel degelijk ogen. ….

Woensdag verscheen er een artikel in het wetenschappelijk tijdschrift Bioscience, waarin de werkwijze van ‘sceptische’ klimaatbloggers wordt beschreven (hier een blog van een van de auteurs). De onderzoekers, onder leiding van Jeff Harvey van het NIOO-KNAW, het Nederlands Instituut voor Ecologie, hebben gekeken naar de manier waarop op internet wordt geschreven over de ijsbeer, een icoon van de opwarming, in relatie tot het snel verdwijnende Arctische zeeijs.

De onderzoekers laten zien dat klimaatsceptische blogs zich vrijwel allemaal op één website baseren, die van Susan Crockford, zoöloog aan de universiteit van Victoria. Zij schrijft weliswaar veel over ijsberen, maar nauwelijks in peer-reviewed tijdschriften. [Noot HL: onjuist – nepnieuws – zie haar publicatielijst.]

Dit staat haaks op de visie van vrijwel alle wetenschappelijke studies over het lot van de ijsbeer, zeggen de onderzoekers. De meeste wetenschappers gaan er van uit dat de negatieve effecten van klimaatverandering voor de ijsbeer groot zullen zijn, aangezien hun leefomgeving letterlijk onder hen vandaan smelt ….

En onder de titel, ‘Klimaatwetenschappers: Online onzin voedt wantrouwen’, schrijft Frank Straver in Trouw:

Op grofweg de helft van de online klimaatblogs circuleert foutieve, misleidende informatie over klimaatverandering. Via sociale media bereikt zulke desinformatie dagelijks een miljoenenpubliek. Dit kan ’twijfel en wantrouwen’ rond de ernst van klimaatverandering voeden, waarschuwt een groep wetenschappers vandaag in een publicatie in het vakblad BioScience.

De onderzoekers analyseerden negentig klimaatblogs uit verschillende landen. Ongeveer de helft daarvan plaatsen structureel ongefundeerde, niet-wetenschappelijke informatie. “Vaak zijn misleidende gegevens gebaseerd op dezelfde paar bronnen”, zegt hoofdonderzoeker Jeff Harvey, bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW). “Dubieuze blogs praten elkaar na, het is één grote echo.”

Het team van Harvey keek speciaal naar berichtgeving over het smelten van arctisch ijs en de aanwezigheid van ijsberen. Kortstondige positieve cijfers worden neergezet als het bewijs dat het ‘allemaal wel losloopt’, aldus de studie. Een onterecht frame, zegt Harvey, waarmee klimaatschade gebagatelliseerd wordt. Volgens co-auteur Bart Verheggen, klimaatonderzoeker aan de UvA, is het logisch dat ijsberen en poolijs soms even pieken, gedurende de teloorgang. “Biologische effecten zijn vaak niet-lineair.” Schommelingen breken de trend niet.

Voor klimaatexperts is het bij veel blogs, zoals het Nederlandse platform Climategate, volgens Harvey direct duidelijk dat ze bestaan om twijfel te zaaien. Ze zijn vaak niet zo professioneel opgezet als wetenschappelijk gefundeerde klimaatblogs. De onderzochte klimaatblogs zijn óf wetenschappelijk correct, aldus het NIOO-KNAW, of deugden inhoudelijk niet. “Maar voor de invloed op de publieke opinie maakt dat niet uit, die is groot.” Dat merkt de onderzoeker zelf ook. Desinformatie remt de discussie over oplossingen. Het risico bestaat dat het debat blijft hangen op de vraag ‘is klimaatverandering echt zo erg?’

Volgens Harvey is het noodzakelijk dat wetenschappers van zich laten horen. “Wij moeten juiste informatie verspreiden, maar ook desinformatie weerleggen.” Die oproep staat op gespannen voet met brede overtuiging in de wetenschap dat onderzoekers een neutrale, niet-activistische positie moeten innemen.

Aldus Frank Straver.

In de Angelsaksische wereld is er intussen verontwaardigd gereageerd op deze lasterlijke publicatie in BioScience.

Susan Crockford

Zo schreef Larry Kummer op de website van Anthony Watts, WUWT:

Internet Blogs, Polar Bears, and Climate-Change Denial by Proxy’, posted in Bioscience (an Oxford Academic journal).

This is an important new paper by a team of blue-chip authors. It reveals much about modern science, and shows one reason the campaign for policy action to fight climate change has produced so little despite so much invested over the past three decades. It defies standard analysis, so I will take you on a page by page tour. Each page makes a new low! You can draw your own conclusions.

First section of the paper.

The opening repeats scientists’ consensus about global warming, as described in the IPCC’s reports (which I support). But it quickly goes off the rails.

