Een gastbijdrage van Peter van Beurden.

Wie brengt er nu eens zo objectief mogelijk de kosten en baten in beeld. Steeds wordt er van alles weggelaten. Zowel bij pro als contra.

Laat iedereen zich eens vermoeien een zo eerlijk mogelijk verhaal te vertellen. Dus niet de baten weglaten, maar ook niet de kosten van opslag. Niet de rentelast weglaten of het renteverlies op geïnvesteerd kapitaal, maar ook niet door doe–het–zelf–verhalen de reële kosten oppoetsen. Niet de levensduur van het ene systeem onbesproken laten van het andere enz. Deze site zou een bijdrage kunnen leveren die objectiviteit door inhoudelijke kritiek op de onvermijdelijk gekleurde standpunten war minder rozig of koolzwart te maken.

Het verslag van de bijeenkomst in de Balie over de operatie “VAN HET GAS AF” bracht enige verduidelijking op dat punt.

https://www.elsevierweekblad.nl/nederland/achtergrond/2018/06/live-gasdebat-626794/

Simon Rozendaal.

Het belichten van de standpunten vanuit verschillende hoeken gaf wel wat inzicht. Simon Rozendaal had een duidelijk betoog. Kernachtig en helder. De beste manier om minder CO2 de lucht in te blazen is gas in plaats van steenkool of olie te verbranden. Verbrand dus onbruikbare restproducten en vul dat aan met gas. Voorrang verlenen aan overtollige wind– en zonnestroom drijft alleen de prijs op omdat daarnaast een gascentrale als back-up noodzakelijk is. Tenzij je dat met nog duurdere accu’s wilt regelen. Mogelijk dat het op termijn nog lukt die opslag betaalbaar te regelen.

Hans Werner Sinn heeft daar overigens goed gedocumenteerd een hard hoofd in. Zie hier.

Trump heeft ondanks de terugtrekking uit het Parijse klimaatakkoord de beperking van de CO2 uitstoot door de inzet van schaliegas inmiddels blijkbaar ruimschoots gehaald.

Is er op zich iets mis met van het gas af? Op zich niet omdat dat gas beter als grondstof dan als brandstof gebruikt kan worden mits er een deugdelijk en betaalbaar alternatief is en dat lijkt er vooralsnog niet te zijn. Dat werd in het betoog van de Groningse professor wel duidelijk. Al was zijn betoog te vol, te ingewikkeld en te onvolledig. Op de getoonde en besproken manier ontstond er geen totaalplaatje. En bleef de scan door rode of groene kaartjes opsteken “vóór of tégen” daardoor onduidelijk. Wel werd duidelijk dat er nog vele jaren gas gebruikt zou worden. Alleen de consequenties voor de burger kwamen in beeld, de industriële energievraag werd er niet in betrokken.

De dame in het gezelschap had niet zo’n helder en feitelijk betoog, zij moest het via haar kinderen toch primair vooral van de emotie hebben. Dat vind ik nooit zo’n sterk punt. Overigens ontspon zich daarna toch wel een zinnig verhaal. Beginnen in oude wijken met renoveren en energiezuinig maken van woningen en “van het gas af” laten beginnen in die wijken waarin aantoonbaar de leidingen aan vervanging toe zijn. Laten de landelijke – en gemeentelijke overheden en de netbeheerders in samenspraak met bewoners en bouwers dat maar eens eerst grondig in kaart brengen. Daarnaast is het geen gek idee alle echte nieuwe bouwplannen zodanig te binden aan een aangepaste bouwverordening dat die woningen maximaal energieneutraal tot energieleverend worden gebouwd. En industriële restwarmte maximaal wordt benut. Dat past bij het beeld van de zuinige Nederlander.

Los van het discutabele CO2–verhaal is dat, alleen al vanuit het oogpunt dat gas in principe eindig is, geen gek idee. Maar vooral een overheid moet zéér kritisch zijn op kapitaalvernietiging. Uiteindelijk opereert zij met het geld van haar burgers. De rekening komt uiteindelijk altijd, direct of indirect, daar terecht.

Syp Winia.

Syp Wynia had een helder betoog waarin de kosten van de hele operatie en het gemak waarmee overheidsfunctionarissen met leningen strooien kritisch werden bekeken. Ook daar hoort een eerlijk kostenplaatje bij. Het gemak waarmee overheden over de portemonnee van haar burgers beschikt zonder er die feitelijk bij te betrekken is ronduit stuitend.

Een goed gedocumenteerde berekening hoort het begin te zijn van een dergelijke operatie. Ook al kun je de genoemde 500 miljard verminderen met de bespaarde energielasten. € 70.000 per huishouden is tenslotte geen kleingeld. En met de ene mond belijden dat de hypotheeklast in Nederland te hoog is en zo gemakkelijk doen over een extra hypotheek staat haaks op elkaar. Hoe lang beklijven dure lessen bij politici.

Ook de benadering vanuit de bouwhoek mocht er zijn. Eerst goede plannen, alles afstemmen op de beschikbare vakmensen en niet te ver en tegen te hoge kosten voor de muziek uitlopen. Het braafste jongetje van de klas zijn is echt niet nodig. Net zo min als een standbeeld voor de bevlogen politici. Een gekozen overheid die op deze manier geconfronteerd wordt met de stem van het volk mag zich best eens afvragen wat dienstbaar zijn aan de samenleving feitelijk betekent.

Peter van Beurden.

Helaas schitterden onze gekozen politici door afwezigheid hetgeen terecht werd opgemerkt door de discussieleider. Misschien konden ze daar ook niet meer komen doen dan zeggen dat het VN- klimaatpanel (IPCC) hen om een boodschap had gestuurd en zijn hun boodschappenbriefje verloren hadden. Iets dat me vanuit mijn kinderjaren is bijgebleven en me nu nog steeds het schaamrood naar de kaken jaagt.

De hele CO2–discussie bleef angstvallig buiten beeld waarmee ook zin en onzin van de operatie natuurlijk op dat punt op losse schroeven staat. Zelfvoorzienend zijn is een mooi doel, maar in welke sectoren lukt ons dat en kan dat eigenlijk wel en moet je dat willen? De aarde hoeft niet gered te worden, de democratische rechtsstaat misschien wel.

Aldus Peter van Beurden.