Klimaat lockdownsKlimaat lockdowns Hoe zouden klimaatafsluitingen eruit zien? Het meest waarschijnlijk is dat steden en staten.

Foto: Shutterstock.

Auteur: Kristin Tate.

Vertaling: Jan Smelik.

De afgelopen twee jaar zijn een checklist geweest voor de ergste impulsen van de overheid en de publieke opinie. Door COVID konden zogenaamd tijdelijke maatregelen uitgroeien tot twee jaar van “nood”-restricties. Maar wat als COVID slechts de openingsact was, en een andere afgekondigde crisis de hoofdact is? Het één voor één invoeren van aanzienlijke maar gedeeltelijke beperkingen in naam van het algemeen belang kan leiden tot een allesomvattende overheidscontrole die relatief weinig weerstand oproept. Angst voor de klimaatverandering zou kunnen leiden tot langdurige, zachte lockdowns, gezien het precedent van de immense groei van de overheidsmacht en de aanzienlijke steun voor ingrijpende overheidsmaatregelen.

Dit is geen rechtse koortsdroom. Oproepen tot harde overheidsmaatregelen in naam van het redden van het milieu zijn al te vinden in het taalgebruik van invloedrijke organisaties en figuren. In november 2020 verkondigde het Rode Kruis dat klimaatverandering een grotere bedreiging is dan COVID en met “dezelfde urgentie” moet worden aangepakt. Bill Gates eiste onlangs drastische maatregelen om de klimaatverandering te voorkomen, en beweerde dat deze erger zal zijn dan de pandemie. Ondanks het feit dat miljoenen mensen aan COVID zijn gestorven, voorspelde de voormalige gouverneur van de Bank of England, Mark Carney, vorig jaar dat de klimaatdoden die van de pandemie in het niet zullen doen vallen. Lockdowns, die de koolstofuitstoot in 2020 aanzienlijk verminderden, zouden de oplossing kunnen zijn. Immers, zo glunderde de klimaatdienst van de EU, de eerste COVID-lockdown heeft misschien wel 800 levens gered.

Hoe zouden klimaatafsluitingen eruit zien? Het meest waarschijnlijk is dat steden en staten beginnen met een geleidelijke en discrete opvoering van de beperkingen. Tijdens de eerste dagen van de pandemie werkten miljoenen Amerikanen thuis; dit zou de permanente norm kunnen worden als er speciale koolstofheffingen worden ingevoerd. Dergelijke belastingen kunnen worden opgelegd aan bedrijven, waarbij het aantal rij- of vliegkilometers wordt beperkt, en kunnen worden uitgebreid tot individuele werknemers. Rijd je met de auto naar je werk? Dan krijg je een belasting opgelegd. Ook kinderen kunnen de gevolgen ondervinden van klimaatveranderingen. Scholen, met name scholen die sterk beïnvloed worden door de lerarenvakbonden, zouden permanente online-only-dagen kunnen opleggen. Delhi, India gebruikt al een versie van dit concept om de smogvervuiling aan te pakken.

Tegelijkertijd zouden sommige delen van het land, hetzij door een direct overheidsbesluit, hetzij door een ineffectief groen energiebeleid, regelmatig te maken kunnen krijgen met stroomuitval zoals in Californië. En naarmate fossiele brandstoffen (en kernenergie) uitsterven, kan het voor consumenten onmogelijk worden gemaakt om nieuwe benzineauto’s, grasmaaiers of kettingzagen te kopen.

Er zijn al belangrijke maatregelen gepland om de klimaatverandering tegen te gaan. Californië zal de verkoop van benzineauto’s over dertien jaar verbieden, evenals Duitsland. Groot-Brittannië is van plan hetzelfde te doen in slechts acht jaar. Het verbieden van verbrandingsmotoren zou de planeet kunnen redden, zo luidt het argument. Naarmate elk negatief weerfeit aan de klimaatverandering wordt toegeschreven, zal de overheid steeds vaker haar beperkende instrumenten inzetten.

Terwijl het aantal doden door natuurrampen de afgelopen vijf decennia met twee derde is gedaald, vooral dankzij technologische innovaties, houden elites vol dat klimaatverandering de “grootste bedreiging is waarmee de moderne mens ooit te maken heeft gehad”. Klimaatafsluitingen en andere beperkingen zullen worden voorgesteld als redding van de bevolking van de Verenigde Staten, en de wereld, tegen zichzelf. Welk doel kan nobeler zijn?

Iedereen die tegen dergelijke maatregelen is, kan worden bestempeld als een “klimaatontkenner” die tegen vooruitgang is – of gewoon als een “binnenlandse terrorist”. Overlopers zullen waarschijnlijk toch niet veel keus hebben. Gezichtsherkenning en software om kentekenplaten te lezen, in combinatie met de indrukwekkende reikwijdte van drones, kunnen leiden tot strenge handhaving. Vind je de beperkingen op je benzineslurper niet leuk? De overheid kan gemakkelijk zijn locatie traceren en automatische bonnen sturen – of erger. De mogelijkheid voor ambtenaren om afhankelijk te zijn van een significante minderheid van ijverige aanhangers om maatregelen af te dwingen is ook van onschatbare waarde. Hoeveel COVID “Karens” rechtvaardigen hun fanatisme door zichzelf af te zetten tegen ongeschoolde, landelijke Donald Trump supporters?

Maar verwacht niet dat de nieuwe regels voor iedereen in gelijke mate gelden. Tijdens de pandemie dragen elites geen maskers in privé-sfeer – alleen hun bedienden, chauffeurs en schoonmakers doen dat. Je zult verantwoordelijk worden gehouden voor je persoonlijke koolstofvoetafdruk, afgedwongen door ofwel de wet of sociale conventie. Maar klimaatevangelisten zoals Jeff Bezos of “klimaattsaar” John Kerry zullen speciale dispensaties krijgen voor hun koolstofgebruik.

De pandemie bleek een precedent te zijn voor het bestuur van de 21e eeuw. De aanvankelijke lockdowns waren een wanhopige poging om meer over het virus te weten te komen en het stil te leggen. Achteraf gezien zal de overdreven reactie alleen maar een decor vormen voor de volgende grote overheidsinmenging. Als COVID miljoenen mensen kan doden, stel je dan eens voor welke macht de regering zal hebben tegen een bedreiging die miljarden mensen kan doden.

Klimaat lockdownsKlimaat lockdowns Hoe zouden klimaatafsluitingen eruit zien? Het meest waarschijnlijk is dat steden en staten.

Kristin Tate.

Politieke leiders hebben geleerd dat angst het publiek ertoe aanzet dramatische inperkingen van vrijheden te aanvaarden voor vage beloften van veiligheid – zij moeten beseffen dat zij ongelooflijke macht in handen hebben. COVID gaf de overheidsmuis een koekje, en machtsbeluste ambtenaren en bureaucraten kunnen de precedenten van de afgelopen twee jaar gebruiken om veel langere, veel uitgebreidere lockdowns in te stellen.

Over de auteur

Kristin Tate is een libertair schrijfster wier laatste boek is “How Do I Tax Thee? A Field Guide to the Great American Rip-Off.” Volg haar op Twitter @KristinBTate.

Bron hier.

***