Academische vrijheid: het recht op een wetenschappelijke bevinding.

Dit klinkt zo gewoon. Wetenschappers behoren hun werk onbelemmerd te kunnen uitvoeren. De geschiedenis kent echter voorbeelden van het tegendeel. Galileo is wel het bekendste voorbeeld.

De laatste jaren lijken echter dit soort situaties zich vaker voor te doen. Onlangs noemde ik Susan Crockford en Peter Ridd. Hier en hier.

Tot voor kort gold als de leidende hypothese voor klimaatbeleid dat de ijsbeer de kanarie in de mijn was, d.w.z. verdwijnend zeeijs leidt tot uitsterven van de ijsbeer. Susan . Crockford heeft deze hypothese weerlegd en werd prompt slachtoffer van een lastercampagne door de klimaatelite. Kritiek wordt niet geduld. Dit overkwam ook Peter Ridd inzake het Great Barrier Reef. Hij werd ontslagen omdat hij twijfels uitte over de wetenschappelijke bevindingen. Hij had echter de rechter aan zijn kant die academische vrijheid van denken primair stelde. De klimaatelite moest inbinden.

Crockford is een moedige vrouw die taai volhoudt. Anderen zijn minder gelukkig en moesten het veld ruimen. Zo menen de aanhangers van de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming), bij gebrek aan bewijs, hun gelijk te kunnen afdwingen. Dit naast andere pogingen als de geflopte hockeystickgrafiek en de 97%-fabel.

Onlangs wijdde de Telegraaf een artikel aan een ander voorbeeld van dergelijke onfrisse praktijken van de klimaatelite. Het betreft een vraaggesprek met Roger Pielke jr. over weersextremen. Ik pik er een paar passages uit:

“Het klopt niet”, zegt Roger Pielke jr. Hij is wetenschapper aan de Universiteit van Colorado in Boulder, gelegen tegen de Rocky Mountains. Niet dat alarmisten zich veel van harde data aantrekken. Zelfs de filmposter van Al Gore’s An Inconvenient Truth toonde al een orkaan die krullend opsteeg uit een fabriekspijp. „Elk uitzonderlijk weerfenomeen poogt men in verband te brengen met klimaatverandering.”

Het nuchtere geluid van Pielke jr. stuit op tegenstand. Een omvangrijke smaadcampagne verketterde hem als ’klimaatontkenner’. „Het is de makkelijkste manier om iemand besmet te verklaren. Onterecht. Want al mijn bevindingen zijn in overeenstemming met de wetenschap onder de rapporten van het klimaatpanel IPCC.”

Voor de goede orde, voor Pielke Jr. zijn klimaatverandering en de menselijke invloed hierop overigens een feit. Hij spreekt zelfs over een mogelijke CO2-heffing als maatregel.

“Maar als je je als voorstander van klimaatbeleid niet houdt aan accurate wetenschap, verlies je je autoriteit. Dan denkt een scepticus: ’Hij liegt, en áls hij liegt, welke onzin blaat hij dan nog meer?’ De mediadiscussie over extreem weer is zo ver verwijderd van de werkelijke data dat het bijna entertainment is geworden.”

Inderdaad boet de klimaatwetenschappelijke wereld door al die fratsen aan autoriteit in. En dit laatste kan inmiddels ook bevestigd worden. Het klimaatprogramma met Hiemstra als spelleider, de kostbare uitstapjes van Notenboom naar het Arctische gebied om onwetende ondernemers een ondraaglijk schuldgevoel aan te praten en de uitstapjes naar datzelfde gebied van weerman Peter Kuipers Munneke. Doel van dit alles: houd de betalende burger in de alarmstand. Nu dan:

“Dendert de wereld af op een orkaan-apocalyps? Als je weermannen en -vrouwen mag geloven, ontkomen we niet aan ’steeds extremer weer’ als gevolg van de menselijke uitstoot van broeikasgassen. Waarschuwen met dreigende stormen en overstromingen is voor groene politici een stok om zo snel mogelijk ingrijpend klimaatbeleid af te dwingen. Er is echter één probleem. „Als je de schade van alle orkanen corrigeert voor extra bebouwing en extra bevolking dan is er vooralsnog geen trend te ontdekken.” En de zwaarte van alleen orkanen? „Hetzelfde. Geen trend.” En hittegolven? „Het IPCC stelt dat er wereldwijd een toename lijkt te zijn. In Amerika is dat niet het geval: de jaren dertig van de vorige eeuw zagen veruit de meeste hittegolven.” En overstromingen? Nederland is vooral beducht voor overstromingen. „Ook daarvoor ontwaren we wereldwijd geen trend. Dit zou niet controversieel moeten zijn: het staat in de IPCC-rapporten. Ik zeg altijd tegen mensen: niet boos worden, het is wat de data zeggen.”

