De Energiewende is duur, héél duur. En het klimaateffect daarvan is zó klein dat het niet meetbaar is, ook niet aan het eind van deze eeuw.

In 2004 verklaarde de toenmalige Duitse milieuminister, Jürgen Trittin (Groenen): ‘Es bleibt dabei, dass die Förderung erneuerbarer Energien einen durchschnittlichen Haushalt nur rund 1 Euro im Monat kostet – so viel wie eine Kugel Eis.’ Dat bleek onjuist – desinformatie van overheidswege.

De energiearmoede in Duitsland neemt toe. De Europese Commissie wenst meer transparantie ter zake maar Duitsland ligt dwars.

Onder de titel, ‘Deutschland lehnt Messungen zu Energiearmut ab’, schreef Stefan Schultz in ‘Der Spiegel’:

Honderdduizenden Duitse huishoudens worden regelmatig afgesloten van stroom of gas. Brussel wil de lidstaten verplichten om meer gegevens over energiearmoede te verzamelen. Maar de Duitsland ligt dwars.

Jürgen Trittin.

Ze wassen zich met koud water, hebben geen licht, hebben geen toegang tot telefoon of internet, kunnen hun voedsel niet koelen en gebruiken hun fornuis niet. Als het nutsbedrijf elektriciteit of gas afsnijdt bij arme mensen wegens onbetaalde rekeningen, heeft dat verstrekkende gevolgen voor hun leven. Daarbij bestaat het risico van versnelde sociale achteruitgang.

‘Energiearmoede’ noemt de Europese Commissie dit fenomeen. En het is moeilijk om daarin inzicht te krijgen. ‘Er is een gebrek aan duidelijkheid over hoe sociaal kwetsbare consumenten het beste kunnen worden beschermd tegen energiearmoede’, stelde de Commissie eind 2016 vast.

De Commissie wil de EU-lidstaten dan ook verplichten het verschijnsel nader te bestuderen. De staten zouden energiearmoede in de toekomst moeten meten en regelmatig moeten monitoren. Daartoe heeft Brussel opgeroepen in het kader van de besprekingen over de zogeheten EU-energie-unie, een wetgevingspakket dat de Europese elektriciteitsmarkt beter beoogt te integreren en te coördineren.

Energiearmoede is ook een probleem in Duitsland. Elk jaar worden meer dan 300.000 huishoudens van de stroom afgesloten en ongeveer 60.000 huishoudens van het gas. Voor miljoenen andere mensen vormt dit een voortdurende bedreiging. Er is echter geen nauwkeurige definitie van wanneer een huishouden door energie-armoede wordt getroffen, noch is er een duidelijke strategie om het aantal huishoudens in de problemen te verminderen.

De regering verzet zich echter tegen het initiatief vanuit Brussel. Duitsland is ’tegen elke formulering die kan worden opgevat als een verplichting’ om het aantal huishoudens in energiearmoede te meten, zo wordt gesteld in vertrouwelijke diplomatieke correspondentie waarvan ‘Der Spiegel’ inzage heeft gekregen….

Lees verder hier.

Hoewel het virus zich ook onder andere partijen heeft verspreid, is het toch vooral Links dat zich als klimaatbevlogen profileert. Ze hebben er nooit bij verteld wat dat allemaal zou gaan kosten en dat dit grootschalige energiearmoede zou opleveren, waardoor vooral hun traditionele achterban zou worden getroffen. Als dat kwartje eindelijk valt, zullen de mensen zich bedrogen voelen. En dat zou grote politieke verschuivingen kunnen opleveren.