Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Wij lezen:

Ik hoorde zo veel over de bosbranden in Australië die het gevolg zijn van of gedreven worden door “klimaatverandering” of “opwarming van de aarde”, dat ik me geroepen voelde om eens te kijken naar wat er met de regenval is gebeurd. Hier is honderdnegentien jaar Australische regenval:

 

Figuur 1. Afwijkingen in de jaarlijkse neerslag voor geheel Australië in de periode 1900-2019 ten opzichte van het gemiddelde van 465 mm voor 1961-1990.

Bron.

Wat is hieraan merkwaardig? De aarde ondergaat sinds 1970, ongeveer de laatste halve eeuw, een gestage opwarming. Maar hoewel de laatste paar jaar droog zijn geweest, is de laatste halve eeuw in Australië natter geweest dan de vorige halve eeuw. Niet droger. Natter. En veel natter!.

Iedereen onder de zestig jaar heeft zelfs nog nooit eendroog Australië meegemaakt.

Bron.

Ons wordt dus een foutief beeld voorgeschoteld. Zie ook hier.

Allereerst ter aanvulling op het eerder gestelde:

“A 2015 satellite analysis of 113,000 fires from 1997-2009 confirmed what we had known for some time – 40 per cent of fires are deliberately lit, another 47 per cent accidental. This generally matches previous data published a decade earlier that about half of all fires were suspected or deliberate arson, and 37 per cent accidental. Combined, they reach the same conclusion: 87 per cent are man-made.”, schreef The Sydney Morning Herald.

Bron.

Wat overblijft, en ook is aangetoond, is verkeerd bosbeheer. En ja, wie waren de instigators van dat incompetente bosbeheer? U raadt het al: de milieubeweging. Zo constateren wij:

Maar nee … misleide groene activisten zouden daar niets van horen. Ze protesteerden tegen preventief afbranden.

Komisch genoeg heeft de Australische omroepcommissie hun artikel over het protest van de activisten verwijderd omdat het niet past in de verhaallijn van de “KLIMAAT NOODTOESTAND!” … blijkbaar een stel bedrieglijke linkse idioten die niet weten dat de intarwebs nooit vergeten.

Wij lezen voor een beter begrip:

Aboriginals hadden al de gewoonte stukken bos preventief te blakeren in koele maanden. Zodat de hoeveelheid ’brandstof’ beperkt bleef en het vuur tijdens droge zomers niet uit de hand liep. Toen ontdekkingsreiziger kapitein Cook in 1770 langs de oostkust (waar Sydney ligt) voer, schreef hij in zijn logboek: ’We zagen rook overdag en vuur bij nacht.’

Het roer ging echter om vanaf de eeuwwisseling. Underwood ziet het als invloed van ’groene denkers en politici’. Eén voorbeeld is natuurorganisatie WWF Australia, die in 2003 waarschuwde voor preventieve branden, omdat ze zouden leiden tot verlies van ’soorten, gemeenschappen en ecosystemen’. Underwood: „De groenen kregen steevast meer invloed op het beheer van onze bos- en natuurgebieden. Veel bossen zijn nu gesloten voor publiek en het preventief branden is vrijwel gestopt. Met één belangrijk effect: onze bossen liggen boordevol licht ontvlambaar materiaal.”

Bron.

Wij constateren bemoeizucht van wetenschappelijk incompetente NGO’s (welke NGO is dit niet?). Wat anders kan men dan verwachten van milieuorganisaties als WWF, Greenpeace, Sierra Club, Milieudefensie etc.? Zo is in Australië gebleken.

Conclusie: groene bemoeizucht leidt altijd tot ellende.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).

Zie ook video hier.