Stoplicht-regering Duitsland. Foto: DLF.
Herbert Ammon over het groene energieprogramma van de stoplichtcoalitie: “Het valt nog te bezien of het gas via Nordstream 2 toch Duitsland zal bereiken. Als oplossing voor de energiecrisis voorziet het groene plan in het gebruik van ‘slechts’ twee procent van de totale oppervlakte van de Bondsrepubliek met windturbines, alsmede in de gedwongen aanleg van elektriciteitsleidingen – met aanzienlijke energieverliezen. Bovendien zullen de elektriciteitsprijzen blijven stijgen, wat tot wrevel zal leiden. Tegelijkertijd zullen de protesten tegen de vernietiging van het landschap toenemen.
Auteur: Herbert Ammon.
Vertaling: Martien de Wit.
Het stoplicht staat op groen. Onder Olaf Scholz als nieuwe kanselier hoeft de regering alleen maar door te starten om “meer vooruitgang te durven boeken” in de tweede coronawinter. Het regeerakkoord, verrijkt met progressief (D)engels en opgevat als een lijvig handboek voor de grote “transformatie” van de Duitse samenleving, is niet alleen taalkundig bedenkelijk. Als het gaat om het “vormgeven” van politiek-maatschappelijke processen, kunnen we ervan uitgaan dat men conceptuele dubbelzinnigheden en interne tegenstrijdigheden met mooie woorden wil bedekken.
Het feit dat de aangekondigde vooruitgang zelfs bij de publiekelijk altijd vrolijke eensgezindheid uitstralende Groenen, eerst begint met het traditionele geharrewar over kabinetsposten, maakt deel uit van de ironie van het dagelijkse politieke leven, waar macht maar al te vaak botst met moraal. Voor de voortgang van de zaken is het van weinig belang dat Cem Özdemir het ministerie van Voedsel en Landbouw overneemt en niet Anton Hofreiter. Belangrijker is de vraag hoe de Groenen en – afgezien van Christian Lindner in het Ministerie van Financiën – de door ‘groenen’ gedomineerde regering de doelstellingen van milieu-, dieren- en landschapsbescherming, klimaatbescherming en ‘schone’ energieproductie, technologische vooruitgang en economisch concurrentievermogen op de wereldmarkt met elkaar kunnen verenigen.
Dat de genoemde kwesties ook verband houden met het buitenlands beleid, blijkt niet alleen uit de afwijzing van Nordstream 2 door de toekomstige minister van Buitenlandse Zaken Baerbock. De aankondiging betekent een breuk met het energie- en Ruslandbeleid dat onder Merkel werd gevoerd. Indien de tweede gaspijpleiding niet in gebruik wordt genomen, kan Duitsland rekenen op applaus van Polen, de Baltische staten, Oekraïne en de VS. Meer dan onzeker zou echter de energievoorziening van het land in de komende jaren zijn, waarbij de overgang moet worden bewerkstelligd door middel van ‘schone’ energiebronnen (windenergie, zonneparken, ‘groene’ waterstof). Duitsland zal onvermijdelijk niet zonder ingevoerde energie kunnen, met inbegrip van aardgas, dat minder schadelijk is voor het klimaat, in de loop van zijn groeiend energieverbruik, vooral als gevolg van de uitbreiding van de informatietechnologie. In de te voorziene scenario’s van stroomonderbrekingen en energietekorten zullen de Groenen – en alle gelijkgestemde klimaatactivisten – de discrepantie tussen zuivere doelstellingen en politieke haalbaarheid, de tegenstelling tussen ideologie en realiteit, wel eens negeren als het erom gaat de tekorten aan te vullen door elektriciteit in te voeren uit Franse en Poolse kerncentrales. Binnen de EU zullen de groene Duitsers met hun anti-kernenergie credo tegen hun grenzen aanlopen.
De Groenen – vooral in hun niet onterechte afkeer van Poetin – scheppen genoegen in hun rol als pleitbezorgers van zuiver moreel beleid. Wat echter aanbeveling zou verdienen, is een meer pragmatische, d.w.z. realpolitieke benadering van de complexe werkelijkheid. In dit verband is het essay van klimaat- en veiligheidsdeskundigen Jason Bordoff en Meghan L. O’Sullivan, dat zojuist in Foreign Affairs is verschenen, verhelderend: Green Upheaval. The New Geopolitics of Energy. In een brede analyse van wereldwijde energiebeleidskwesties voor de toekomst, pleiten de auteurs voor het behoud van de strategische oliereserve en het voortgezette – gematigde – gebruik van gas en kernenergie in de VS.
