Amnesty en Greta

Een gastbijdrage van Paul Bouwmeester.

Enige tijd geleden schreef ik het volgende aan Amnesty International:

Ik lever geen bijdrage aan Amnesty om de klimaatwaanzin te ondersteunen. Daar is Amnesty niet voor opgericht. Hier een verband te zien met mensenrechten is te idioot voor woorden.

De toekenning van een prijs aan een misleid, minderjarig kind in Zweden heeft mij doen besluiten mijn bijdragen stop te zetten.

Na enige tijd ontving ik de volgende reactie:

Geachte ……….

Greta Thunberg.

Greta is gekozen als Ambassadeur van het Geweten omdat zij zich onvermoeibaar inzet om de wereld te verbeteren. Haar activisme is voor ons een inspiratiebron. Dit staat tot op zekere hoogte los van haar inhoudelijke boodschap.

De groep van Ambassadeurs van het Geweten is een diverse groep. Onder de ontvangers van de prijs zitten bijvoorbeeld ook popartiesten en kunstenaars, niet alleen voormalig gevangenen of politici. Ook is niet elke Ambassadeur van Geweten uitsluitend een mensenrechtenverdediger. De prijs wordt uitgereikt aan activisten die allen op hun eigen manier een bijzondere bijdrage leveren aan een betere wereld. Met de uitreiking van Greta en andere jonge klimaatactivisten proberen wij de diversiteit van activisme te vieren; ook jongeren zetten zich in voor een betere wereld.

Amnesty zet zich sinds haar ontstaan in om politieke gevangenen te beschermen. Dat is nog steeds een van onze kerntaken. Sindsdien zet Amnesty zich wel breder in om ook mensenrechtenschendingen te voorkomen. Zo doen wij niet alleen meer aan symptoombestrijding. Het voorkomen van mensenrechtenschendingen proberen wij door onder andere: de druk op te voeren op autoriteiten om wetswijzigingen door te voeren, door te lobbyen bij de VN en Europese Unie, door voorlichting over mensenrechten te bieden op scholen, en door trainingen te geven aan politie(eenheden).

Klimaatverandering kan er ook aan bijdragen dat mensen hun basisrechten verliezen. Zo kunnen mensen door klimaatverandering op grote schaal hun stabiele leefomgeving of huis verliezen en zullen er als gevolg daarvan meer mensen moeten vluchten. Dat er wordt gekeken naar de mogelijkheden om de gevolgen van klimaatverandering voor mensenrechten op te nemen in ons beleid, is daarom voorstelbaar. Voor meer informatie over ons huidige standpunt over klimaatverandering in verhouding tot mensenrechten, wijs ik u op deze pagina van onze website.

Ook Greta zelf benadrukt dat door klimaatverandering mensenrechten op het spel komen te staan.

Ten slotte, er wordt door een grote meerderheid aan wetenschappers wereldwijd niet getwijfeld aan dat klimaatverandering een feit is, en dat deze door mensen wordt veroorzaakt. Amnesty kan deze signalen, vanwege alle mogelijke gevolgen voor mensenrechten, niet negeren. (zie bijvoorbeeld deze link) ….

Hierop heb ik het volgende geantwoord:

Geachte heer …

U stelt het volgende:

Ten slotte, er wordt door een grote meerderheid aan wetenschappers wereldwijd niet getwijfeld aan dat klimaatverandering een feit is, en dat deze door mensen wordt veroorzaakt.

Er zijn talloze wetenschappers, die het hier niet mee eens zijn, waaronder onze eigen Salomon Kroonenberg. En dit aantal groeit. Er zijn ook zeer vele wetenschappers, die vanwege hun afwijkend standpunt geboycot worden, uit hun baan gezet worden en die het werken onmogelijk gemaakt wordt. Dezen worden geschonden in hun mensenrechten! Voorbeelden te over.

Het moet Amnesty bekend zijn, dat het de mensheid nog nooit gelukt is de toekomst te voorspellen, en dat het idee dat we het klimaat – een uiterst gecompliceerd, chaotisch systeem – zouden kunnen regelen een ernstig geval van hybris is.

Het grote probleem is, dat in de praktijk de begrippen milieu en klimaat verward worden, dat de in de toekomst noodzakelijke energietransitie nu misbruikt wordt voor politieke en financiële belangen, dat de paniekerige maatregelen in het Westen geen enkel effect KUNNEN hebben op het klimaat, maar wel grote gevolgen zullen hebben voor onze leefruimte (Milieu) en de welvaart van de bevolking. Kortom voor de mensenrechten.

Het activisme bevordert die desastreuze, politiek gedreven maatregelen. Wanneer schoolkinderen ingezet worden voor het nobele doel ‘om de wereld te redden’, versterken ze deze trend. Wanneer Amnesty dit nog eens onderstreept, is ze medeplichtig.

Ten slotte: in de wetenschap telt de meerderheid niet, zoals het geval Galileo heeft laten zien.

Dat een gemiddelde krantenlezer weinig anders kan doen dan die veronderstelde meerderheid te geloven is één ding. Maar een organisatie met maatschappelijke impact mag een standpunt alleen bevorderen na gedegen eigen onderzoek. En daartoe is Amnesty in dit geval ten ene male niet in staat.

Kortom: Amnesty, blijf weg van de klimaathysterie! Juist vanwege alle mogelijke gevolgen voor de mensenrechten, zoals u dat zelf uitdrukt.