Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Losgezongen! Dit is wat wij kunnen concluderen over de overheid die de kiezer objectief zou behoren te informeren. Dit is nu juist zeer de vraag. We lezen in Elsevier:

Het risico bestaat dat naarmate de formatie langer duurt, de onderhandelaars steeds verder losgezongen raken van de verkiezingen die hen op het paard hesen.

Wimar Bolhuis [Leidse promovendus in zijn proefschrift over verkiezingsbeloften van Kabinetten van de afgelopen 30 jaar] over het Regeerakkoord van het zittende Kabinet: de beloofde grootste lastenverzwaringen voor het bedrijfsleven vonden geen doorgang. Het is (…) een van de meest afwijkende keuzes in kabinetsformaties in de recente politieke geschiedenis. Vertwijfeld vraagt Bolhuis zich af: wie lobbyt er eigenlijk voor de burger.

Vanzelfsprekend worden die kosten afgewenteld op de burger. Zo valt dan ook te lezen:

Zelfs als in 2019 de loon- en inkomstenbelasting wat naar beneden gaat, weegt dit niet op tegen de combinatie van hogere BTW, hogere milieu-, klimaat- en energielasten, en hoger premies voor werknemers- en zorgverzekeringen.

Bron: Elsevier

Nu is ook van meer kanten te horen dat de burger via de boodschappen moet opdraaien voor kosten van milieuschade. Het criterium dat milieuactivisten hier kennelijk aan de burger willen opleggen, lijkt zoiets als het opleggen van de leefwijze van de jager/verzamelaar van 20.000 jaar geleden.

Je vraagt je af in welk parallel universum die activisten leven. We hebben inmiddels milieuwetten waarbij wij verdrinken in de regeltjes, die de burger al handenvol geld kosten. Het is dan ook hier weer het bekende rupsje-nooit-genoeg, want het is duidelijk dat dergelijke willekeurige planeconomisch ideologisch ingegeven oprispingen slechts bedoeld zijn om de burger steeds meer in de macht van NGO’s te krijgen en te dwingen tot bovengenoemde leefwijze.

In dit licht is het interessant te weten dat voor de ruim 70 miljoen doden door honger in de periode na 1920, 80% verantwoordelijkheid lag bij marxistische regiems (Stalin, Mao en Pol Pot). Wij zien thans eveneens de rampzalige gevolgen van de linkse chef van Venezuela en de grote “hervormer” Mugabe, beiden dictators die hun eens zo welvarende landen onder de armoedegrens wisten te duwen.

[Bron: Het boek ‘Enlightenment now’; Steven Pinker (pagina 78-96)]

Ik vrees derhalve dat het lot van de volgende generaties niet in goede handen is bij de huidige van de werkelijkheid losgezongen activisten zoals NGO’s, die de democratie verdringen en wel de dienst uitmaken bij het beleid. Niet verwonderlijk roepen de enorme discrepanties tussen sussende kostenbeschouwingen door de overheid en de realiteit vragen op.

Deze hele maatschappij is door het sprookje van de AGW-hypothese (‘Anthropogenic Global Warming’: door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) van de realiteit losgezongen en heeft de strategische doelen voor het in standhouden van de welvaart voor de komende generatie losgelaten en vervangen door de welvaartvernietigende Klimaatwet onder leiding van een linkse dictatuur.

Het NOS-journaal fungeert veelzeggend thans avond aan avond als propagandazender om de burger angst in te boezemen voor het natuurverschijnsel klimaatverandering. Pravda en Lysenkoïsme van de Lage Landen! Ergo, wederom een linkse agenda. Zou minister Slob ook niet eens de NPO kunnen gelasten zich te houden aan de journalistieke plicht tot objectieve berichtgeving?

Men begint thans in alarmistische kringen zich wat ongemakkelijk te voelen nu de observaties van temperatuur, het geheel in de geest van Michael Mann evident manipulerende gerommel met de data dat homogenisatie heet, de lustig gedijende ijsberen, het aanwassende Poolijs etc. in de kijker lopen. Bovendien zijn tot op heden al die beloofde rampen, klimaatdoden, klimaatvluchtelingen etc. die gepaard hadden moeten gaan met die verschrikkelijke opwarming door de feiten gelogenstraft. De mislukte uienoogst van dit jaar, breed uitgemeten door het NOS-journaal van 31 oktober, is weer zo’n “bewijs” voor die verschrikkelijke opwarming. Ik herinner mij nog de mislukking van de uienoogst in 1974 door aanhoudende regen en koude. Het NOS-journaal en de weermannen en –vrouwen helpen kennelijk graag mee met de kersenpluk.

Het wil al met al niet zo vlotten met die verschrikkelijke opwarming. Deze afstraffing krijg je als je te lang de ogen sluit voor de observaties en maar blijft geloven in je planeconomische ideologie. Lijkt mij niet verdedigbaar en helemaal al niet zonder wetenschappelijke onderbouwing, maar slechts met heel veel bluf over o.a. die imaginaire 97% consensus en statistisch incorrecte 95% zekerheid van het IPCC waar het de ondeugdelijke klimaatmodellen betreft. Zie deze beschouwingen. Plus commentaren.

Nu heeft het IPCC wat gas teruggenomen. Zie hier

Dit lijkt mij een positieve ontwikkeling. Immers, wij kunnen bijvoorbeeld ook verwijzen naar onze eigen overheid die er, zoals al eerder aangestipt, wel erg merkwaardig lage kostencijfers op na hield, en houdt, waaronder die onzin over subsidieloze windmolens op zee.

Wij worden dus voor het lapje gehouden. Zie hier. De werkelijke kosten van die klimaatonzin om de zakken van de windmolen-industriëlen te vullen bedraagt het tienvoudige door het invoeren van een klimaatdictatuur. Tja, zo vinden ogenschijnlijk uitersten elkaar, op voorwaarde dat beide partijen er aan verdienen, financieel of politiek. Dit begint kiezers op te vallen.

De conclusie is dat de betrokken politici van de werkelijkheid zijn losgezongen en slechts denken in voorgekauwde klimaatmodellen, het in hun broek doen voor Greenpeace, Milieudefensie en andere NGO’s en de democratie en de rechten van de burger door marxistische PR-propaganda om zeep laten helpen. Hoe links is al deze klimaatonzin? Zie hier: er is door het Europese Parlement besloten tot een klimaatdoel van 55% op instigatie van D66, GroenLinks, PvdA. Doodeng eigenlijk dat het zo makkelijk is om de grootste verspilling in de geschiedenis te bepleiten om een natuurverschijnsel te “bestrijden” op basis van een planeconomische ideologie en hebberige industrie. Jammer dat zo veel politici zich zo makkelijk hebben laten inkapselen / intimideren door deze ideologie en hun gezond verstand hebben uitgeschakeld.

Derhalve geldt onverkort:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.