Kees de Groot.

Een gastbijdrage van Kees de Groot.

Eind januari verscheen op de website “Whatsupwiththat” een interessante grafiek, die hierboven te zien is.

Die grafiek toont allereerst duidelijk het falen van de klimaatlobby. Immers, sinds die lobby in begin jaren negentig actief werd, is het gebruik van fossiele brandstoffen wereldwijd met meer dan 50% toegenomen.

Nog interessanter is om eens uit te rekenen wat de wereld nog te doen staat als de ambitie zou zijn om het gebruik van fossiele brandstoffen in het jaar 2050 met 90% terug te brengen.

We weten hoeveel dagen we nog hebben tot dat magische jaar: minder dan 12000! We gebruiken nu volgens het ‘International Energy Agency’ ~ 11000 miljoen ton olie -equivalent aan fossiele brandstof per jaar.

Dus moeten we vanaf vandaag tot 2050 elke dag bijna 1 miljoen ton olie-equivalent minder gebruiken dan de dag ervoor.

Als we ons huidig energiegebruik willen handhaven, moet er op onze aarde:

òf elke dag een kernenergie centrale van 1500 MW vermogen worden bijgebouwd

òf elke dag 14 miljoen zonnepaneeltjes van 295W worden bijgeplaatst

òf elke dag 1500 nieuwe windturbines van 2MW worden geplaatst.

Een mengsel van elke dag een kerncentrale van 500 MW, 500 molens van 2 MW en 4,7 miljoen zonnepanelen van 295W mag ook.

Indien Nederland met 0,7 % van het wereld ‘BNP’ in de pas wil blijven lopen hebben we de keus uit:

  • Of we bouwen elk jaar 3,8 kerncentrales met elk een vermogen van 1 GW.
  • Of we zetten jaarlijks 3832 nieuwe windmolens neer van 2 MW.
  • Of we installeren jaarlijks 35 miljoen zonnepanelen van 295 W.

Wel moet dan daarnaast nog even wat andere problemen worden opgelost, waarvan ik er twee noem:

-Voor de niet-vraag-gestuurde wind en zonne-energie moet veel energie buffercapaciteit worden gebouwd, tegen onbeschrijfelijk hoge kosten.

-Voor de luchtvaart moet een nieuwe brandstof worden bedacht. Biobrandstof spaart geen CO2, dus het moet wat anders zijn.

Het is jammer dat een econoom als Ed Nijpels of een fysicus als Jan Terlouw die beiden tijdens hun universitaire studie geleerd hebben kwantitatief en rationeel te denken, nooit uitgelegd hebben welke concrete maatregelen nodig zijn om de energietransitie tot stand te brengen en wat die maatregelen onze maatschappij zullen gaan kosten