Zij richten zich impliciet op het dilemma van de Europeanen, die zonder Russisch gas en zonder kerncentrales niet in hun energiebehoefte zullen kunnen voorzien – niet in de laatste plaats in de technologische concurrentiestrijd met China. Zij wijzen ook terecht op de problematische aspecten van de grondstoffen die nodig zijn voor ‘groene’ systemen, zoals kobalt, lithium, nikkel, koper en zeldzame aardmetalen. Met het oog op de klimaatdoelstelling – van ‘slechts’ 1,5 graad Celsius opwarming van de aarde tegen 2050 – zal de vraag naar deze materialen tegen 2040 verzesvoudigen ten opzichte van vandaag.
De Groenen kunnen niet van totale naïviteit worden beschuldigd. Daarom mag niet worden aangenomen dat de hierboven geschetste tegenstrijdigheden van het ‘schone’ energiebeleid volledig onopgemerkt blijven in de stoplichtcoalitie, in haar ‘groene’ omgeving en in de bedrijven die zich op groene technologie richten. Niettemin bestaat er bij de Groenen een door de media versterkte tendens om de politieke – en technologische – problemen in verband met “het redden van het klimaat” te negeren en te verdoezelen met een mengeling van apocalyptische retoriek en moreel geladen technocratisch optimisme.
Herbert Ammon.
Het valt nog te bezien of het gas via Nordstream 2 toch nog Duitsland zal bereiken. Als oplossing voor de energiecrisis voorziet het groene plan in de bezetting van ‘slechts’ twee procent van de totale oppervlakte van de Bondsrepubliek met windturbines, alsmede in de gedwongen aanleg van elektriciteitsleidingen – met aanzienlijke energieverliezen. Bovendien zullen de elektriciteitsprijzen blijven stijgen, wat tot wrevel zal leiden. Tegelijkertijd zullen de protesten tegen de vernietiging van het landschap toenemen. Hierover bestaat al onenigheid tussen de milieuverenigingen Nabu en BUND, tot voor kort de belangrijkste bondgenoten van de Groenen in de ‘burgermaatschappij’. Als duidelijk wordt dat de Groenen, die vooral in stedelijke gebieden gevestigd zijn, niet al te veel om natuur- en landschapsbescherming geven, zou de stoplichtcoalitie nog heel wat onaangename wind tegen kunnen krijgen.
***
Over de auteur
Herbert Ammon is historicus en politiek journalist. In de jaren tachtig was hij betrokken bij de vredesbeweging van die tijd. Hij werd vooral bekend door het boek “Die Linke und die nationale Frage” (Links en de nationale kwestie), dat hij samen met Peter Brandt redigeerde. Ammon is medeoprichter en lid van de raad van toezicht van de Deutsche Gesellschaft e. V.. Zijn blog “Unz(w)eitgemäße Betrachtungen” verschijnt als column in “Globkult“.
***
De toekomstige milieuvervuiling, natuurdestructie, burgerlijke weerstand, met bovendien geen inspraak mogelijk door beperkende maatregelen en de journalistieke kritiek-censuur in Nederland vanuit kritische burgers, wordt ook in Nederland een punt bij de uitrol van Rutte IV haar ‘hernieuwbare’ en feitelijk onmogelijke ‘bestrijding van klimaatverandering’.
Rutte IV:
Verlakken
Verkwanselen
Verbergen
Verhullen
Verjagen
Verdoezelen
Verwelkomen
Verloochenen
Verachten
Gaat te ver.
25 grondoppervlak voor Windturbines? Het is maar net hoe je rekent. Het oppervlak dat de mast in neemt of de hindercirkel voor degenen die last hebben van infrageluid. Of de nog verder gaande aantasting van het leefmilieu van de organismen die in de aandacht zijn voor natuurherstel. Enz. Zo rekent de groene/rode club zich rijk. Maar het blijft linksom of rechtsom, klinkklare volksverlakkerij.
Maak het klein op een geniepige manier en de kudde trapt er met alle poten in.
We moeten maar hopen dat die Groenen nog meer ontoerekeningsvatbaar zijn als waar ik ze van verdenk.
