★★☆☆☆
Prekerige toon keert zich vanaf de start tegen de voorstelling
Auteur:
Het lijkt soms net of er sirenes afgaan, tijdens de nieuwe dansopera van choreograaf en regisseur Nicole Beutler. Wanneer thereminist Dorit Chrysler haar handen door het onzichtbare elektromagnetisch veld van haar elektronisch instrument beweegt en de afstand versmalt tot de twee antennes, rinkelen alarmbellen met wisselend volume en toonhoogte. In haar maagdelijk witte jurk doet ze denken aan een orakelende engel. Te meer daar ze een sombere klaagzang voordraagt over de penibele toestand van de aarde en onze tragische race tegen ontembare vuilnishopen.
Onbedoeld illustreert de priemende motoriek van Chryslers handen echter het belerende karakter van Ginkgo or: 56 Million Years Ago There Were Palm Trees on the North Pole. Alsof het publiek voortdurend op de vingers moet worden getikt. De prekerige toon – ook nog voor eigen parochie want wie in de zaal maakt zich geen zorgen over de klimaatcrisis – keert zich vanaf de start al tegen de voorstelling en verdwijnt helaas niet meer. ‘Buy, sell, love!’, scanderen vijf eenzame performers, scharrelend tussen bakken grofvuil die over het grote zaalpodium worden uitgestort.
Zelfs als het globale rouwbeklag over miljoenen jaren aards bestaan, gesampeld uit teksten van onder anderen Timothy Morton, Gaia Vince, Bruce Lipton en Emmy Laura Perez Fjalland, overgaat in een smeekbede, gericht aan ‘Grote moeder Gaia’, blijft de moraliserende aard dominant. Al krijgt Ginkgo dan in ieder geval iets weemoedigs. Vooral omdat twaalf koorleden van Consensus Vocalis aan de zijkant van het podium een bewerking mogen zingen van Lacrimosa uit Mozarts Requiem.
Het eerste half uur is het dozijn zangers, gehuld in oranje werkplunje, vooral bezig met het op scène brengen van nog meer afgedankte lampen, strijkplanken, ladders, wasmanden en zandbakken. De nok hangt eveneens vol met gedumpt ijzer en zakken petflessen. Helaas wordt met die opzettelijk besmeurde uitdragerij weinig nieuws gedaan. De performers proberen er beschutte plekjes mee te creëren en dossen zich uit met neerdwarrelend plastic. Zo ontstaat weliswaar een fraai op kleur gesorteerd toneelbeeld, dat theatraal fraai afsteekt tegen rookpluimen en donker oplicht tegen gloedvolle achterwanden. Maar er wil maar geen nieuw verhaal ontstaan. Ook niet als de vijf ieder hun solomomentje hebben met een persoonlijk getinte monoloog.
De ijsbeer die Ginkgo or: 56 Million Years Ago There Were Palm Trees on the North Pole opent, snuffelend tussen de vuilnishoop als was het ooit zijn noordpool, verwijst naar het superbroeikaseffect en het slotbeeld van Beutlers imponerende en met de VSCD Mimeprijs bekroonde dansopera 8: Metamorphosis (2019). Maar waar ze daarin de vernietigende macht van patriarchale structuren prachtig abstract wist te vangen met verschuivende patronen, holt ze hier met haar penetrante oproep om op de valreep het tij te keren haar oprechte zorgen juist uit. Ginkgo is het eerste deel van Beutlers meerjarige klimaattrilogie Rituals of Transformation. Er mag een alarmbel afgaan, dat de toon echt anders moet.
***
Bron: De Volkskrant.
De kern van deze cultvertoning is het “moeder aarde” begrip.
(ik zie daarin de reïncarnatie van God de Vader na de ontkerkelijking)
De aarde is geen moeder maar ons nest en leverancier van bouwmaterialen.
Niemand zal immers de tegeltjes van zijn badkamer, het ijzer van zijn fiets of het aluminium van zijn keukentrapje “moeder” noemen.
Leven exploiteert de aarde, daarin is geen keuze.
Maar de spade in je moeder zetten is een ernstig misdrijf.
De moeder aarde gelovigen leven daarmee in diepe schuld en angst.
Elke droogte, overstroming, storm, hitte- of koudegolf is nu de wraak van moeder aarde.
Ach, zo vindt iedereen wel iets van zijn gading om aan het opkloppen van het klimaatalarm een centje over te houden.
Langzamerhand is iedereen besmet geraakt met het klimaatvirus. De vraag is hoe komen we er van af.
Wordt er al een vaccin ontwikkeld?
Nicole Beutler Projects: Wij werken vanuit een filosofie waarin non-hiërarchische samenwerking, ‘slow production’, langetermijnvisie en zorg voor de hele mens en de planeet centraal staan. Nicole Beutler Projects staat voor hoogwaardige kwaliteit, aandacht en zorgvuldigheid. Vanuit deze waarden wordt gebouwd aan een divers en inclusief gezelschap.”
Brrrr. Ik durf er mijn versleten pantoffels (afkomstig uit mijn pantoffelheldenstadium) onder te verwedden dat Nicole’s groepsleden allemaal subsidieparasieten zijn. Met hun uit olie gemaakte toneelattributen.
De nietsnutten verzinnen een doel in hun leven. Zijn daarbij heel boos op een ieder die durft te beweren dat ze nietsnutten zijn.
Het grootkapitaal heeft het begrepen. Ze gooien een paar brokjes in de voederbakjes van de nietsnutten, en de rijkdom komt vanzeld.
Over 5 miljard jaar zwelt onze zon op tot een rode reus – kan Nicole Beuters dansopera dit ook uitbeelden? Ben benieuwd naar de recensie van de Volkskrant…
https://www.eso.org/public/netherlands/videos/eso1919c/#:~:text=In%20het%20geval%20van%20ons,kern%20als%20witte%20dwerg%20achterblijft.
“Over 5 miljard jaar zwelt onze zon op tot een rode reus”
Zonnestraling neemt toe met 0,15% per miljoen jaar.
Over 300 miljoen jaar zijn de oceanen al verdampt, met of zonder extra windmolens.
Ze kunnen beter gelijk gaan dansen in een sauna.
Ben benieuwd of de Volkskrant dat gaat uitleggen in hun recensie.
Dit sublieme stuk cultuur moet zeker worden uitgevoerd op de COP27. Grandioos succes verzekerd.
Google de jaarverslagen. Ze winden er zelf geen doekjes om:
“Nicole Beutler Projects ontvangt structurele subsidie van het Fonds Podiumkunsten en het Amsterdams Fonds voor de Kunst voor de periode 2021-2024.”
1.2 milj. inkomsten waarvan ruim 60% uit publieke middelen.
Gaia. Moeder Aarde.
Moeder Aarde was ook voor Spinoza inspiratiebron, en leverde bij hem de idee dat God aanwezig was in de natuur.
De Natuur was ook de bron van de natuurwetenschappen, want door het bestuderen van de Natuur leverde dat de mens kennis op, die zij vastlegden in door de mens geformuleerde natuurwetten.
Het probleem is nu evident zichtbaar, dat de nu atheïstische bestuurders een gebrek aan kennis van de natuurwetten vertonen, en daarom de nu aan het oppervlak (de huid) van Gaia geconstateerde en gemeten verschijnselen noch begrijpen, noch kunnen verklaren.
En zijn dan niet in staat de constateerde ziekte, de koorts van de huid, te bestrijden of de koortstemperatuur te verlagen.