De FNV stelt harde voorwaarden voor goedkeuring, en tekent evenals Mileudefensie en Greenpeace het klimaatakkoord van Nijpels niet.

De vragen gesteld vanuit FNV Noord in het besluitvormingsproces over de brief aan Nijpels over het klimaatakkoord blijven volop actueel, ook op bedrijfsniveau, nu FNV het klimaatakkoord niet heeft getekend en harde voorwaarden stelt voor een eventuele steun.

Diverse media berichten en ook de Europese Commissie stelt dat het kabinet tot nu toe faalt in de uitvoering van de klimaatdoelen. Vereist het falen van het kabinet niet dat er harde randvoorwaarden moeten worden gesteld en dat er eerst harde toezeggingen moeten worden gedaan voor commitment?

Als de FNV zou hebben getekend, dan zou de FNV zich ook verantwoordelijk hebben gemaakt voor de consequenties van het inlopen van achterstanden en voor het energie- en klimaatbeleid van het kabinet.

Hoe kan FNV zijn harde voorwaarden stellen en realiseren? Zoals de eerlijke verdeling van de lasten tussen burgers en bedrijfsleven en bereiken dat de totale werkelijkheid met verschuivingen op sectoraal niveau gelijk blijft op regionaal niveau? Hoe hard moet daarvoor op bedrijfsniveau en in sectoren opgetreden worden?

De FNV heeft in zijn klimaatvisie documenten een aantal doelen geformuleerd:

– De lagere inkomens en andere kwetsbare groepen niet onevenredig mogen opdraaien voor de kosten van de energietransitie.

– De woonlasten van huurders en woningbezitters mogen niet toenemen.

– Wij willen energiearmoede voorkomen.

– Collectieve groene oplossingen moeten inwoners voordeel opleveren.

– De lusten en lasten moeten eerlijk verdeeld worden tussen burgers en bedrijfsleven.

– Bij he halen van de klimaatdoelen moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen.

– Meer zeggenschap van inwoners bij de energietransitie op lokaal en regionaal niveau.

Hoe nemen we de grote ongerustheid in diverse sectoren over het verlies van werk weg?

Bericht van leden uit de Eemsdelta: Citaat uit deze brief:

‘ Wat de kaderleden Eemsdelta betreft, moet de werkgelegenheid Industrie en Metaalindustrie en het behoud ervan, centraal staan. Sterker nog, dat moet een ontbindende voorwaarde zijn voor een FNV akkoord hiermee.’

De motie Beckerman is met overgrote meerderheid in de kamer aangenomen. Deze stelt dat het kabinet heeft toegezegd dat huishoudens en het MKB niet mogen opdraaien voor de kosten van de transitie in de industrie. De FNV kan niet heen om het het feit dat het kabinet de motie Beckerman niet uitvoert, en de woonlasten voor de lagere en middeninkomens stijgen ondanks eerdere beloftes.

De Kamer der Staten-Generaal

Vergaderjaar 2018–2019

32 813

Nr. 351

Kabinetsaanpak Klimaatbeleid

MOTIE VAN HET LID BECKERMAN C.S.

Voorgesteld 3 juli 2019

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

constaterende dat bij de presentatie van het ontwerp Klimaatakkoord het kabinet heeft gesteld dat huishoudens en het mkb niet opdraaien voor de kosten van de transitie in de industrie;

overwegende dat het nakomen van deze belofte belangrijk is voor het draagvlak van dit Klimaatakkoord;

verzoekt de regering, haar belofte na te komen en huishoudens en het mkb niet op te laten draaien voor de kosten van de transitie in de industrie,

en gaat over tot de orde van de dag.

Beckerman, Klaver, Asscher, Van Raan, Van Otterloo, Kuzu, Yes ̧ ilgöz-Zegerius, Segers,

Jetten, Stoffer

kst-32813-351

ISSN 0921 – 7371 ’s-Gravenhage 2019

 

De solidariteit van de boeren met de werkers van Tata-Steel op 18 december markeren een nieuwe werkelijkheid die allang bestond, maar waar nu niet meer van weggekeken kan worden.

Bij dit alles dient te worden bedacht dat voor elke baan in de groene energie 2,2 tot 3,4 banen verdwijnen in de productieve economie als gevolg van het huidige beleid. De investering per baan ligt voor de gesubsidieerde sector tussen de 500 000 en 1 miljoen. In de windsector ligt die dicht bij de 1 miljoen per baan. In de industrie ligt deze tussen 200 000 en 300 000 euro per baan.