Een paar kanjers van Dunkelflaute 2022 wijzen ons buurland er wellicht op hoe ernstig ze reeds de fout zijn ingegaan. Ze bespoedigen bij ons de keuze voor veilige kernenergie en wellicht de ‘symbolische afbouw’ van een waterstoffabriekje om honderd bussen te laten rijden in Arnhem, Utrecht en Amsterdam.
Het gaat nu eenmaal niet over het klimaat. Het gaat over het ‘cultureel leiderschap’. Oftewel over wie er de baas is.
Het wordt voor Duitsland en de haar omliggende landen in 2022 een pijnlijk ontwaken want van de Energiewende is weinig gerealiseerd, van de stroomverbinding van Noord naar zuid is weinig te zien, de bypass Nederland- Belgie wordt daarvoor gebruikt . De weerstand van de Duitse bevolking en het idee om die nu in de grond te graven als DC transport is immens duur . Intussen heeft ook Polen de toelating van de EU gekregen om Phase shifters op het net te plaatsen net als een paar andere omliggende landen .Voor de EU wordt het pijnlijk nu ze het principe van vrij verkeer voor energie aan het opgeven zijn . Tevens mag verwacht worden dat meer en meer manu militari zal opgetreden worden tegen het verzet van de burger en dat de overheid langzaam aan de energievoorziening in handen zal (moeten)nemen om de prijzen en rollende afschakeling te beheersen , nota bene net voor datgene waarvan ze zelf de oorzaak zijn. Duitsland komt zeer snel op een hellend vlak, en analoog aan Duitsland volg België met de sluiting van alle kerncentrales op 3 jaar tijd zonder een omvattend realiseerbaar plan. De economische zelfmoord van de EU is ingezet.
Ja Eric, ik voel met je mee. Maar zou onze Seb Gresnigt er ook zo over denken?
Misschien tovert hij nog een konijn uit zijn hoge hoed en weet hij ons gerust te stellen met zijn zalvende en optimistische woorden over hernieuwbare energie. Ik mis hem hier wel ……
De grote gemene deler van al deze verhalen is dat ze precies het omgekeerde veroorzaken van hetgeen erin besproken wordt. Het is een proces dat te vergelijken is met het aantrillen van gestort beton.
Eenvoudige zaken heel erg ingewikkeld maken en eindeloos -academisch -doorouwehoeren leidt er uiteindelijk toe dat de oorsprong onder het beton verdwijnt en de groene kleptocraten hun slag kunnen slaan, zonder dat ze ook maar een strobreed in de weg wordt gelegd.
Wat ik niet snap is dat ze hun industrie en cultuur opofferen
De overheid duwt het naar lagere overheden waarvan ze weten dat die veel te weinig in te brengen hebben tegen doorgeleerde account managers. Niet zelden wordt zo’n wethouder in de watten gelegd, gaat op snoepreis naar het buitenland om de daar “geslaagde” projecten te bekijken, een maal terug in eigen land kan hij onmogelijk zeggen dat het niet werkt.
Zo’n wethouder heeft vaak alleen een budget zonder enige onderliggende kennis, het gaat om de meerderheid in de gemeenteraad.
Ik heb er verschillende “gevolgd” bij windmolens en zonneparken, veel verder dan napraten van folders over de gigantische opbrengsten en voordelen voor de burgers komen ze nooit. Het zijn de bekende riedels van de believers hier op het forum, 0,0 technisch inhoudelijke kennis maar wel een budget van tientallen miljoenen, dat is voldoende om elke Groen Linkser in een pedante kwast te veranderen.
Ze offeren hun cultuur en hun land op omdat ze gewoon te dom zijn om het in te zien, ze zitten in de bubbels, dure Tesla’s, mooie diners, uitstapjes al dan niet met charmante dames, en bussen vol klapvee dat naar de nieuwe kleren van de keizer komt kijken.
Gewoon lekker laten gaan, je krijgt nog tijd genoeg om ze belachelijk te maken, er is tot op heden nog NOOIT één enkel zon of wind project uit de kosten gekomen, niet één. De meestal magere “winsten” worden kunstmatig door subsidie in stand gehouden.
Valt het iemand al op dat de mooie verhalen uitblijven na een jaar met beduidend meer wind dan andere jaren?
We mogen vast niet weten hoeveel Mwh die molens daadwerkelijk opgebracht hebben, en hoeveel energie ongevraagd verloren is gegaan.
Cornelia
1 In België verklaart de CEO van Engie dat de kerncentrales niet meer open kunnen blijven terwijl zijn kaderingenieurs net omgekeerde zeggen https://palnws.be/2021/12/werknemers-van-engie-beweren-dat-kerncentrales-wel-open-kunnen-blijven/
2 Onderzoek geeft aan dat slechts 15% van de belgen voor de kernsluitingen zijn https://palnws.be/2021/12/grote-meerderheid-belgen-wil-geen-onmiddellijke-kernuitstap/, en wat gaat de regring doen : sluiten.
Hoe representatief zijn onze bestuursorganen nog? telt de mening van de burger nog. En wat zijn de gevolgen voor de toekomst?
@Eric, onze bestuurders zijn al langere tijd gekocht door de VN/EU/WEF ze voeren gewoon een opdracht uit.
De opdracht luidt, geen kernenergie, zon en wind voor de noodzakelijke bedrijven en instellingen. Wat dat inhoudt voor de toekomst?
Volgens agenda2030 zal er in onze nabije toekomst, binnen 10 jaar dus, het krijgen van energie voorbehouden zijn aan hen die van belang zijn voor het “collectief”. M.a.w. het merendeel van de mensen zal alleen op bepaalde momenten energie krijgen.
Cornelia, hulde voor je bijdrage.
Jammer van dat ene storende foutje.
Je zegt ergens halverwege: ” dat is voldoende om elke Groen Linkser in een pedante kwast te veranderen’, maar je bedoelt natuurlijk: ‘dat is voldoende om elke pedante kwast in een Groen Linkser te veranderen’.:)
De kernenergie centrales zijn voor engie niet meer levensvatbaar. Er is gekozen voor gas en engie is de winnaar die het mag aanleggen. Dat gaat met veel subsidie wat al aan engie is toegezegd. De keus is duidelijk. Engie gaat voor subsidie. Of dat beter is voor het land doet voor het bedrijf niet ter zake.
Waarschijnlijk geloven velen de propaganda; er wordt voor x huishoudens stroom geproduceerd, waarbij x de uitkomst is van verwachte jaarproductie gedeeld door het gemiddeld jaargebruik van een gemiddeld huishouden.
Ik lees er nooit bij dat die molens en panelen in donkere windstille en besneeuwde/berijpte perioden niets leveren.
Met de actuele lage gasvoorraad zou een flinke winterse periode heel wat ogen kunnen openen, en anders gaat het door tot die periode wel komt, of tot de groene droom onbetaalbaar wordt.
Het probleem is dat zij die deze nieuwe regering in het zadel geholpen hebben, geen flauw benul hebben van wat er gaat komen.
De verliezen van elektriciteits leidingen vallen in het niet bij de verliezen in warmte netten die nodig zijn voor de verwarming in de steden. Alleen technici maken zich er druk over. Met een groene idioloog als beslisser is dit geen punt. Klimaat is een veelkoppig monster om tegen te strijden. Je moet daarvoor de tekenen zien. Zoals in vroeger tijden een maria verschijning werd gezien of een hostie die in het vuur geworpen niet verbrandt. Deze tekenen worden alleen gezien door echte gelovigen. Gister avond was op het journaal nog te horen dat de tornado’s in de usa toch echt veroorzaakt zijn door de opwarming van de aarde. Dit volgens de echte klimaat gelovige Joe biden die er ook tegen ten strijden trekt.
Hier over de vergissing van Biden https://co2coalition.org/2021/12/12/joe-biden-spins-tornado-misinformation/ bemerk de dubbelzinnigheid van NOAA.
Ja, die POTUS toch. “The fact is that we all know everything is more intense when the climate is warming. Everything”, aldus Biden. Zou hij met die gedachte tevens de crisis in Oekraïne benaderen? Dat Biden als bevolg van de opwarming der aarde de Russen onder druk zet en Biden oorlogje wil spelen in onze achtertuin?
Het ademt weer klassiek communisme. Heel veel wensen maar geen prioriteiten. Heel veel getuigenis en gegoochel maar geen idee hoe morgen de woning moet worden verwarmd. Gewoon maar zoals we het gewend zijn. En dan met wat, veel, hogere prijzen tot het kabinet zo onder druk komt te staan dat ze weer platvloers worden. Communistische voorbeelden genoeg: labour in de jaren 60 in Engeland. Tijdgeest mee, genoeg om te veranderen maar struikelen over een vuilniscrisis. Alle signalen zijn niet vertrouwenwekkend voor deze coalitie. Hetzelfde foute protocol dus: veel wensen op een te abstract niveau.
Krijgen we hier vandaag ook. Ruziecoalities omdat de echte zaken tijdens het regeren nog moeten worden opgelost. De grote vraag is: is dit tijdwinst of tijdverlies.
Antwoord: Het is maar vanuit welke invalshoek en belang je dit bekijkt
Er was er eens…. een betrekkelijk welvarend land op het Afrikaanse continent. Het produceerde genoeg voedsel voor de eigen bevolking en zelfs was er genoeg om omringende landen van voedsel te voorzien. Het vervelende was wel, foei, de bedrijven die dit voedsel produceerden in handen waren van witte mannen. En deze witte mannen hadden zwarte mannen in dienst. Met zijn tweeën waren ze dus instaat om voedsel te exporteren. Maar dat was niet eerlijk, de zwarte mannen waren daar altijd al geweest dus die claimden het land. De boze witte man vertrok, koos eieren voor zijn geld, werd onteigend en nog erger vermoord. De nieuwe man die de witte man verving haalde het ene record na het andere binnen, gigantische armoede en werkeloosheid, torenhoge inflatie, goed voor zich zelf en de familie zorgen. De laatste twee jaren krabbelt het land langzaam op. Met behulp van witten mannen worden weer agrarische projecten opgezet. Wij gaan dezelfde kant op maar eerst allemaal aan de geeuwhonger.
Marxistische ideologen die hun overbekende economisch destructie stappenplan (‘Verelendung’) uitvoerden in Rhodesia en later precies het zelfde deden ook in South-Afrika. Cuba als voorbeeld ging Zimbabwe voor.
https://www.theatlantic.com/magazine/archive/2003/12/how-to-kill-a-country/302845/
Ik denk dat de eigenlijke slogan was “Communism Built Back Better”, maar dat zou opvallen dus hebben ze het eerste woordje weggelaten.
Communism is letting the non-producing classes produce.
“Everything woke turns to shit” is krachtiger.
Nou ja. Even tussendoor.
Scheffer
En menig Nederlander mag zich afvragen of hij/zij ook stond te klappen bij de overname van de macht door de “eigen” leiders.
Hetgeen overigens ook het geval was bij het applaus dat Ceaușescu van Nederlandse zijde ten deel viel. Voor links de schellen van de ogen viel.
We hadden ons weer eens vergist. En vergaten dat macht corrumpeert.
Annalena Baerbock. Studiewonder der Duitsers. Welke studies weet helaas niemand en haar afstudeerwerk is doordrenkt van plagiaat.
Na haar blunder dat het stroomnet als opslag voor stroom gebruikt kon worden, maakte ze het later nog bonter met deze uitspraak: “Wir haben Grundlast durch Biomasse und wir haben und das ist neu – das ist auch interessant für Start-ups und Unternehmen zum Beispiel Rechenzentren und große Supermärkte, die dann als Energieerzeuger in den Markt rein kommen. Wenn eine Kühlung zum Beispiel bei einem riesengroßen Produzenten von -22 Grad in Zukunft dann auf 20 Grad, minus 20 Grad runterkühlt, dann ist das Hühnchen immer noch kalt, aber wir können an der Grundlast des Netz, und das war mein Punkt, so stabilisieren, dass sich im Netz die unterschiedlichen Akteure ausgleichen.”
Inmiddels is Annalena’s lampjefeller gaan schijnen. Zij is nu de Duitse minister van van Buitenlandse zaken. Eerlijk gekozen door Duitsers die geen actieve herinnering hebben aan slechte bewindslieden.
Op haar eerste werkdag (day in office) bezocht ze meteen Brussel met de in de Engels taal (niveau 3 HAVO) uitgesproken mededeling: “My first day in office in Brussel is not a coincidence. Because I come here as a truly European by far, and as a foreign minister of a truly European government in Germany.”
Laat even tot je doordringen: “A truly European goverment in Europe.”
Analena kan vooral goed sprookjes vertellen. In anderhalve taal. Dat doet Frans beter.