“However, much of the public … believes scientists continue to debate AGW causes or even process …”

People believe that because it is true. The Working Group 1 report in the IPCC’s AR5 (2014) describes the confidence of its conclusions and forecasts. A large fraction of these conclusions are rated “likely” or less, which the IPCC defines as …

To see the many fundamental issues debated by climate scientists, look at the “Climate Change Statement Review Workshop” Climate held by the American Physical Society (APS) in NYC on 8 January 2014. See this summary by Rupert Darwall and the full transcript.

“A blog is a website that contains regularly updated online personal ideas, comments, and/or hyperlinks provided by the writer (Nisbet and Kotcher 2013).”

With commendable precision, the authors define the term “blog” (although that citation does not appear in the references and Google does not show the quote). But the authors do not define the more important and vaguer terms “denier”, “science denier”, “climate change denier”, and “AGW-denier.” Worse, they use these different terms interchangeably. Peer review should have caught this.

“Indeed, credible estimates suggest that the entire Arctic may be ice-free during summer within several decades (Snape and Forster 2014, Stroeve and Notz 2015, Notz and Stroeve 2017), a process that, as has been suggested by both theoretical and empirical evidence, will drastically reduce polar-bear populations across their range …”

The authors fail to mention previous “credible estimates” that have proven to be false. To mention a few…

2002: “Arctic melting will open new sea passages“, in which Peter Wadhams of the Scott Polar Research Institute in Cambridge says “Within a decade we can expect regular summer trade there.” Not by 2012. Not by 2017.

2007: “Arctic summers ice-free ‘by 2013’.” “Professor Wieslaw Maslowski told an American Geophysical Union meeting that previous projections had underestimated the processes now driving ice loss. …So given that fact, you can argue that may be our projection of 2013 is already too conservative.” Nope.

2008: “NSIDC — Arctic melt passes the point of no return, “We hate to say we told you so, but we did.” But the polar ice minimum extents in 2008 and 2017 were almost identical.

“To characterize how blogs and related online sources frame the topic of AGW, we identified a total of 90 blogs covering climate-change topics that mentioned both polar bears and sea ice.”

This is climate science, so the paper neither identifies the 90 blogs nor the methodology used in this analysis. There is no Supplement with that additional information.

About Susan Crockford and her work.

The next section is the core of the paper, examining her writings about polar bears. The authors misrepresent her qualifications and her analysis. Any competent peer review would have forced revisions.

“Approximately 80% of the denier blogs cited here referred to one particular denier blog, Polar Bear Science, by Susan Crockford, as their primary source of discussion and debate on the status of polar bears. Notably, as of this writing, Crockford has neither conducted any original research nor published any articles in the peer-reviewed literature on polar bears. …scientists such as Crockford who are described as “experts” on denier blogs in fact typically have little in the way of relevant expertise, and their expertise is often self-manufactured to serve alternative agendas.”

This is a serious misrepresentation of relevant facts. The authors fail to mention her Ph.D. in zoology (her dissertation mentions polar bear evolution) and her peer-reviewed publications (details here). She is even cited in a paper published in Bioscience.

En zo gaat hij door.

Zijn conclusie:

This paper follows the forms of science without its substance. In this respect is resembles pseudoscience more than science.

This paper demonstrates the often discussed institutional failures in modern science. Papers whose claims are easily disproven. Sloppy peer review. Politicization. These are the elements creating the replication crisis, slowly spreading through the science (details here). …

Let’s hope that scientists begin institutional reforms as soon as possible. The rot seen in this paper, directed as it is at a major public policy issue, can have ugly repercussions.

Lees verder hier.

Natuurlijk heeft Susan Crockford ook steun gekregen van andere wetenschappers. Zo schreef Thomas W. Fuller2 op ‘Climate Scepticism’ onder de titel: ‘Climate Scientists Harassing Women (asexually of course) – Again – Matt Lauer, Meet Michael Mann’:

Consensus climate scientists have long been personal and damning in their criticism of those who don’t agree with them. They’ve threatened physical violence (Ben Santer: “Next time I see Pat Michaels at a scientific meeting, I’ll be tempted to beat the crap out of him. Very tempted.”). They of course use the epithet ‘denier’ specifically to associate opponents with those who deny the Holocaust occurred.

But when they talk about male scientists they are somewhat restrained. … But when Mann speaks of Judith Curry, another climate scientist who disagrees with some consensus positions, he says ‘she is a carnival barker in the circus of climate denial.’ This is somewhat odd, as Judith Curry has 224 scientific publications credited to her–Mann is calling her a denier of a science she is helping create. She is also dismissively referred to on blogs published by climate scientists as ‘Aunt Judy’ and much worse.

The same is true for scientists like Sally Baliunas, Jennifer Marohasy, even consensus female scientists like Tamsin Edwards (called a ‘careerist’ by Josh Halpern for not being critical enough of lukewarmers). While male scientists definitely get their share of criticism–even abuse–with females, the invective seems more personal.

