Oliewinning Egypte. Foto Shutterstock.

Van een onzer correspondenten.

Auteur: Kali Robinson.

Als gastheer van de VN-klimaatbesprekingen probeert Egypte financiële steun aan te trekken voor de klimaatacties van het continent. Maar Egypte’s trackrecord van repressie en afhankelijkheid van fossiele brandstoffen dreigt die inspanning te ondermijnen.

Caïro lijkt COP27 te hebben georganiseerd rond het doel om de klimaatfinanciering te vergroten. Om zo zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering en de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, zegt klimaatexpert Karim Elgendy. Dit zou vooral betekenen dat de toezeggingen die in eerdere besprekingen zijn gedaan, moeten worden uitgevoerd. Maar bijzonder zorgwekkend is dat de $ 100 miljard aan jaarlijkse financiering die rijke regeringen hebben toegezegd via het Groene Klimaatfonds, een doel is dat ze in 2020 met meer dan $ 16 miljard niet zijn nagekomen.

Egypte en andere Afrikaanse exporteurs zullen waarschijnlijk aarzelen om de productie van aardgas te verminderen, vooral omdat Europese landen tijdens de oorlog in Oekraïne alternatieven zoeken voor Russisch gas.

Wat heeft Egypte tot nu gedaan op klimaatgebied?

Egypte heeft de afgelopen twee decennia een aantal belangrijke mitigatie-inspanningen ondernomen, zoals de vervijfvoudiging van de windenergiecapaciteit. Het heeft ook adaptatie-initiatieven nagestreefd, waaronder de bouw van ontziltingsinstallaties en overstromingspreventie-infrastructuur om de toenemende waterstress het hoofd te bieden. Het was de eerste regering van landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika die groene obligaties uitgaf en $ 750 miljoen besteedde aan schoon openbaar vervoer en duurzaam waterbeheer. Sinds Egypte ongeveer een jaar geleden tot COP27-gastheer is gekozen, heeft het een reeks klimaatgerelateerde projecten aangekondigd, waaronder plannen om de toeristische hotspot Sharm el-Sheikh om te vormen tot een ‘groene stad’.

Betonnen barrières die worden gebruikt tegen zeespiegelstijgingen zijn te zien langs de kustlijn in Alexandrië, Egypte.

Maar onafhankelijke klimaatwaakhonden zoals de Climate Change Performance Index en de Climate Action Tracker noemen het algehele klimaatbeleid van het land echter ondoorzichtig en niet ambitieus. Een deel van het probleem is een zeer grote afhankelijkheid van aardgas en andere fossiele brandstoffen, die in 2019 goed waren voor ongeveer 90 procent van de elektriciteitsopwekkingscapaciteit. Caïro streeft er zelfs ernaar de olie- en aardgasproductie van het land te verhogen en behoort tot de lage-inkomenslanden die beweren dat ze zich alleen economisch kunnen ontwikkelen met fossiele brandstoffen totdat ze het zich kunnen veroorloven om over te stappen op schone energie.

Andere critici zien het gebrek aan interesse van Egypte in het verlagen van de uitstoot.

Wat zijn de zorgen over de hosting in Egypte?

Analisten waarschuwen dat Egyptes afhankelijkheid van fossiele brandstoffen zijn leiderschap op klimaatgebied op COP27 zou kunnen ondermijnen. Critici beschuldigen Egypte ook van het opzettelijk overdrijven van zijn milieuvriendelijke houding, een praktijk die bekend staat als ‘greenwashing‘, om alles af te leiden van zijn slechte staat van dienst op het gebied van mensenrechten. Amnesty International stelt dat Caïro de top gebruikt als een ‘rebranding-oefening’ om kritiek op het autoritaire optreden af ​​te wenden, waaronder het blokkeren van onafhankelijke nieuwsuitzendingen en het opsluiten van duizenden journalisten, demonstranten en activisten sinds 2013. Hoewel straatprotesten illegaal zijn, zal de regering demonstraties toestaan ​​op een ruimte grenzend aan de klimaatconferentie. Toch is het onwaarschijnlijk dat de protesten bij COP27 zullen lijken op de spraakmakende demonstraties die op eerdere conferenties hebben plaatsgevonden. Sommige Egyptische activisten hopen echter dat de verhoogde aandacht voor Egypte de regering ertoe zal aanzetten haar greep op het maatschappelijk middenveld te verslappen.

Andere critici zien het gebrek aan interesse van Egypte in het verlagen van de uitstoot. Volgens de tijdlijn van de Overeenkomst van Parijs was Caïro meer dan een jaar te laat met het bijwerken van zijn nationaal bepaalde bijdrage (NDC), het vrijwillige plan van een land om zijn eigen uitstoot te verminderen. De nieuwe NDC van Egypte is afhankelijk van internationale steun, en net als veel andere landen heeft het geen meetbare doelstelling voor het bereiken van een netto-nuluitstoot. Bovendien richt Caïro zich in zijn nationale klimaatveranderingsstrategie voor 2022 op aanpassing in plaats van op het verminderen van emissies.

Wat staat er te gebeuren?

Egypte en andere Afrikaanse exporteurs zullen waarschijnlijk aarzelen om de productie van aardgas te verminderen, vooral omdat Europese landen tijdens de oorlog in Oekraïne alternatieven zoeken voor Russisch gas. Egypte heeft daarbij al een nieuwe gasleveringsovereenkomst getekend met de Europese Unie en Israël, en onderhandelaars hebben gezegd dat Egypte alleen een netto-nuldoel zal stellen als het meer financiële hulp krijgt. Deze onwil om zich in te zetten voor emissiereductie komt voort uit die voortdurende focus op klimaatfinanciering, zegt Elgendy. Toch zegt hij: ‘alle klimaatactie is welkom als een stap voorwaarts.’

***

Bron hier.

***