Greta Thunberg. Foto: Shutterstock.

Van onze COP 26-correspondent.

Critici van de Glasgow-top hebben aan Greta Thunberg inmiddels een fervent medestander. Keer op keer krijgen de COP 26-onderhandelaars deze week van haar in de afgeschermde gebouwen op hun falie.

Vrijdag riep de achttienjarige vanaf het plein in de regen dat de top volledig mislukt was en dat de klimaatprofessionals alleen maar ‘bla, bla, bla’ konden uitbrengen. Ze zouden uit eigenbelang uitvluchten bedenken. Glasgow zou een ‘global greenwash event’ zijn. Het is allemaal gezegd.

Wat moeten de bezorgde COP26- vergaderaars en documentenmakers met deze brute aanval vanaf de andere kant van het dik beveiligde raam? Ze delen toch de wederzijdse en diepgevoelde bezorgdheid? Welke kant moeten zij in hemelsnaam uit qua nieuwe koers, nu hun morele leider zich daarbuiten zo woedend tegen hen keert? Weet u het?

Het valt niet te verwachten dat men ook het regenpak aantrekt, alle COP 26-documenten spoorslags naar buiten brengt en verbrandt. Slogans in de geest van ‘COP, weg er mee!’, zullen niet klinken.

Maar met deze tweespalt is wel een nieuwe fase ingeleid binnen de mondiale beweging van de gesubsidieerde klimaathysterie. Komt er ooit nog weer een top? En hoe dan? Waar dan? Geen politiek leider die deze rotte appel nog in zijn mand duldt.

De ogenschijnlijke revolutie die Thunberg predikt – er waren relatief toch weer weinig mensen op de been – kan een bedreiging zijn voor de hele beweging as such. De Franse revolutie at uiteindelijk ook haar eigen geesteskinderen op.

***