Foto Shutterstock.

Een bijdrage van Reynier Pronk, een gedichtje voor zijn nichtje.

Eindeloze rijen windmolens staan machteloos in de mist op wind te wachten.
Het spoor liegt in commissie en rijdt ondertussen op honderd procent windstroom.

Onverzadigbare biomassacentrales verslinden bossen en wouden; restafval zegt men…

De laatste grutto sterft in een zonnepark, vergeefs pikkend in de levenloze aarde

Onder windreuzen oogsten boswachters dode vogels; restaurants zetten buizerds op het menu?
Turbinebouwers en windboeren tellen hun gesubsidieerde judaspenningen.

Datacenters kapen als brutale meeuwen windstroom weg voor de neus van de verbouwereerde massa.
Vier dozijn protestgroepen demonstreren tegen windmolens; vechtend voor hun leefomgeving.

Vergeefs blader ik door de krant.

Dit land ligt te hoog voor zonnepanelen en is te vol voor windturbines.
Europa is een lappendeken van tot mislukken gedoemde ambitie.

Wij van het gas, onze oosterburen er juist aan; overvloedig besprenkeld met belastinggeld.
Frankrijk CO2-arm door kerncentrales, angstig Duitsland stiegt juist aus en schraapt het landschap leeg om bruinkool.

En ondertussen bouwt China twaalfhonderd kolencentrales. Mag van Parijs.

Ik werd geboren in het land van Jacq. P. Thijsse.
Maar sterven ga ik in een industriegebied
en ween om hen die ik daar achter laat.
Uit angst om het straks te verliezen, verwoest men nu het land.

Een groen geschilderd oorlogsschip laveert tussen toegejuichte windreuzen en zinkt stenen af op schaarse visgronden.
Gedesoriënteerd door gestamp en gebrom, stranden bruinvissen op de kust.
Geen Greenpeaceschip kijkt meer naar ze om.

Banggemaakte kinderen lijmen zich vast aan het asfalt.
Grote groene graaiers kijken toe en grijnzen elkaar aan – Useful Idiots.
Wat is er mooier groen dan dollarbiljetten?

Politici worden omzwermd door lobbyisten.
In het tumult verdwijnt de stem van hun kiezers.
Rechters verwarren doemscenario’s met de werkelijkheid en veroordelen de Staat.
En de rekening dwarrelt neer op de mat bij het niet gehoorde volk.

En de aarde?

Die draait als altijd stoïcijns haar elliptische rondjes om de zon;
warmt op en koelt weer af, zoals het altijd is gegaan;
onwrikbaar op weg naar de volgende ijstijd.

Wie zal ons dan de eindeloze winter helpen overleven?

De donkere kant van de maan Eindeloze rijen windmolens Dit land ligt te hoog voor zonnepanelen en is te vol voor windturbines.

Reynier Pronk.

Fatale opwarming vindt slechts plaats in computermodellen.
Die tonen niet anders dan wat er is ingestopt.
Mann’s hockeystick liegt de kleine ijstijd weg; de Medieval Warmth platgewalst.

Tegenwerpingen worden verketterd; geleerde sceptici worden kalt gestellt.
All models are wrong, some are useful zegt Omtzigt Robert Box na en dient op te stappen. Niemand wil het horen. Cancelbange wetenschappers zwijgen als het graf.

Men luistert liever naar een Zweeds Asperger meisje; buikspreekpop
En opnieuw blader ik vergeefs door de krant.
Is zwijgen niet erger dan liegen?
Wie toont ons The dark side of the moon?

***