Arjen Lubach.

De hofnar was een officiële grappenmaker aan het hof van een vorst. De functie kon zowel door mannen als vrouwen worden uitgeoefend. De nar spotte met allerlei dagelijkse zaken, zoals de kerk, burgers en de adel. De hofnar was niet alleen een grappenmaker, maar was vaak ook een raadgever van vorsten. De hofnar verdween in de achttiende eeuw doordat de hoven steeds minder belangrijk werden in de samenleving.

Maar tegenwoordig hebben sommige cabaretiers de rol van de hofnar weer nieuw leven in geblazen, niet alleen wat de grappen betreft, maar ook wat betreft de adviesfunctie – in dit geval voor de hele samenleving. Arjen Lubach is daar één van. En hij doet dat op briljante wijze.

Eerder prikte hij de ballon van ‘groene’ stroom door. Ik schreef daarover:

In zijn analyse slaagde Arjen Lubach er er in tien minuten in opening van zaken te geven en decennia van tendentieuze informatie en het verhullen van nadelen van groene stroom door de ‘kwaliteits’media te corrigeren. Laten we hopen dat zulks aanleiding zal geven de groene hysterie te beoordelen voor wat het is: een hoop poppenkast.

Zie verder hier (vanaf 14.55).

Op dezelfde briljante wijze schonk hij zondag aandacht aan kernenergie, waarbij hij opnieuw geen heilige huisjes spaarde.

Uitgangspunt van Lubach was dat de CO2-uitstoot diende te worden verminderd. Kernenergie stoot geen CO2 uit. Maar de bouw van een reactor vergt natuurlijk wèl fossiele energie. Bovendien produceren kerncentrales op momenten dat er stroombehoefte bestaat, hetgeen niet het geval is met zonne–energie en windenergie, die onregelmatig stroom leveren. De fluctuaties dienen met fossiel–gestookte centrales worden glad gestreken.

Maar voor heel veel mensen is kernenergie taboe. In een vraaggesprek wees Faiza Oulahsen van Greenpeace op de problemen met Tsjernobyl en Fukushima, de ergste kernrampen uit de geschiedenis en dus ook de twee meest gebruikte argumenten tegen kernenergie. Aldus Lubach.

Maar de aardbeving gevolgd door een tsunami, die de kerncentrale in Fukushima verwoestte, kostte het leven aan 19.000 mensen. Daarentegen heeft Fukushima nog slechts één leven gekost wegens een overdosis straling.

Bij Tsjernobyl vielen 62 doden en lopen er volgens de WHO nog zo’n 4.000 mensen een verhoogde kans op kanker rond. Dat is veel, maar we hebben het over de twee ernstigste kernrampen in de geschiedenis: de één met een totaal verouderde centrale en de andere als gevolg van een natuurramp. Maar het blijkt dat alle andere vormen van energieopwekking veel dodelijker zijn.

Het piepkleine streepje onderaan is kernenergie. Zelfs groene stroom is dodelijker dan kernenergie. De stuwdammen voor waterkracht breken ook wel eens door. De ergste ramp daarmee was in 1975 in China. Toen verdronken 26.000 mensen en werden miljoenen mensen dakloos.

Vervolgens schonk Lubach aandacht aan het afvalprobleem dat hij tot zijn juiste – kleine – proporties terugbracht.

Zouden we dan toch aan de windmolens en zonnepanelen moeten? In antwoord op die vraag wees Lubach erop dat er in de belangrijkste scenario’s in het recente rapport van het VN-klimaatpanel (IPCC) meer kernenergie moest komen. In het meest realistische scenario zou er 6 keer zo veel kernenergie dienen te komen. Het IPCC zegt: we moeten wel. Maar veel milieuclubs zitten nog in de ontkenningsfase.

Ondanks decennialange, enorme inzet op zon en wind is het aandeel daarvan in de totale energieproductie nog steeds minimaal.

Conclusie: We moeten nu cleaire energie niet uitsluiten. Het moet dus uit de taboesfeer.

Aldus Arjen Lubach.

Bekijk en geniet verder hier (vanaf 11.00 minuten.)

Maar je bent scepticus of je bent het niet. Dus toch nog even bij wijze van voetnoot een dompertje op deze positieve boodschap. Volgens de nieuwste inzichten heeft CO2 bij lange na niet zo’n grote invloed op de opwarming van de aarde (eigenlijk atmosfeer) als tot voor kort werd aangenomen. En een beetje opwarming is gunstig voor de plantengroei, landbouw, economie en dus voor de mens. Dus waarom zouden we CO2 moeten demoniseren en de uitstoot daarvan tegen megakosten moeten reduceren?

En voorts, kernenergie wordt voornamelijk gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. Maar elektriciteit neemt hooguit 20% van het totale energieverbruik voor zijn rekening. Voor die overige 80% biedt kernenergie (vooralsnog?) geen oplossing.

Gerelateerd: