Oma’s vegan gehaktballen.

Van een onzer correspondenten.

Er moet een forse beprijzing komen voor alles wat zou bijdragen aan door mensen veroorzaakte klimaatverandering. Dat stelt de Nijmeegse hoogleraar Marc Davidson In NEMO Kennislink. In die zin is hij ook blij met de oorlog in Oekraïne:

‘Het enige lichtpuntje bij die verschrikkelijke oorlog in Oekraïne is dat we nu energieprijzen hebben die we al veel eerder nodig hadden voor klimaatbeleid. Je ziet nu dat de maatschappij in beweging komt en zuinig wordt met energie. Om grote stappen te zetten werken prijzen het best om individuele keuzes te sturen.’

De overheid moet nu ook zeggen: we hebben goede gehaktvervangers, dus geen gehakt meer in het schap.

Davidson is voor een sterk overheidsoptreden want de hoop dat bedrijven en consumenten hun gedrag gaan veranderen is ijdel. De overheid moet ‘coördineren’ en ‘ingrijpen’:

‘…bijvoorbeeld via een ecotaks of door geboden: dit mag wel en dit niet. Brussel heeft in 2009 de gloeilamp verboden. Afgelopen ermee. Dat werkte. Nu hebben we spaar- en ledlampen. De overheid moet nu ook zeggen: we hebben goede gehaktvervangers, dus geen gehakt meer in het schap. Gewoon afgelopen. Door regels te stellen kan de overheid bovendien de morele overwegingen van mensen wegnemen. Je hoeft je dan niet bij elke keuze af te vragen of het goed is of verkeerd. Als vliegen drie keer zo duur wordt, bedenk ik me alleen nog of die reis me dat geld waard is.’

Marc Davidson.

De Nijmeegse hoogleraar maakt bij menselijk gedrag de vergelijking met stelen, waarvan het evident is dat bijna niemand het doet.

Gaat het over milieuvriendelijk gedrag, zoals vegetarisch of veganistisch eten, dan ga je plotseling in tegen wat normaal is. Je moet dan een sterk moreel kompas hebben om je eigen norm, wat goed en fout is, niet af te leiden van dé norm, in de zin van wat anderen doen.

Davidson opnieuw:

‘Hoe meer je uitstoot, hoe meer verantwoordelijkheid je hebt.’

***

Bron hier.

***