De Belgische klimaatpaus, Jean-Pascale van Ypersele, mocht onlangs weer eens flink uitpakken met het aanwakkeren van de klimaathysterie en de ellende die onze Zuiderburen te wachten staat.

In januari 2016 schreef ik over Van Ypersele:

De Belgische vice–voorzitter van het VN–klimaatpanel (IPCC), Jean–Pascal van Ypersele, heeft zich kandidaat gesteld voor de opvolging van Rajendra Pachauri. Van Ypersele staat bekend als een klimaatalarmist pur sang, die discussies met klimaatsceptici in de regel uit de weg gaat en hun activiteiten zo mogelijk zelfs tracht te verhinderen. Nochtans slaagde het Belgische weekblad ‘Trends’ er in hem te strikken voor een discussie met ondergetekende in Brussel aan de vooravond van de klimaattop in Bali in december 2007. De betrokken journalist, Eric Pompen, had veel tijd geïnvesteerd in de voorbereiding daarvan. Maar op een of andere manier verscheen er slechts een sterk verkorte en verwaterde versie van een halve pagina van het dubbelinterview in ‘Trends’. Tja, zo gaan die dingen in België. Daar stond tegenover dat de lange versie wèl op internet werd gezet. Ten einde deze aan de vergetelheid te ontrukken, volgt hier de onverkorte tekst.

Zie verder hier.

Maar Van Ypersele geeft niet op met het uitdragen van het klimaatalarmisme.

Onder de titel, ‘Belgische expert: ‘Het is onvermijdelijk: grote delen van Vlaanderen zullen onder water komen te staan”, schreef ‘De Tijd’:

“Er valt niet te voorkomen dat er grote delen van Vlaanderen onder water komen te staan.” Een verontrustende boodschap, die Jean-Pascale Van Ypersele (60) met de glimlach brengt. Hij is immers een optimist. Maar toch voorspelt de wereldvermaarde klimaatwetenschapper niet veel goeds voor ons land, voor weinig landen eigenlijk.

De adellijke professor Jean-Pascale Van Ypersele is kind aan huis bij de Verenigde Naties, in de vorm van klimaatexpert, adviseert presidenten over de stijgende zeewaterspiegel en was jaren vicevoorzitter van het IPCC, het Intergovernmental Panel on Climate Change. Dat is het belangrijkste wetenschappelijke klimaatpanel ter wereld, dat al bekroond werd met de Nobelprijs. …

Twee jaar geleden was hij een van de favorieten om voorzitter te worden van datzelfde klimaatpanel, in opvolging van de Indiase econoom Rajendra Pachauri. Een belangrijke functie, namelijk het wereldwijde gezicht zijn van de strijd tegen klimaatverandering. Maar Van Ypersele greep er net naast.

Maar zijn strijd tegen de klimaatverandering gaat ongemoeid verder. Van Ypersele ging weer les geven aan de Université Catholique de Louvain (ULC) en schreef een boek. De Nederlandse vertaling ligt vanaf maandag in de winkelrekken: ‘In het oog van de klimaatstorm’. In een interview met De Tijd en L’Echo waarschuwt hij voor de gevaarlijke gevolgen, ook voor ons. Want België ligt ook in dat oog. …

En die negatieve gevolgen zullen ook in Vlaanderen voelbaar zijn. “We kunnen niet voorkomen dat grote delen van de regio onder water komen te staan. Binnen driehonderd jaar, misschien vroeger: het zal gebeuren. Een groot deel van de regio ligt niet zo hoog boven het zeeniveau.”

Vooral de kuststreek zou getroffen worden. Volgens Van Ypersele zullen de dijken met haar appartementsblokken niet eeuwig kunnen blijven bestaan. …

Volgens Van Ypersele kunnen we de klimaatverandering niet meer terugdraaien. Maar een halt proberen toeroepen, kan wel: “We kunnen er wel voor zorgen dat het zo weinig mogelijk gebeurt. En dat de zeespiegel geen 5 maar 3 meter stijgt.” …

Van Ypersele pleit ervoor dat politici de situatie ernstiger nemen. “De volgende discussie moet niet gaan over de verdeling van een aandeel van 5 of 7 procent hernieuwbare energie, maar over 30 procent. En daarna 50 procent, en 70.”

Aldus Van Ypersele.

Lees verder hier.

Hoe is het mogelijk dat Van Ypersele weer ongeremd mag fabuleren in ‘De Tijd’. Zijn denkbeelden over zeespiegelstijging liggen zelfs vér buiten het maximum van de projecties van de club waarvan hij vice-voorzitter was: het VN-klimaatpanel (IPCC). En staan in helemaal geen verhouding tot de werkelijke zeespiegelstijging van ong. 20 cm. per eeuw (langs onze kusten). Bovendien, de invoering van ‘hernieuwbare’ energie leidt niet tot vermindering van de CO2-uitstoot, zoals zowel theoretisch als in werkelijkheid is aangetoond. Wat drijft deze hoogleraar dan toch om het publiek te bestoken met zijn feitenvrije, apocalyptische toekomstvisioenen? En wat beweegt een interviewer toch om te verzuimen hem het vuur na aan de schenen te leggen over de bron van zijn beweringen?

Er is dus weer werk aan de winkel voor de EU taskforce ter bestrijding van nepnieuws.

Zoals Mark Twain zei:

There is something fascinating about science. One gets such wholesale returns of conjecture out of such trifling investment of facts.