De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

De nietsontziende kracht van het klimaatalarmisme is de alomtegenwoordigheid. Overal zit het in, overal zit het achter. Van landschapsvervuilende windmolens tot het afwijzen van vlees, van de vliegtax tot verbod op fossiele energie. Het schuilt in de angst die kinderen wordt aangepraat, het zit in de preek van de dominee, en houdt bezorgde opa’s en oma’s wakker.

Men hoeft geen complotdenker te zijn om te zien dat vertegenwoordigers van dit denken op sleutelposten zitten: wetenschappers voorop, maar ook veel journalisten en politici. Een groot deel daarvan stort dag in dag uit een tomeloze hoeveelheid niet weersproken ellende over de burger uit. En op vrijplaatsen waar ooit de redelijkheid nog de boventoon voerde, zoals bij een krant als de NRC of een partij als D66, is alles gesmoord in een donker vernietigingsdenken: ‘Do or die’, het is gewoon gezegd.

Psychologisch lijfsbehoud van een ondergangsdenken.

Het verlichtingsoptimisme kreeg ooit de wind in de zeilen omdat met een greep van de rede in ons hoofd, de opborrelende onderbuik tot bedaren kon worden gebracht. Dat met woorden en logische gedachten de blinde kracht van de natuur beneden de gordel een plek kon worden gewezen. Dat met het maken van een berekening een orde kon worden geschapen die de mens ten dienste staat: het inzicht dat het menselijk vernuft zich teweerstelt tegen blinde angst omdat er een bedachte oplossing kan zijn, een andere waarheid. Bezoek het planetarium in Franeker waar Eise Eisinga liet zien, tot op de dag van vandaag, dat planeten niet tegen elkaar botsen.

Het klimaatalarmisme verwerpt dit schema omdat zij de oorspronkelijke angst voor gevaar cultiveert en alles in termen van een crisis wil beleven. Psychologisch lijfsbehoud van een ondergangsdenken. Kijk maar naar de allernieuwste verschansing van het klimaatalarmisme in de wetenschappelijke opleiding klimaatpsychologie te Amsterdam.

Jan van Friesland.

Omdat er nu eenmaal een klimaatcrisis is, moeten we anders gaan leven, zo is het parool. En met een heleboel hocus-pocus woorden en een ingewikkeld cirkel-diagram wordt duidelijk dat je ‘een specialist kan worden op het gebied van klimaatbewust gedrag.’ Houdt u vast: ‘het project waarmee je als student aan de slag gaat past bij de transitie-thema’s die centraal staan in de master: ‘de mobiliteitstransitie’, ‘de energietransitie’, ‘de eiwittransitie’ en de ‘circulaire economie’. Het gaat dus over alles, het is totaal.

Dat wordt blokken tot diep in de nacht.

Studenten zullen zich niettemin verdringen voor deze pseudo-wetenschappelijke opleiding, want werkgelegenheid is met het alsmaar voortduren van de klimaatcrisis gegarandeerd.

***