Now it is the turn of Dr. Susan Crockford, who has been a zoologist for 35 years. Despite that, despite her PhD from the University of Victoria in Canada, despite over 30 scientific publications, she is now classed as a ‘denier.’ …

Lees verder hier.

Wie is Jeff Harvey?

Jeff Harvey, hoofdauteur van het gewraakte artikel in BioScience, is hoogleraar in Wageningen. De foto hiernaast is ontleend aan zijn website. Hoewel hij als bioloog waarschijnlijk over beperkte kennis beschikt van de klimatologie en bij mijn weten geen enkele publicatie op dat terrein op zijn naam heeft staan, stelt hij zich op als de Torquemada van de menselijke broeikashypothese (AGW = ‘Anthropogenic Global Warming’). Een ieder die kritiek daarop durft te hebben, wordt door hem geïntimideerd en genadeloos neergesabeld.

In ons boek, ‘Man-Made Global Warming: Unravelling a Dogma‘, (Hans Labohm, Simon Rozendaal, Dick Thoenes, Multi-Science Publishing Co. Ltd.), heb ik over mijn ervaringen met hem geschreven onder de titel: Modernday Scientific Inquisition: A Case Study’.

Ik pik er een aantal fragmenten uit.

After having suggested to Hans Labohm’s employer that he should sack him, which failed for obvious reasons, the omnipresent Jeff Harvey changed tack and came up with more serious comments, which not only show his expertise in his scientific field – biology – but also his firm commitment to his convictions, which seemed to justify a his special passionate style of scientific discourse which was, until then, unfamiliar to us. It makes fascinating reading in various respects.

Dear Dr. Labohm,

I would like to respond to your article (jointly authored with D. Thoenes) which appeared in the ‘Volkskrant’ (Saturday 7/6) entitled, ‘Europa hecht ten onrechte aan Kyoto’ (Europe unjustifiably attaches importance to Kyoto), which paints, in my view as a senior scientist, a very misleading impression about the issue of global warming. I will tell you why. …

En dan volgt een uitleg over wat gewoonlijk voor de klimaatconsensus doorgaat.

Vervolgens:

For their part, the contrarians, of which I assume you are one, are not taking this con­sensus lying down, and are using science to question the seriousness, or even existence, of global processes that the scientific community knows are occurring. The reality is that this has very little to do with science, but more to do with a corporate agenda of looting and polluting for profit, such that science, of which there is little to support the hollow ar­guments of the contrarians, becomes an extension of corporate power through a multi­million dollar media campaign aimed at confusing the public and policy makers. More­over, thanks to the billions of dollars that are invested into right wing think tanks and public relations firms, corporations are attempting top create enough doubt in the minds of the public which will deflect from the need for real reform. This metaphoric war is not being waged through proper scientific discourse, because science does not support the arguments that you have put forward. Instead, it is being fought through a sophisticated media campaign in newspapers, radio, books and television, which have not been scrutinized for the accuracy of the science. In other words, the article you co authored con­tains virtually no credible science but considerable misinformation   it was not peer-reviewed and would never stand the chance of being published in a journal like Science or Nature. I was an associate editor at Nature 2 years ago and I can vouch for that.

En zo gaat hij nog bladzijden door.

Enkele fragmenten uit mijn reactie:

Apparently, you believe that there is no room for legitimate differences of view on the issue of global warming. You are suggesting that Thoenes and I have a hidden agenda much like the ‘corporate agenda of looting and polluting for profit’ and that we belong to those who become ‘an extension of corporate power through a multimillion dollar media campaign aimed at con­fusing the public and policy makers’. I can assure you that that is not the case. We are in­dependent from industry, both intellectually and financially. We are simply con­cerned about the single mindedness with which the proponents of the global warming thesis promote their case and the absence of any opposing views in the media. …

As regards ‘corporate myths and the methods of manipulation of environmental issues’ my feeling is that the Netherlands (or European) industry is not very successful compared with the steady advancement of environmental policies. By the way, I welcome the achieve­ments in this field, because I also like a clean environment. But at the same time I believe that en­viron­mental policies should be subject to careful cost-benefit analysis – not only to alleviate the burdens for our industries, but also for the population at large – and should take due account of the uncertainties and caveats of scientific research. They should also be subject to open debate and not be restricted to the experts.

Aldus enkele fragmenten uit mijn reactie aan Jeff Harvey

Ik sloot af met enkele indrukken van de persoon Jeff Harvey

Jeff Harvey is an almost perfect example of the environmental/scientific activist. He is smart and eloquent. He belongs to a new breed of almost autistic green totalitarians. He is our Big Brother who is closely watching us and is eager to lead us towards his Utopia. He does not tolerate dissent. He does not shy away from using intimidation. He does not want to be confused by the facts, because he has already made up his mind. Let there be no doubt, he is acting in good faith … his own!