Angst voor ijs Geologen en astrofysici die de natuurlijke golfbeweging van opwarming en afkoeling serieus nemen

Jamal ijsbreker.

Van een onzer correspondenten.

Twee enorme ijsbrekers zijn al ruim een week onderweg om zo’n twintig vastgevroren vrachtschepen in de Oost-Siberische zee uit hun benarde positie te bevrijden.

Russische autoriteiten kiezen zowel voor de diesel-aangedreven ‘Noworossibisk’ als ook de door kernenergie aangedreven stalen reus ‘Jamal’. De laatste met de grote haaientanden op de boeg.

Ze zullen omstreeks deze tijd ter plekke moeten zijn. Ook andere ijsbrekers stomen op in het gebied om vastzittende olietankers en containerschepen een ijsvrije doorgang te geven. Men is door de plotselinge zware kou-inval verrast. Een reddingsschip is inmiddels onderweg.

Al in Oktober was een aanzienlijk deel van het gebied bevroren, inmiddels is het een immense plaat van dertig centimeter tot een meter dik ijs. Schepen die nu nog in de havens voor anker liggen wachten de barre winter eerst maar af.

Geologen en astrofysici die de natuurlijke golfbeweging van opwarming en afkoeling serieus nemen, gaan er vanuit dat er een grote kans is dat moeder aarde afstevent op een nieuwe ijstijd. Het kan nog heel lang duren. Maar voor diegenen onder ons die hun angst projecteren in een al te woke opwarming van de aarde door menselijk toedoen, krijgen hier pas het echte schrikbeeld op hun netvlies.

Water immers, of het peil nu stijgt of daalt, is een ‘flexibel’ medium, rotsformaties ijs zijn dit niet. Ruimte voor de rivieren, ophogen van dijken zal helaas niet helpen: de geologie van ons land laat zien hoe het honderden meters dikke ijs hier ooit verschrikkelijk heeft huisgehouden.

De menselijke geest kent maar al te goed die oerecho van het meedogenloze ijs. Of water nu twintig graden is of dertig maakt veel minder verschil dan tussen 0 graden en min tien. Onder nul is er ineens een totaal andere wereld met andere ‘wetten’. Het visje beweegt ineens niet meer.

Dan zijn er ook zomaar de helden, van Willem Barentz ingevroren op Nova Zembla tot Elfstedenwinnaar Reinier Paping die ten val komt bij Hindeloopen, Sven Kramer op de tien kilometer, de Iceman in bad.

Maar nu zijn het even de bemanningen van de ijsbrekers daar in het barre Noordpoolgebied: onze helden van de toekomst.

***