De nieuwe D66-voorman, Rob Jetten, heeft zich de laatste tijd als krachtig pleitbezorger van het ontwerp–klimaatakkoord geprofileerd. Dat is niet niet bij iedereen even goed gevallen.

In de Volkskrant schreef Jetten op 1 januari:

Kritiek op Klimaatakkoord conservatieven onwaardig. We zouden trots moeten zijn op het Klimaatakkoord als staaltje Hollandse samenwerking.

Op de drempel van de Kerstdagen werd het ontwerp–Klimaatakkoord gepresenteerd. Geen dag te vroeg. Want binnen elf jaar willen we de Nederlandse CO2–uitstoot halveren.

Het akkoord is een typisch Hollands staaltje samenwerking. Geen land laat zoveel mensen en belangen meepolderen om te komen tot een gedragen aanpak. Honderden deskundigen, maatschappelijke organisaties, vakbonden en energiebedrijven zaten aan tafel. Linkse leiders als Diederik Samsom en Kees Vendrik werkten innig samen met voormalig VVD–leider Ed Nijpels aan honderden maatregelen voor een beter klimaat.

Daar valt toch wel wat op af te dingen. Bij mijn weten waren ingenieurs die de technische haalbaarheid van al die mooie plannetjes hadden kunnen beoordelen ondervertegenwoordigd, zo niet geheel afwezig. En nog ernstiger, de burger, die uiteindelijk de rekening moet betalen, was helemáál niet uitgenodigd.

In de laatste week van het jaar volgde echter ook nog een ander oer–Hollands fenomeen. Nog vóór het akkoord is doorgerekend, besloten oppositie en opiniemakers van links tot rechts het alvast flink te bekritiseren.

De kritiek richt zich deels op de rol van de industrie, maar het meest prominent komt een heel nieuw punt naar voren. Het zou zinloos zijn om in Nederland iets aan klimaatverandering te doen. De redenering is simpel. Nederland is verantwoordelijk voor minder dan 0,5 procent van de mondiale CO2–uitstoot. Thierry Baudet wijst erop dat China met meer dan 10 miljard ton CO2 en bijna 30 procent een veel grotere vervuiler is. De hoofdredactie van de Telegraaf schrijft daarom dat de Nederlandse impact niet in verhouding staat tot de ‘offers die worden gevraagd’. Publicist Sylvain Ephimenco sprak in Trouw zelfs van ‘Groene Khmers’, een ongetwijfeld grappig bedoelde maar misplaatste variant op de Rode Khmer, een autoritair regime dat in de jaren zeventig twee miljoen Cambodjanen om zeep hielp. ….

Nederland ambieert echter een internationale voorbeeldfunctie. Al Gore prees ons eerder al voor de baanbrekende Klimaatwet. Parlementariërs uit heel Europa kijken nu met open mond naar ons concept–Klimaatakkoord en zoeken naar exportmogelijkheden voor dit ‘Dutch Model’.

Goed voorbeeld doet goed volgen. En de klimaatkansen zijn onweerstaanbaar. Schonere lucht in onze binnensteden. Een fatsoenlijke boterham voor onze boeren én goed voedsel geproduceerd met respect voor de natuur. Lagere energierekeningen. Comfortabele woningen. Veiligheid voor Groningers. Duizenden klimaatbanen. En de grootste innovatiegolf van onze levenstijd.

Laat ik nu altijd in de veronderstelling te hebben verkeerd dat klimaatbeleid erop was gericht om het gevaar van die verschrikkelijke opwarming van de aarde (die overigens nog maar steeds niet wil komen) af te wenden. Maar daarover rept Jetten met geen woord!

Dankzij het Klimaatakkoord geven wij als een van de eerste landen concreet invulling aan ‘Parijs’. We gaan de doorrekeningen van het concept straks kritisch beoordelen. Het kabinet moet toezien op een eerlijke lastenverdeling. De industrie moet meedoen. Maar wij moeten ons vooral niet laten tegenhouden door de moedeloosheid van de beroepspessimisten. Ons land is klein, haar daden benne groot.

Zie verder hier.

Bij lezing van dit betoog valt op hoe ver het huidige D66 is afgedwaald van haar wortels: een partij die zich destijds presenteerde als ‘het redelijke alternatief’. Het huidige klimaatbeleid is echter los gezongen van elke rede. Hoe kan men op een redelijke wijze over dat beleid oordelen zonder ook maar een enkel woord te wijden aan de kosten en opbrengsten: 1000 miljard euro versus 0,000 en nog wat graden Celsius minder opwarming? En hoe is het mogelijk om critici die erop wijzen dat dit waanzin is, weg te zetten als ‘beroepspessimisten’?

Zou nu niemand uit het rijke reservoir aan intellect waaruit D66 kan putten, in de gaten hebben dat we met al die mooie klimaatplannetjes dreigen af te drijven naar een planeconomisch model à la de oude Sovjet-Unie, met een navenant verlies aan welvaart en persoonlijke vrijheid? Dat zou toch voor liberalen – ook al zijn zij van linkse snit zoals D66 – een schrikbeeld moeten zijn? Dat geldt natuurlijk a fortiori voor liberalen van rechtse snit: de VVD. Die zijn dus helemáál van het pad af. Maar dat terzijde.

De laatste tijd heeft Climategate.nl regelmatig aandacht geschonken aan de klimaatberichtgeving van ‘De Telegraaf’. Opvallend is dat ‘De Telegraaf’ in het verre verleden over dat thema enkele uitstekende artikelen heeft geplaatst, bijvoorbeeld van Edwin Timmer. Ook de excellente bijdrage van Esther Wemmers staat mij nog bij. Maar daarna werd het stil. Daar is onlangs echter verandering in gekomen. En zelfs hoofdredacteur Paul Jansen heeft zich thans in de discussie gemengd. Hij heeft geen goed woord over voor de klimaatpraat van Rob Jetten. De D66-leider viel volgens hem compleet door de mand bij Jinek.

Ziehier zijn reactie op de recente interventies van Rob Jetten.

Er verschijnen de laatste tijd vele lezenswaardige – kritische – artikelen in de MSM over de het klimaatbeleid. Te veel om op te noemen. Dat was wel eens anders.

Enkele daarvan zijn:

Alexander Bakker: Groene haast Rob Jetten zet kwaad bloed. (Telegraaf.)

Dirk-Jan van Baar: Ik ben niet representatief en stoot nog maar weinig uit. (Volkskrant.)

Gerelateerd: