Kernenergie ja graag Luister dus vooral ook niet naar bijvoorbeeld milieuorganisaties en hun alarmisme straling alara afvalEen bijdrage van Jeroen Hetzler.

Inmiddels begint het besef door te dringen dat met de huidige middelen de klimaatdoelstellingen onbereikbaar en onbetaalbaar zijn. Er zijn meer oorzaken hiervoor aan te wijzen. De belangrijkste zijn de inferieure middelen, wind, zon en de aanvechtbare biomassa. Hun vermogensdichtheid valt in het niet vergeleken bij fossiele energiedragers, en zeker bij kernenergie. Hieruit moge blijken dat het ontbreekt aan enige projectmatige aanpak. Het ontbreekt aan elke vorm van regie. Iedereen doet maar wat. De RES is het schoolvoorbeeld.

Ondertussen loopt de energierekening onstuitbaar op, wat logisch is door de keuze van genoemde inferieure middelen. Uiteraard speelt hier financiële belangenverstrengeling de hoofdrol. Het enige dat nodig is om deze obsessie de schijn van beleid te bieden, is het buitensluiten van kernenergie en het opdringen van bezwaren zoals kosten en afval.

Om met dit laatste te beginnen. Kernafval is een politiek ‘probleem’ dat Greenpeace ervan gemaakt heeft. Kernafval is nooit een technisch probleem geweest. In de verlaten kalimijn Herfa Neurode bijvoorbeeld wordt de zwaarste categorie chemisch afval opgeslagen. Dit afval kan met gemak alle aardbewoners doden. Het vergaat bovendien nooit. Kernafval daarentegen vervalt na ca. 1000 jaar tot laag radioactief afval. Meten met 2 maten dus, daar ik Greenpeace nooit heb horen klagen over deze opslag van chemicaliën. Het gaat dan ook niet om steekhoudende bezwaren, maar om emotie en demoniseren.

GP is slechts uit op macht, eigenbelang en aanzien, maar draagt niets bij aan verbetering van deze wereld. Integendeel. Toepassing van kernenergie vaagt hun machtspositie weg, een existentiële bedreiging dus. Eender is het gebruikelijke theatrale vertoon van Urgenda. Onverantwoordelijk kortzichtig. Reden om allebei ver buiten Overheidsbeleid te houden en er niet in te betrekken.

Moeten we echt zo bang zijn voor radioactiviteit? Zeker niet. Zie deze video. Ik was hierbij in Tsjernobyl.

 

 

Wat emotie al niet kan doen.

Er staat een waar woord in dat een cruciale rol speelt bij de onverdedigbaar hoge kosten van kernenergie:

Volgens de wet is straling altijd gevaarlijk, altijd, tot in de allerkleinste hoeveelheid. Dat is het officiële standpunt van overheden overal en dientengevolge bestaat er een enorme vrees voor straling: radiofobie.

Hierop is één van de twee belangrijkste oorzaken van de hoge kosten van kernenergie gebaseerd, namelijk het veiligheidsreglement ALARA: As Low As Reasonably Achievable. Waar ligt hier de grens anders dan bij nul? Elke verbetering leidt door dit principe noodgedwongen tot extra kostenbesteding aan verder verhoogde veiligheid. De nul-grens is immers nog niet bereikt. Innovaties leiden slechts tot hogere kosten. ALARA gaat bovendien gepaard aan de LNT-rekenmethode (Linear No Threshold), dat andere reglement: er is ook hier geen andere ondergrens dan 0 slachtoffers van straling. Dit is een onmogelijke eis aan het reglement van ALARA. LNT stelt als voorbeeld: als 1 persoon 100 paracetamol-tabletten inneem, gaat hij dood. Ergo, als 100 personen 1 paracetamol innemen, gaat er altijd 1 persoon dood. Op dit principe zijn ook de berekeningen van Greenpeace over Tsjernobyl gebaseerd. Bedrog dus. Toch is het Brusselse ‘beleid’ hierop gebaseerd. Ook dit principe leidde tot de onverdedigbaar hoge kosten van kernenergie. Zonder al deze flauwekul en een eerlijke concurrentiepositie, laat kernenergie fossiel en zeker zogenaamde duurzame energiedragers straatlengten achter zich.

Bron: Jack Devanney; Why nuclear power ha been a flop.

Dit is de 10-jarige Ayaka uit Fukushima. Leuk heeft ze het niet: bij de tsunami verdween het huis van haar ouders en opa ging mee ten onder. Nu woont ze ergens anders en krijgt dagelijks te horen dat ze voortdurend in levensgevaar is vanwege de straling die wel 20 keer hoger is dan normaal! Ayaka groeit op in angst. En waarvoor? Volgens de metingen van haar vader straalt het asfalt 0.8 microsievert per uur. Dat beschouwen ze als gevaarlijk, en de officiële stralingskundigen moedigen dat aan: je moet altijd streven naar straling op zo laag mogelijk niveau. ‘Alara’ heet dat beleid.

Luister dus vooral ook niet naar bijvoorbeeld milieuorganisaties en hun alarmisme, maar hiernaar:

Emeritus professor dr Wade Allision (fysica, Oxford) stelt een nieuw systeem voor: in plaats van te streven naar zo min mogelijk straling moet er een beleid komen dat de straling alleen beperkt wanneer deze gevaarlijk wordt: AHARS: As High As Reasonably Safe. En dat levert heel andere waarden op. die via het ALARA-beleid de mythe in stand houden dat één extra millisievert per jaar de gezondheid bedreigt, maar die tevens weten dat bij een kankertherapie een stralingsdosis wordt gegeven van tienduizenden millisievert en dat de patiënt daarna mag verwachten nog jaren in redelijke gezondheid te leven. De Alara-experts zwijgen als eerst in Tsjernobyl en nu weer in Fukushima een paar extra millisievert een complete maatschappij ontwrichten en de toekomst van de jeugd smoren in doodsangst.

Er wordt met 2 maten gemeten:

Hoewel het publiek matig tot hoge doses straling accepteert bij onder meer kankertherapie, zijn de niet-medische internationale veiligheidsnormen extreem scherp gesteld teneinde aan de publieke bezorgdheid tegemoet te komen, en staan dus bekend als ALARA ‘

Bron.

Kernenergie ja graag Luister dus vooral ook niet naar bijvoorbeeld milieuorganisaties en hun alarmisme straling alara afval

Jeroen Hetzler.

Er is dus gegronde reden om het op emotie gebaseerde kernenergiebeleid ingrijpend te herzien door de emotie bij ALARA, met in het kielzog LNT, te vervangen door de feiten die AHARS biedt. Aansluitend tot slot deze woorden:

De grootste inspanning verdient vanaf nu de uraan kweekreactor. Technisch is die op het moment het verst. Daarvan zouden verschillende landen demo’s moeten bouwen. De thorium reactor verdient ook een grote inzet. Daar zijn net als bij fusie nog grote bekende moeilijkheden te overwinnen. Naast alle onbekende (!) moeilijkheden. Maar er zijn ook potentiële voordelen boven uraan, zoals de beschikbaarheid van splijtbaar materiaal en de potentie van minder afval. Met een fractie van de middelen en werkkracht die men thans in waanzinnige, zgn. “duurzame”, projecten steekt, zou Nederland aan alle drie opties een substantiële bijdrage kunnen leveren. Dat is geld steken in echte duurzaamheid.

Bron.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).

***