Jan van Friesland.

De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

Dat was wel de meest saillante opmerking in het opiniestuk van de hoogleraren Thea Hilhorst en Klaas Landsman: ‘De volgende keer zijn wij er weer bij’, schreven zij in de Volkskrant. Dus de volgende keer blokkeren zij weer de weg. Wij zullen het moeten voelen.

Waar eerder de klimaatacties van groepjes studenten binnen de muren van de universiteit nog een zekere charme hadden, moet nu zo nodig de openbare weg eraan geloven en daarmee ook de openbare orde.

Alle academische waardigheid is daarmee bij het oud vuil gezet. Er geldt klaarblijkelijk bij deze wetenschappers niet meer de kracht van het argument, woord en tegenwoord, het dulden van tegenspraak wat iemand op andere gedachten zou kunnen brengen. Met dit soort daden is men de fysieke fase ingegaan, waar woorden niet meer tellen. Tot hier en niet verder: mijn waarheid staat op een hoger plan dan die van jou. Het was in eigen ogen moreel-legitiem:

‘Er was afgelopen zaterdag geen misverstand mogelijk. De politie riep betogers op de A12 al direct bij aanvang door megafoons toe dat de demonstratie verboden was en dat wie bleef het risico liep om te worden gearresteerd. De waterkanonnen stonden al te spuiten. De demonstratie vond inderdaad zonder vergunning plaats en het blokkeren van een snelweg druist in tegen de wet. Toch vonden en vinden wij de actie wel degelijk legitiem.’

Op het klimaatalarmisme dat deze hoogleraren in hun Volkskrant-opinie etaleren is veel af te dingen en gaat voorbij aan het fundamentele debat in de wetenschap over de rol van CO2 als broeikasgas. En daarmee ook over de rol en schuld van de mens. Het is niettemin hun goed recht daar een standpunt over in te nemen. Maar academici zouden ook tegenspraak moeten willen faciliteren. Er zijn best verstandige mensen die een andere analyse hebben van het klimaatvraagstuk. Een weg afsluiten is geen middel voor professoren om elkaar te willen begrijpen.

Onze regering wordt in het kamp van ‘gevaarlijke radicalen’ geplaatst.

Landen die de fossiele energie opschroeven, zijn ‘de echte gevaarlijke radicalen’, zo willen de twee wetenschappers ons doen geloven. De bezetting van de snelweg moest daar een halt tegen zijn, door ook fossiele subsidies af te wijzen. Onze regering wordt daarmee in het kamp van deze ‘gevaarlijke radicalen’ geplaatst. Zo gaan inmiddels de redeneringen van klimaat-hysterische academici als Hilhorst en Landsman.

Men stelt met aplomb dat de blokkade geweldloos is, maar deze is juist vanuit academisch perspectief bedreigend. Het toont aan dat het vertrouwen in de rede bij de ander niet meer bestaat. Gebrek aan waardigheid voor de ander is maatschappij ontwrichtend.

Vooruit dan maar: nog een keer de openbare weg blokkeren, nog een keer weer opgepakt worden door de politie en dan ontslagbrief door de verantwoordelijke universiteiten. Weg met dit ondermijnende wetenschappelijke radicalisme!

***

Bron hier.

***