Een interessante vraag is vervolgens: Hebben de uitkomsten u verbaasd? Het antwoord is des te opmerkelijker:

„Wat me vooral verbaast is dat alarmisten dingen over extreem weer roepen waarvoor geen wetenschappelijke grond bestaat. Tegelijkertijd eist men van sceptici wel om niet af te wijken van de zogenoemde consensus van het IPCC.”

Dit lijkt meer op de oproep tot een discipline die ik als kadaverdiscipline aanmerk, een indirecte oproep tot een zelfvernietigend klimaatbeleid waarvan de wetenschappelijke basis steeds verder afkalft. Alarmisten vergroten hun eigen ongeloofwaardigheid. Meer geschreeuw, minder wol, meer venijn. Lees maar verder:

„Mijn boodschap is niet langer welkom. Sinds Al Gore’s film An Inconvenient Truth pogen voorstanders van klimaatbeleid elk uitzonderlijk weerfenomeen in verband te brengen met klimaatverandering. Ik ben een sta-in-de-weg. Omdat ze me niet op mijn onderzoek konden pakken, kozen ze andere manieren om me uit te bannen.”

Inderdaad, zo lopen de klimaathazen. U herkent natuurlijk ook Curry, Crockford, Ridd, Happer e.a.

„En het ging door tot in het Witte Huis. Ik had kritiek op een zinsnede op hun website die stelde: ’Overstromingen en droogte komen vaker voor’. Dat klopt dus niet. Vervolgens kreeg ik van de wetenschappelijk adviseur van Obama onder uit de zak en wijdde hij op de website van het Witte Huis één lange klaagzang aan mij. Tenslotte startte een democratisch congreslid ook nog een onderzoek tegen mij. Hij beschuldigde me van het aannemen van geld van Exxon Mobil. Of van de Illuminati, dat is me ontschoten. Mijn universiteit heeft alles ontzenuwd. De lastercampagne slaagde. Mijn reputatie was kapot. Ik ben ook gestopt met mijn klimaatonderzoek. Inmiddels bestudeer ik doping in topsport. Maar mijn studies naar schade door natuurrampen blijf ik gewoon actualiseren.”

“De algemene reactie van alarmisten op dergelijke weerleggingen, projecties en modellen die falen, kantelpunten die niet kantelen, is nóg harder schreeuwen en klimaatdoem voorspellen. Die strategie werkt misschien om je een oorlog in Irak in te rommelen, maar je houdt het geen decennia vol. Angst aanjagen is geen duurzame strategie.”

Inderdaad, maar toch laten veruit de meeste politici zich imponeren ….of durven hun mond niet open te doen uit angst voor het boven beschrevene. Leven wij eigenlijk wel in zo’n vrij land als we denken? Niet onder de dictatuur van het IPCC.

Bron.

Pielke Jr. kreeg ook bijval:

Ross McKitrick: This scientist proved climate change isn’t causing extreme weather — so politicians attacked. And so, many scientists who have the facts and know the truth remain silent. He found convincing evidence that climate change was not leading to higher rates of weather-related damages worldwide, once you correct for increasing population and wealth. He also helped convene major academic panels to survey the evidence and communicate the near-unanimous scientific consensus on this topic to policymakers. For his efforts, Pielke was subjected to a vicious, well-funded smear campaign backed by, among others, the Obama White House and leading Democratic congressmen, culminating in his decision in 2015 to quit the field.

Bron.

Inderdaad. Ook Holdren, wetenschappelijk adviseur van Obama droeg zijn steentje bij. Pielke vatte de essentie van wetenschapsbeoefening als wetenschapper kernachtig samen:

My conclusion might be wrong, but I think I’ve earned the right to share this research without risk to my career.

Bedreiging van academische vrijheid. Zoiets als eerder het Lysenkoïsme in de USSR en thans het eveneens communistische China dat de vrijheid van meningsuiting van het democratische Hong Kong bedreigt.

Het is het zoveelste ontluisterende voorbeeld van de onverkwikkelijke werkwijze binnen de klimaatwetenschap, hoe deze verzameling disciplines dan ook kan worden gedefinieerd. In de valkuil gevallen van het groepsdenken dat onafhankelijk denken, intellectuele vrijheid, bij het oud vuil heeft gezet. Het wetenschappelijk cerebrale arsenaal binnen deze kring is kennelijk niet tot zelfreinigende reflectie in staat.

En dit soort lieden meent onder de paraplu van het IPCC het recht te hebben om namens (de verdienmodellen van) de lobby’s aan de klimaattafels via de politiek de burger te koeioneren en zijn inkomen af te pakken voor de grootste illusie van de menselijke geschiedenis.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)