Auteur: Lorrie Goldstein (Canada).

Vertaling: Martien de Wit.

Eén van de belangrijkste lessen van de COVID-19-pandemie is dat we ons de afgelopen tien jaar onevenredig – of liever gezegd, dat deden onze regeringen – hebben gericht op één potentiële wereldwijde bedreiging – de door de mens veroorzaakte klimaatverandering – met uitsluiting van alle andere.

Antropogene klimaatverandering werd het probleem dat alle zuurstof in de kamer opzoog als het ging om een ​​wereldwijde crisis.

Ten koste van bijvoorbeeld een besmettelijk en dodelijk virus dat een pandemie wordt, waarvoor volksgezondheidsdeskundigen ons al decennia waarschuwen.

In Canada negeerden – misschien is het eerlijker om het woord ‘bagatelliseren’ te gebruiken – onze politieke leiders al lang de bedreiging van de gezondheidszorg als gevolg van het feit dat onze ziekenhuizen chronisch overvol zijn, met duizenden patiënten die jaar na jaar in de ziekenhuisgangen worden behandeld.

Dat is de reden waarom gezondheidsdeskundigen nu de grootste zorg hebben dat onze ziekenhuizen, die normaal al overvol zijn en standaard opereren op of boven hun toegewezen capaciteit – in tegenstelling tot de 80% van de capaciteit om een ​​‘zwarte zwaan’-gebeurtenis als COVID 19 aan te kunnen – binnenkort mogelijk worden overspoeld door ernstig zieke patiënten.

Verkeerde beslissingen hebben ernstige gevolgen. Daar worden we nu mee geconfronteerd.

Dat wil niet zeggen dat bezorgdheid over de door mensen veroorzaakte klimaatverandering (niet gewone klimaatverandering zoals we die vaak obsessief en onjuist beschrijven) volledig misplaatst was.

Het is een van de vele ernstige milieu-uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd, zoals de meer dan 900 miljard liter ongezuiverd afvalwater dat we sinds 2013 in onze rivieren, meren en oceanen hebben gedumpt.

Maar hoewel door de mens veroorzaakte klimaatverandering wellicht bijdraagt ​​aan menselijk lijden en de dood, is het nooit een zogenaamde ‘existentiële’ bedreiging voor de mensheid geweest, d.w.z. een bedreiging voor het menselijk voortbestaan.

COVID-19 is dat ook niet. Het zal uiteindelijk uitdoven, net als eerdere pandemieën.

De vraag is hoe effectief en hoelang we het kunnen beheersen door agressieve sociale afstand – in democratieën veel moeilijker te handhaven dan het klinkt – en hoeveel van ons zullen sterven of levensveranderende gevolgen ondervinden voordat er een vaccin is?

In de nasleep van de COVID-19-pandemie, beweren sommigen die vroeg en hard op de antropogene klimaatveranderingstrein zijn gesprongen, dat COVID-19 ons laat zien hoe de wereld eruit zal zien als we niet snel fossiele brandstoffen verlaten.

In werkelijkheid laat COVID-19 ons zien hoe de wereld eruit zal zien als we fossiele brandstoffen voortijdig verlaten, zonder betrouwbare energiebronnen om ze te vervangen, verergerd door het feit dat veel tegenstanders van fossiele energie ook tegen kernenergie zijn.

Zoals Robert Bryce waarschuwt in Power Hungry: The Myths of GreenEnergy and the Real Fuels of the Future (De mythen van groeneenergie en de echte brandstoffen van de toekomst): ‘Als je anti-CO2 en anti-nucleair bent, ben je pro-blackout.’

Bedenk hoe de wereld er vandaag uitziet, in het licht van COVID-19, zonder fossiele brandstof (en nucleaire) energie, een wereld waar klimaatactivisten naar hunkeren.

Zonder betrouwbare, ‘on-demand’ energie die voldoende is om een ​​moderne, geïndustrialiseerde samenleving van stroom te voorzien – die wind noch zonne-energie kan bieden met het huidige technologische niveau – zouden onze ziekenhuizen geen steriele omstandigheden kunnen handhaven.

Voedsel en vaccins – als dat straks voor COVID-19 is ontwikkeld – zouden niet kunnen worden bewaard of vervoerd.

Medische apparatuur om eerstelijns gezondheidsmedewerkers te beschermen tegen COVID-19 en beademingsapparatuur voor ernstig zieke patiënten zouden niet kunnen worden afgeleverd waar ze nodig zijn, laat staan dat ze gemaakt zouden kunnen worden.

Inderdaad, als je wilt zien hoe de wereld eruit zou zien als we voortijdig af zouden zien van fossiele brandstoffen, hoef je alleen maar rond te kijken in het tijdperk van COVID-19.

Bron: Toronto Sun hier.