Een bijdrage van Ap Cloosterman.

Onheilsprofeet David Wallace-Wells zaait met zijn pas verschenen boek, ‘De onbewoonbare Aarde’, veel paniek.

Als de Aarde met 2 tot 4 °C opwarmt kunnen de gevolgen dramatisch zijn: Stijgende zeespiegel – uitstervende ijsberen – veel menselijk leed – gebrek aan zoet water – levenloze oceanen – landbouwopbrengsten dalen – hongersnood – overstromingen – burgeroorlogen om voedsel en water – uitbreken van gevaarlijke ziektes, zoals malaria.

Laten we in hemelsnaam met beide benen op de grond blijven staan en een les trekken uit de uitspraak van de Chileense dichter Roberto Bolano (1953-2003):

La gente ve lo que quiere ver y nunca lo que quiere ver la gente se corresponde con la realidad.

Mensen zien wat ze willen zien en wat mensen willen zien komt nooit overeen met de realiteit.

Hierbij mijn visie op de realiteit:

Opwarming van de Aarde

In al haar jaren van bestaan vertoont de Aarde veranderingen van het klimaat. Glacialen (ijstijden) en interglacialen (warme tijden) zijn de aardse norm. Zie afbeelding 1.

Afbeelding 1.

Hoge gehaltes aan CO2 waren in het verleden geen uitzondering. Miljoenen jaren geleden zijn er CO2 gehaltes geweest van enkele duizenden ppm’s. Ook toen was er al geen verband tussen de aardse temperatuur en haar CO2 gehalte. Nu breekt de hel los bij een gehalte van 410 ppm CO2 (410 ppm = 0,041%).

Na het einde van de laatste ijstijd, het Weichselglaciaal, dat duurde van 116.000 tot 11.700 v.C., begon er een periode van opwarming: het Holoceen. In een vrij korte tijdsperiode van zo’n 10.000 jaar vond er een gemiddelde opwarming plaats van 8 à 9°C. Zie afbeelding 1.

Het Vostok-station bevindt zich in het midden van Oost-Antarctica, ongeveer 1000 km van de geografische Zuidpool op een hoogte van 3488 meter boven zeeniveau. Het is de meest afgelegen basis van alle onderzoeksstations op Antarctica.

De temperatuur gemeten in Vostok (zie de rode markering op de foto) vanaf 10.000 jaar v.C. tot 1800 n.C. vertoont ups and downs van in totaal 2°C (van -1°C tot +1°C t.o.v. 1800 n.C.).

Kijken we nu naar de gemiddelde temperatuur in Europa vanaf 1800 n.C., dan zien we het volgende beeld.

Afbeelding 2.

Vanaf 1800 is de gemiddelde Europese temperatuur tot op heden met 1,2°C gestegen, inclusief 0,23°C voor rekening van het CO2-broeikasgas effect.

Dit temperatuurverloop wijkt niet af van de trend, die al vanaf 10.000 jaar v.C. gaande is!

De IPCC uitspraak, dat de opwarming van de Aarde vanaf het begin van de industriële revolutie door antropogene (menselijke) emissie van CO2 is veroorzaakt, komt hiermee op losse schroeven te staan!

De klimaatwet is daarmee dan ook zinloos en dus: blijf af ‘van het gas af’ en gooi geen kapitalen over de balk voor CO2-reductie acties, die voor geen cent werken!

Duurzame energie prima! Maar dan wel met veilige nieuwe generatie kerncentrales!

Als men zich wil inspannen voor ‘het doorgeven van een schone leefbare Aarde’ dan zijn er wel betere projecten dan  ‘van het gas af’, CO2-reductie en het plaatsen van windturbines:

Verwijderen van plastic afval uit de oceanen en het tegengaan van lozen hiervan

Dit beeld behoeft geen nadere uitleg: dit is wel killing en doodt dus leven en veroorzaakt vergiftiging in onze oceanen!

