Sigrid Kaag. Foto D66.

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Het zal niemand verrassen dat de linksfiele medelander het nogal druk heeft met de overige medelanders af te helpen van hun gebrek aan angst voor de CAGW-hypothese (weerlegd dominant menselijke invloed op catastrofale opwarming). Dat volksdeel werpt zich met verve op als de uitverkoren eigenaar van het morele gelijk, redder van deze planeet en niet tegen te spreken kenner van wat goed voor ons is. Vooral dit laatste dwingend opleggen geniet in die kringen een hoge populariteit.

Democratische rechten en academische vrijheid moeten plaatsmaken voor hun nobele missie, thans rustend op de schouders van D66 in de persoon van met name Kaag en Jetten. De oplettende lezer zal niet veel moeite hebben om hierin de kiem van de, liefst mondiale, elitaire tirannie te herkennen waar het echt om te doen is. Zij vinden planeconomie het meest geschikt als panacee tegen alle vermeende kapitalistische kwalen. Angst inboezemen voor die vermeende verschrikkelijke opwarming veroorzaakt door de CO2-emissie door het van de welvaart genietende volksdeel is hierbij een onmisbaar hulpmiddel om dat doel te bereiken. Enige nuance is te veel gevraagd. Dus trekken zij de racisme-, fascisme of weet-ik-veel-foobkaart, zodra iets niet bevalt.

Elke uitspraak wordt langs de naar hun believen uitschuifbare lat van wokevoorschriften gelegd. De lengte van die lat is instelbaar naar gelang wie die uitspraak heeft gedaan. Hoe verder uit de pas lopend, des te korter de lat, des te langer de tenen en des te groter de heilige verontwaardiging.

Uitspraken door PVV, FvD, BBB e.a. zorgen bij het linksfiele volksdeel steevast voor paars aanlopende gezichten, dreigende hartverzakkingen en gevaarlijk stijgende bloeddruk. Holle retoriek. Meer is het niet. Smullen geblazen, dat dan weer wel. Onthutsend, en niet zonder leedvermaak uiteraard, beziet het linksfobe volksdeel het fiasco van de iedereen de les lezend D66. Wee diegene die ook maar één woord van kritiek uit. Dan trekt deze zich moreel superieur voelende linksfiele medelander direct de uitvouwbare guillotine en dopen vooral NRC-columnschrijvers in heilige verontwaardiging en vol holle retoriek hun pen in vitriool.

Tamelijk amusant is daarom nu het ontluisterende imagocontrast tussen de zichzelf heilig verklaarde D66 en de thans heersende gênante doofpot MeToo-realiteit. Dan blijken de heilige planeetredders ineens medelanders die de waarheid toch niet zo in pacht hebben als zijzelf pretenderen. Niets menselijks is de moreel verhevene vreemd, zullen we maar zeggen. Eender geldt dus ook voor de geloofwaardigheid van Nieuw Leiderschap, “do or die”, niemand laten vallen en alle andere schijnheiligheid van D66.

Als Nederlander met gezond verstand denk je dan toch meteen aan het antwoord van die wachten op Slangeneiland aan de tot zinken gebrachte Moskwa: rot op. Kerels uit het goede hout gesneden. Dit zouden meer politici, en vooral bedrijven!, moeten doen i.p.v. zich te laten chanteren door de loze praatjes en dreigementen van Greenpeace, Milieudefensie, IPCC, NOS etc. Hierover kan men zich oprecht verbazen:

Niets toont de macht van de klimaatbeweging beter aan dan het taboe dat de beweging heeft weten te leggen op het ter discussie stellen van de ‘klimaatcrisis’. Er is geen groot bedrijf dat openlijk vragen durft te stellen bij het idee van de ‘gevaarlijke klimaatverandering’ en het gebruik van irrealistische scenario’s die ‘getunede’ klimaatmodellen tot voorspelbare resultaten dwingen. Zo ook Shell in de zaak tegen Milieudefensie: hoewel Shell niets zegt dat het bestaan van de klimaatcrisis bevestigt, durft zij het ook niet aan om twijfel te zaaien. Want twijfel zaaien is fout en dan krijg je de klimaatbeweging, groene politiek en publieke media over je heen. Voor een bedrijf als Shell zou het eenvoudig zijn om de werkelijke stand van de klimaatwetenschap in de rechtszaal voor het voetlicht te brengen. Vennootschappelijk risicomanagement laat dat echter niet toe. De vraag is echter of de rechter op andere gedachten kan worden gebracht zonder duidelijk te maken dat de ‘klimaatcrisis’ geen wetenschappelijk begrip is, doch slechts een politieke slogan. Bron.

Enfin, het lot van de Moskwa is ons allen bekend. Hoogmoed en de val, zoiets. Leerzaam:

Ministers, speciaal Kaag en Jetten, beseffen niet dat borstklopperij, in dit geval over ‘Nederland klimaatkoploper’, altijd fout is als basis voor beleid, want je luistert alleen nog naar het gejuich van je aanhang en leert niet meer van anderen. En met 9 procent inflatie brengt borstklopperij een groot gevaar: het vervreemdt de elite nog meer van ‘de mensen in het land’, en bedreigt onnodig honderdduizenden huishoudens die niet weten hoe ze volgende maand hun energienota moeten betalen. Bron.

Dit geldt ook voor andere linksfiele medelanders als Klaver, Timmermans, Samsom en Ouwehand. Hun aanspraak op hun morele gelijk verblindt hen. Over de gevolgen van het door hen aangehangen klimaatbeleid denken zij liever niet na. Anderen doen dit gelukkig wel:

Let’s recap, shall we? The prices of basic metals essential for the energy transition are soaring because of increasingly tight and still tightening supply. The tightening of supply is caused by, on the one hand, higher energy costs that are forcing the curtailment of production. On the other, there is a deeper cause and that’s insufficient investment in new supply because of growing public — and investor — hostility against the mining industry. […] The cheap renewable energy myth is being busted in real time. The question now is whether those in decision-making positions would rather keep the transition on — very expensive — life support or take the realistic road and save us all a lot of financial and energy pain. Bron.

Alleen, de obsessie van planeetredders doet hen leven in deze parallelle droomwereld:

Wat marxisme en maoïsme voor de jaren zestig en zeventig waren, is klimaatbeleid nu. De mens is schuldig aan de opwarming van de aarde en moet zijn levensstijl radicaal aanpassen. Bron.

Verbazingwekkend dat zij deze onzin niet doorzien. Tekenend en gevaarlijk. Men mag zich afvragen of D66 de ernst van de huidige situatie inziet. Ik vrees van niet:

Staatssecretaris Vijlbrief van Mijnbouw heeft zijn eerste urgente klus geklaard. Zie hier. De door zijn ambtsvoorganger Blok aangekondigde plotselinge verhoging van de voor het gasjaar 2021/2022 afgesproken gasproductie uit het Groningen gasveld van 3,9 naar 7,6 miljard kubieke meter heeft hij grotendeels ongedaan weten te maken.

De nieuw vastgestelde productie komt nu uit op 4,5 miljard kubieke meter, een verhoging van slechts 15% in plaats van een factor twee. […] Al met al: Vijlbriefs gasbesluit is onverstandig en kortzichtig. De staatssecretaris lijkt onbekend met de laatste inzichten over veiligheid in het gaswinningsgebied. Ook lijkt de ernst van de Russische invasie in de Oekraïne niet goed tot hem te zijn doorgedrongen. Hij stuurt aan op een overhaaste en onnodige sluiting van het Groningen-gasveld en gaat daarbij welbewust voorbij aan de leveringszekerheid van hoogcalorisch gas. Bron.

Jeroen Hetzler.

Nieuw leiderschap van D66? Nein Danke.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd)

***