Steve Koonin reageert op kritiek van klimaatalarmistische onderzoekers op zijn boek 'Unsettled' National Climate Assessment 2017

Steve Koonin. Foto: Amerikaanse ministerie van energie.

Auteur: Stev Koonin.

Climategate.nl heeft eerder uitvoerig aandacht geschonken aan het onlangs verschenen boek, ‘Unsettled’, van Steven Koonin, voormalig wetenschappelijk adviseur van president Barack Obama. De reacties op zijn boek uit klimaatalarmistische hoek waren heftig. Steve Koonin wilde daarop reageren, maar Scientific American (SA) gaf hem geen podium om een antwoord te geven op een kritiek van Oreskes et al.

Dus heeft Steve Koonin klimaatrealistische websites, zoals NTZ (NoTricksZone), gevraagd om zijn reactie te publiceren. 

Scientific American heeft kritiek op mij en mijn recente boek Unsettled gepubliceerd. De meeste van de 1000 woorden van dat artikel zijn ad hominem aanvallen van de twaalf coauteurs. Wetenschappelijk gezien zijn slechts drie punten van kritiek relevant. Hier is mijn antwoord op elk van hen.

De eerste kritiek betreft stijgende temperaturen. Een recente column in de Washington Post door de conservatieve auteur Marc Thiessen herhaalt verschillende punten die Koonin naar voren brengt. De eerste citeert de National Climate Assessment 2017 om stijgende temperaturen te bagatelliseren, maar de allereerste belangrijke bevinding over dit onderwerp zegt dat de temperaturen sinds 1979 snel zijn gestegen en de warmste in 1500 jaar zijn.

In feite erkent Unsettled expliciet een opwarming van de aarde, maar ook de problemen bij het vergelijken van instrumentele en proxy-temperaturen die twijfel doen rijzen aan de stelling van de “warmste in 1500 jaar”.

Steve Koonin reageert op kritiek van klimaatalarmistische onderzoekers op zijn boek 'Unsettled' National Climate Assessment 2017Hoofdstuk 5 van het boek bekritiseert in detail de misleidende en onnauwkeurige weergave in het rapport van 2017 van een andere temperatuurmeting, namelijk extreme temperaturen in de VS. Tot verbazing van velen zijn de hoogste temperaturen in het land sinds 1960 niet gestegen en zijn ze de laatste jaren ook niet hoger dan in 1900.

De auteurs opperen voorts: 

De tweede is dat Thiessen Koonins gebruik van een verouderde beoordeling van orkanen uit 2014 citeert om de klimaatproblemen te bagatelliseren. Maar het nieuwere rapport van 2017 stelt vast dat menselijke activiteit “heeft bijgedragen aan de waargenomen opwaartse trend in orkaanactiviteit in de Noord-Atlantische Oceaan sinds de jaren zeventig”.

In feite bespreekt hoofdstuk 6 van Unsettled de beschrijving van orkanen in het rapport van 2014, in het rapport van 2017 en in meer recente onderzoekspapers tot en met 2020, inclusief een gezaghebbende beoordeling van 2019 door elf orkaanexperts. Geen van die studies claimt enige waarneembare menselijke invloeden op orkanen.

Tot slot wordt gesteld:

Een derde punt bagatelliseert de zeespiegelstijging door deze af te schilderen als stabiel in de tijd, kersverse rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). In feite is de snelheid van de zeespiegelstijging sindsdien verviervoudigd sinds de industriële revolutie, zoals klimaatwetenschappers jaren geleden al aangaven toen Koonin hetzelfde argument aanvoerde.

In Unsettled wordt de zeespiegelstijging in geen enkel opzicht beschreven als ‘stabiel in de tijd’. In plaats daarvan doet hoofdstuk 8 van het boek precies het tegenovergestelde: het beschrijft de volledige variabiliteit over decennia zoals weergegeven in de IPCC-rapporten en daaropvolgende onderzoeksliteratuur – maar op de een of andere manier weggelaten in de National Climate Assessment 2017. De IPCC-verklaring dat de stijgingspercentages tussen 1920 en 1950 waarschijnlijk vergelijkbaar waren met die van de afgelopen decennia, bemoeilijkt de toekenning van recente trends.

Het is veelzeggend dat deze drie punten van kritiek de column van Thiessen citeren in plaats van wat ik heb geschreven in Unsettled. Dat ze gemakkelijk worden weerlegd, doet vermoeden dat de auteurs het boek niet hebben gelezen of, als ze dat wel hebben gedaan, niet te goeder trouw handelden. Dat is precies hetzelfde onprofessionele gedrag dat wordt aangetroffen in de gemakkelijk weerlegde ‘feitencheck’ van, nogmaals, een recensie van Unsettled, niet het boek zelf.

Om een uitspraak te parafraseren die aan Einstein wordt toegeschreven:

“Als ik het bij het verkeerde eind had, zouden er geen dozijn wetenschappers nodig zijn om mij te weerleggen – één zou voldoende zijn.”

Zoals ik in Unsettled heb geschreven, verwelkom ik een serieuze, geïnformeerde discussie over elk van de punten die ik in het boek naar voren breng. Helaas voldoet het artikel van Oreskes et al. in het geheel niet aan die norm.

Zoals de Duitsers zeggen, ‘Je mehr Feinde, desto mehr Ehre’ (Hoe meer vijanden, hoe meer eer).

***

Bron hier.