Het kappen van onze bossen

De bossen zijn de longen van onze Aarde. In Nederland worden bossen gekapt ten behoeve van de aanplant van heidevelden. Het bosoppervlak is sinds 2013 in Nederland met 1350 ha per jaar afgenomen.

Boskap of ontbossing heeft een directe invloed op het klimaat.
De regencyclus raakt verstoord en er vindt een grotere opwarming van de bodem plaats door een verandering van de albedo. Albedo is het percentage zonnestraling c.q. warmte, dat wordt teruggekaatst.

Er zijn wetenschappers die de oorzaak van de ondergang van de Mayacultuur in Mexico wijten aan een enorme boskap. Er vond een flinke bevolkingstoename plaats en voor het noodzakelijke voedsel werden oerwouden gekapt om plaats te maken voor landbouw. Een periode van enorme droogte was het gevolg. Een ander groot nadeel is, dat de zuurstof aanmaak drastisch afneemt.

Vanaf het begin van de twintigste eeuw is al meer dan de helft van het tropisch regenwoud verdwenen. En het gaat maar door. Momenteel verdwijnt elke seconde een hoeveelheid tropisch bos ter grootte van een voetbalveld. In dit tempo zal het tropisch regenwoud in 2090 totaal verdwenen zijn.

Laten we werken aan een Nederland, dat door de bomen het bos weer laat zien!

Zeespiegelstijging

Het onderzoekbureau DELTARES heeft rapport uitgebracht over de zeespiegelmonitoring over de jaren 2016 t/m 2018: ‘Zeespiegelmonitor 2018: De stand van zaken rond de zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust’.

Volgens DELTARES stijgt de zeespiegel langs de Nederlandse kust minder snel dan in de rest van de wereld. Over de periode 1890 tot en met 2017 is de gemiddelde zeespiegelstijging 18,6 cm per eeuw geweest inclusief de bodemdaling van 4,5 cm. De variatie van jaar tot jaar, aangegeven met zwarte puntjes in onderstaande grafiek, is toe te schrijven aan de opstuwende kracht van stormen. De zeespiegelstijging langs de Nederlandse kust is niet versneld, zoals het KNMI had voorspeld.

In onderstaande grafiek is de rode lijn het hoge scenario en de blauwe lijn het lage scenario dat het KNMI in 2014 had aangegeven.

Relatieve zeespiegelstijging (inclusief bodemdaling) in de periode 1890 tot en met 2018. Afbeelding 3.

Afbeelding 3.

Een belangrijke factor waardoor de zeespiegelstijging in Nederland lager is dan wereldwijd, is dat door het zwaartekrachteffect het ijs dat smelt en afkalft op Groenland, er minder zeespiegelstijging bij Nederland plaatsvindt.

Bert Vermeersen.

De theorie hierover van prof. dr. Bert Vermeersen (TU Delft).

Het landijs op Groenland oefent een grote gravitatie (aantrekkingskracht) uit op het omringende zeewater, waardoor het waterniveau zich volgens de rode lijn 1 instelt. Lijn 3 zou het niveau zijn als er geen ijs zou zijn.

Lijn 2 geeft het zeespiegelniveau aan als al het ijs gesmolten zou zijn.
Als er ijs smelt zal het waterniveau dicht bij Groenland zelfs zakken.
Zuidelijker dan 2200 km zal het water gaan stijgen en de grootste stijging zal 6700 km ten zuiden van Groenland plaats vinden.
Bij een totale afsmelt van de ijskap zal de zeespiegel langs de Nederlandse kust niet met 7,2 m stijgen, zoals vele media melden, maar slechts met 2 à 2,5 m.

 

Afbeelding 4.

Het getuigt in deze tijd van een goed en vooruitziend beleid om zowel de zeedijken als ook de rivierdijken optimaal te onderhouden en zo nodig te verhogen (Afsluitdijk!). Dit geldt overigens ook voor Duitsland en België: water kent geen grenzen!