Van een onzer correspondenten.

Marjan van Loon, President Directeur van Shell kan maar beter op haar woorden letten. Laat staan het Shell- beleid waar zij verantwoordelijk voor is, tot uitvoer brengen.

Van Loon loopt de kans als persoon door milieudefensie aansprakelijk te worden gesteld voor de klimaatverandering. Ze moet worden gestraft, omdat ze te weinig doet. We zien het voor ons. Johanna Maria Wilhelmina Emma van Loon, een onberispelijke dame, geboren in het Brabantse Helmond, kind uit een gezin van vijf, opgeleid in de chemie, opgeklommen binnen Shell en door het glazen plafond gebroken, ooit verkozen door Opzij als meest invloedrijke zakenvrouw, zal worden voorgeleid en zal zich moeten verdedigen.

De ondergang van de aarde is haar te verwijten. Ze kan een zware straf krijgen, die haar en haar familie diep zal raken. Ook in het Urgenda-vonnis ging de rechter immers op de verkeerde stoel zitten? Het gebeurt in ons land.

Mocht de rechtsgang in het voordeel van milieudefensie uitpakken, dan zijn alle bestuurders van Nederlandse bedrijven de klos. Al eerder eiste milieudefensie bij 30 Nederlandse bedrijven om een klimaatplan in te dienen, het persoonlijk aansprakelijk stellen is weer een verdere stap in de verkeerde richting.

Je zou vurig hopen dat rechters, van nature opgeleid om ook andere gezichtspunten in een oordeel te betrekken, vatbaar zijn voor argumenten die Marjan van Loon zouden kunnen vrijpleiten. Die zijn er in overvloede, aangeleverd door prominente wetenschappers, van de Nederlandse TU-Twente professor Witteman tot de Amerikaanse Princeton-hoogleraar Happer. De rol van C02 bij opwarming speelt amper een rol. Het kan niet haar schuld zijn.

U leest het niet in uw krant, maar de professoren bestaan echt. Hun artikelen ook. Met de vervolging van mensen als Marjan van Loon gaat Nederland een donkere periode tegemoet. Zelf een uitgesproken klimaatbevlogene, wordt ze achternagezeten door ideologische medestanders.

Dat is de voorbode van weinig goeds.

***