Auteur: Vijay Jayaraj

Met ijsbedekking in juli en augustus die het 10-jarig gemiddelde van 2010-20 overschreed, heeft de omvang van het zomerse zee-ijs in het noordpoolgebied experts verrast die ooit dachten dat dergelijke niveaus onmogelijk waren.

Dit staat in schril contrast met het heersende klimaatverhaal, dat een afname van het zomerijs in het noordpoolgebied voorspelt. Sommige politici hadden zelfs beweerd dat delen van het noordpoolgebied al ijsvrij zouden zijn.

Nu de seizoenssmelt in het noordpoolgebied compleet is, kunnen we redelijkerwijs zeggen dat de hoeveelheid ijs in de zomer van 2022 groter was dan het tienjarig gemiddelde. Op de meeste dagen in juli en augustus lag de hoeveelheid zee-ijs boven het 10-jarig gemiddelde en aanzienlijk hoger dan in voorgaande jaren.

Het Japanse National Institute of Polar Research biedt een nuttige visualisatie in de onderstaande grafiek. Het Arctische zee-ijs van dit jaar – weergegeven in rood – wordt vergeleken met het 10-jarig gemiddelde en de waarden van de afgelopen jaren, inclusief 2012, toen het ijs het laagst was in de waargenomen periode.

Figuur: Gegevens over de omvang van het zee-ijs in vierkante kilometers in de Noordelijke IJszee van juni 2002 tot heden en gemiddelden per decennium voor de jaren 1980, 1990, 2000 en 2010 zijn inbegrepen. Bron: Nationaal Instituut voor Poolonderzoek.

Volgens het Deense Meteorologisch Instituut is de omvang van het Arctische zee-ijs aanzienlijk groter dan in de afgelopen vijf jaar, zoals de grafiek laat zien.

De zomertemperaturen in het noordpoolgebied bleven op een niveau dat vergelijkbaar was met het 44-jarige gemiddelde van 1958-2002, zonder significante toename van de opwarming. De grafiek toont de temperatuur op de schaal van Kelvin; de horizontale blauwe lijn komt overeen met het vriespunt, d.w.z. nul graden Celsius en 32 graden Fahrenheit:

Daggemiddelde temperatuur en klimaat ten noorden van de 80ste graad noorderbreedte, afhankelijk van de dag van het jaar. Bron: Deens Meteorologisch Instituut.

Nu komt de grote vraag: waarom waren internationaal gerenommeerde klimaatwetenschappers niet in staat om deze aanzienlijke toename van de hoeveelheid zee-ijs in de zomer te voorspellen? Is het omdat hun hele benadering is ontworpen om de theorie te ondersteunen dat kooldioxide de planeet tot gevaarlijke niveaus opwarmt? Of is het omdat hun modellen toekomstige temperaturen niet kunnen voorspellen?

De antwoorden moeten van de doemdenkers zelf komen. Ze moeten uitleggen waarom de Arctische zomertemperaturen niet verschillen van het 44-jarige gemiddelde en waarom het zee-ijs in de zomer boven het decenniumgemiddelde ligt.

Het besef dat we het complexe klimaatsysteem nog niet begrijpen, zal de geloofwaardigheid ondermijnen van wetenschappers en politieke instellingen die een destructief energiebeleid voeren om de fantasie van een klimaatcatastrofe tegen te gaan.

Vijay Jayaraj.

Het smelten van het poolijs is door veel landen gebruikt als een belangrijk argument om hun restrictieve energiebeleid te rechtvaardigen. Het is ironisch – en ook vervelend – dat miljoenen mensen over de hele wereld te lijden hebben onder hoge energieprijzen en black-outs, terwijl het Arctische zee-ijs het hoogste niveau in vijf jaar heeft bereikt!

Europa wordt geconfronteerd met snel stijgende elektriciteitsprijzen en een tekort aan aardgas. Burgers in de VS worstelen met hoge energieprijzen omdat hun toegang tot goedkope fossiele brandstoffen wordt beperkt door de voorliefde van de overheid voor zonne- en windenergie. China spant zich in om stroomuitval te voorkomen. Dit had allemaal voorkomen kunnen worden als politieke leiders geen non-existente klimaatcrisis hadden gepropageerd.

***

Bron hier.

***